Net voor zonsopkomst. Het is rustig aan het front. Een enkel vogeltje zingt zijn of haar ochtendlied. Het belooft een mooie dag te worden.
Ik lig verdekt opgesteld achter de eerste linie. Met een verrekijker speur ik het niemandsland af dat voor mij ligt. Mijn oog valt op een slak, die indringend terug lijkt te kijken. Ook een vijand, maar niet de vijand waar ik mij vandaag op richt.
Ik speur verder. Het is al een aantal dagen extreem rustig aan het front. Verdacht rustig. Afgelopen weekend zijn de laatste zichtbare verzetshaarden van Groep Grasland opgeruimd. Dan heb ik het uiteraard over de oorlog tegen de bamboestaken. Deze laatste actie leverde ook nog weer zo’n anderhalve meter aan wortelstok op. Dat zorgde dan weer voor anderhalve meter loopgraaf in het grasveld. Het is voor de goede zaak, zullen we maar zeggen.
Sindsdien is het rustig. Uiteraard blijven wij in de hoogste staat van paraatheid. Tijdens dagelijkse patrouilles kijken we nauwgezet om ons heen. Blijft het rustig? Of zien we ergens een nieuwe cel van de Groep Grasland ontstaan?
Terwijl de zon voorzichtig boven de horizon uit piept sta ik op. Ik pak mijn wapenrusting. De spade. De pikhouweel. Een mand om de stoffelijke resten van vijandelijke troepen in te verzamelen. Voorzichtig doe ik de achterdeur open. Ik loer om het hoekje. Het blijft rustig. Ik word niet onder vuur genomen door vijandelijke sluipschutters. Ik haal nog een keer diep adem en loop naar buiten.
Het moment van de waarheid. De rand van het grasveld. Voetje voor voetje betreed ik het domein van de vijand. Systematisch, sector voor sector, zoek ik het gebied af. Dat valt nog niet mee, we zijn actief bezig om het voorheen strakke gazon te laten verwilderen tot een kruidenrijk grasland. Maar inmiddels ben ik geoefend in het herkennen van de vijand. De groene kopjes. De segmenten. Het gehate bamboe.
Na een half uur kan ik het sein veilig geven. Geen nieuwe bamboescheuten. Vandaag niet.
Begin dit jaar had ik het niet durven hopen, maar het lukt. Deze zomer al eten we uit eigen tuin. Het is nog niet veel, maar het is een begin. Het is vooral de kas die opbrengst genereert, ‘buiten’ gebeurt dit jaar niet heel veel.
De afgelopen weken is er een gestage stroom tomaatjes op gang gekomen uit de wildernis die ‘kas’ heet. Rode, en sinds kort ook gele.
Ook hebben we in een hoekje een vergeten braamstruik ontdekt die af en toe wat oplevert. De frambozen stellen teleur. Ze staan kwijnend ingeklemd tussen een oud tuin/speelhuisje dat is overgroeid met klimop, en een uit de hand gelopen bos siergras naast het zwembad. Dat huisje gaat binnenkort plat, de klimop wordt verwijderd, en het siergras wordt stevig teruggedrongen. De frambozenstruik wil ik gaan stekken, om volgend jaar een veel grotere oogst te kunnen krijgen. Maar voor nu moeten we het doen met een enkele braam….
Verder doe ik een poging om nog wat extra groenvoer te kweken, ik heb pluksla gezaaid in een kweekbakje in de kas. Daar begint voorzichtig iets te gebeuren. Zodra ze groot genoeg zijn gaan ze naar een van de buitenbakken. Met veiligheidsmaatregelen om te voorkomen dat onze vrienden de slakken en de vogels meer te eten hebben dan wij…
Het is misschien niet veel, maar ik haal er veel plezier uit. Elke keer als ik mijn tuin instap heb ik een grote glimlach op mijn gezicht. Mijn hoofd zit vol plannen. Dit was precies de bedoeling.
Vier jaar geleden, in een ander tijdperk en een heel andere plek in ons kouwe kikkerlandje (in elk geval qua politiek klimaat), kocht een zekere Geldnerd samen met Vriendin een nieuwe koffiemachine. Er was door die gekke spreadsheetnerd hard aan gerekend en het zou goedkoper en beter moeten kunnen dan de Nespresso die hem tot op dat moment dagelijks van de benodigde caffeïne had voorzien.
Meten is weten. Dus kwam er een serie blogposts. Na één jaar maakte Geldnerd de balans op. En ook na twee jaar. En iets meer dan een jaar geleden, na drie jaar, werd er ook weer gekeken hoe de koffievlag erbij hing.
En toen werd het 2024. Weg was ons stabiele leventje in Geldnerd City. Met ons vaste merk koffiebonen. ‘De Jura’ werd als één van de eerste dingen meeverhuisd naar Elders. Eerst naar ons tijdelijke huisje. En daarna naar het definitieve Huize Elders. Letterlijk de dag na de overdracht van het huis stond Truus, zoals de machine al jarenlang liefkozend genoemd wordt, haar bonen te malen in de keuken van Huize Elders, om ons te voorzien van goede koffie tijdens het klussen.
En toen werd het 1 juli 2024. Mijn agenda piepte. ‘Jura-statistieken downloaden’, stond er op het schermpje. Dat deed ik, een beetje op de automatische piloot. Ik had wel andere dingen aan mijn hoofd.
Maar inmiddels is de rust een beetje wedergekeerd, en is er een nieuwe regelmaat in Huize Elders. En kriebelt het toch wel een beetje om te kijken hoe het afgelopen koffiejaar geweest is. Maar ik weet niet precies wat de koffiebonen ons dit jaar gekost hebben. We hebben allerlei merken uitgeprobeerd, bij de verschillende supermarkten die ons nu van onze noodzakelijke huishoudelijke artikelen voorzien. Ik houd dus een slagje om de arm..
Hoeveel kopjes?
Onze machine houdt nog steeds keurig bij hoeveel kopjes van elk koffieprodukt er aan ons afgeleverd worden. En ook van de Nespresso heb ik dat vrij nauwkeurig in beeld, door de aantallen cupjes die we verbruikten.
We zijn precies halverwege 2020 overgestapt van Nespresso naar Jura. Ik neem aan dat ons koffieverbruik een constante is gedurende het jaar. De aantallen uit één jaar koffie zijn dus voor de helft aan 2020 toegerekend, en voor de helft aan 2021. En zo verder. Het verbruik tot op heden in 2024 is dus de helft van het verbruik over de afgelopen 12 maanden.
Ons koffiegebruik is inmiddels redelijk constant. Na de onstuimige groei in de coronajaren is er nu een plateau bereikt. Het verbruik daalt niet, maar stijgt ook niet echt meer.
Statistiekjes
We blijven grootverbruikers in Huize Geldnerd, blijkt uit de totalen.
Koffieproduct
Jaar 1
Jaar 2
Jaar 3
Jaar 4
Totaal
Ristretto
0
2
0
5
7
Espresso
3.331
4.445
4.759
4.418
16.953
Coffee
145
15
53
191
404
Cappuccino
72
27
141
86
326
Café au lait
2
0
0
0
2
Macchiato
0
4
0
2
6
Latte macchiato
170
70
14
5
259
Portion of milk foam
11
26
16
4
57
Portion of milk
11
4
2
0
17
Hot water
1
0
0
3
4
Flat white
17
96
22
12
147
Totaal aantal koffieproducten
3.670
4.689
5.007
4.726
18.182
De dubbele espresso is nog steeds de favoriet, Meneer Elders is grootverbruiker. De koffiesmaak van Vriendin is weer iets opgeschoven, zij drinkt nu meestal ‘gewone’ koffie. In totaal hebben we 5,6% minder koffieproducten gebruikt dan in jaar 3.
Vlak na de vorige koffieblog kwamen er overigens vrienden langs die ook mijn blog lezen. En die bestelden dus massaal ristretto, omdat ze zichzelf in de statistieken terug wilden zien. Bij deze dus, met een eervolle vermelding…
Onderhoud
Het blijft een verwend typje, onze Truus. Nog steeds wil ze om de haverklap een nieuw filter, reiniging van het melksysteem, of een uitgebreidere reinigingsbeurt. Ik gebruik nog steeds de eigen merk accessoires en onderhoudsartikelen van Jura. Als de machine in mijn ogen is afgeschreven, na vijf jaar, dan schakel ik wel over op goedkopere generieke reinigingsmiddelen.
Onderhoud
Jaar 1
Jaar 2
Jaar 3
Jaar 4
Totaal
Filter Vervangen
8
8
9
7
32
Schoonmaakbeurt
12
14
15
15
56
Melksysteem Reinigen
130
96
74
42
342
Ontkalken*
0
0
0
0
0
Koffiesysteem Spoelen
1.955
2.076
2.153
2.048
8.232
Melksysteem Spoelen
279
268
223
125
895
* Niet nodig, wij gebruiken de filterfunctie.
Aannames bij prijs per kopje
Ook dit jaar weer zoveel mogelijk dezelfde aannames als afgelopen jaren.
Voor de levensduur van de machine ga ik nog steeds uit van 5 jaar.
Ook nu schat ik in dat we nog voor ongeveer een half jaar onderhoudsartikelen in huis hebben. Waterfilters, reinigingstabletten, vloeistof om het melksysteem te reinigen, vervangende slangetjes en filters voor het melksysteem. Naar rato neem ik dus een deel van de totale uitgaven aan onderhoudsartikelen om toe te rekenen aan dit jaar, de rest is ‘in voorraad’.
Voor de koffieproducten waarin ook melk verwerkt is (o.a. cappuccino en latte macchiato) ga ik uit van 70 ml (0,07 liter) melk per product en reken met een literprijs van € 1,29 (dat was vorig jaar € 1,55). In Huize Elders wordt nog steeds halfvolle biologische melk gebruikt.
Op koffie met melkschuim gebruiken we ook nog steeds een vleugje kaneelpoeder, ik heb dus ook de kosten van een potje kaneel meegenomen.
De gemiddelde prijs van een pondspak koffiebonen is dit jaar ongeveer constant gebleven. Ik reken met € 8,99, maar gemiddeld hebben we deze gekocht met 20% korting. Ik reken dus feitelijk met € 7,19 per pond koffie (dat was vorig jaar ook € 7,19). Overigens werken we in de praktijk nog steeds vooral met kilozakken.
Ik heb geen kosten gerekend voor het drinkwater. Na het eerste jaar heb ik dat nagerekend en die kosten waren ongeveer 0,025 eurocent per kopje.
Berekeningen
In onderstaande tabel zijn de diverse variabelen opgenomen.
#
Jaar 1
Jaar 2
Jaar 3
Jaar 4
Eenheid
A
Totale investering
1.573,29
€
B
Afschrijvingstermijn
5
jaar
C
Afschrijving per jaar ( A / B )
314,66
314,66
314,66
314,66
€
D
Onderhoudskosten per jaar
244,39
227,56
185,26
119,37
€
E
Aantal pondspakken koffiebonen
56
58
58
61
#
F
Prijs per pak
5,84
7,04
7,19
7,19
€
G
Totaal kosten koffiebonen( E x F )
327,04
408,32
417,14
438,71
€
H
Eenheden melk
266
131
195
109
#
I
Liter per eenheid
0,07
0,07
0,07
0,07
liter
J
Liters melk
18,62
9,17
13,65
7,63
liter
K
Prijs per liter melk
1,10
1,20
1,55
1,29
€
L
Totaal kosten melk( J * K )
20,48
11,00
21,16
9,84
€
M
Potje kaneelpoeder
2,20
2,50
3,99
3,99
€
N
Totale kosten in jaar ( C + D + G + L + M )
908,77
964,05
942,34
866,70
€
O
Totaal aantal koffieproducten
3.670
4.689
5.007
4.726
#
P
Prijs per kopje( M / N )
0,24
0,21
0,19
0,19
€
Ook het afgelopen jaar kostte de koffie dus € 0,19 per kopje. Net zoveel als in Jaar 3. En nog steeds minder dan de € 0,43 per kopje die de Nespresso ons vroeger kostte. De koffie blijft thuis toch het lekkerst. En de investering in dit apparaat is een goede geweest. Wat er ook veranderd is in ons leven in de afgelopen 6 maanden, we hebben er goede koffie bij gedronken!
Het duurde dit jaar even voordat de zomer een beetje op gang kwam. En ook nu lijkt het bij vlagen meer op de moessontijd. Dat hebben we ook gezien in de insectenpopulatie. Weinig vlinders, terwijl we toch veel planten en bloemen in de tuin hebben waar ze graag op vliegen.
Maar de laatste weken zien we wat meer verscheidenheid in soorten in onze tuin. En onlangs op een mooie zomeravond streken er tegelijkertijd twee vlinders neer op onze picknicktafel om even uit te rusten in het licht van de avondzon. Ik ben geen kenner, maar volgens mij ging het om een Gehakkelde Aurelia en om een Dagpauwoog. Beide vrij algemeen voorkomende soorten, maar hier iets minder schaars dan in Geldnerd City.
DagpauwoogGehakkelde Aurelia
Overigens hadden we eerder deze week ook onze eerste ontmoeting met een ree, terwijl wij Hondje uitlieten in de avondschemering. Die ging er uiteraard snel vandoor, stak de akker over en verdween in het bos. Geen foto’s dus, die houden jullie tegoed!
Juli 2024. De afgelopen negen maanden stond ons leven op z’n kop. Ik stopte met maandelijks inleggen in mijn beleggingen om contant geld te verzamelen voor dubbele woonlasten en kosten van verhuizingen. Verkocht zelfs een stukje beleggingen om er een dinosaurussap slurpend vervoermiddel van te kopen. Mijn altijd rustige en stabiele financiën stonden op hun kop. Ik registreerde keurig elke transactie in mijn administratie, maar er zaten veel bijzondere transacties bij.
Maar vanaf deze week is alles weer normaal. Mijn salaris komt binnen. En daags erna gaan er vier overboekingen de deur uit.
Twee gaan naar de gezamenlijke huishoudrekening. Eén is voor de bijdrage aan de gezamenlijke huishouding. Die heb ik herberekend op basis van ons uitgavenpatroon hier en onze nieuwe inkomens.. Minder horeca, iets meer supermarkt. Nieuw energievoorschot. Dat soort dingen.
De tweede boeking is voor de aflossing op onze hypotheek. Reguliere aflossing én een extra aflossing in de vorm van de sneeuwbal. Die is meteen weer in ere hersteld. Ik heb zelfs de eerste extra aflossing gedaan voordat de hypotheekverstrekker de eerste reguliere aflossing incasseerde. Dat zal ze leren…
De derde boeking is mijn reguliere maandelijkse storting in mijn Voorzieningen. Die heb ik elke maand gewoon gedaan. Een aantal maanden zelfs extra veel, om geld voor de verhuispotjes te verzamelen. Maar ook deze overboeking is weer terug naar normaal. Ik heb hierbij wel mijn maandelijkse reservering Onderhoud Woning geschrapt. Die doen we nu in de gezamenlijke administratie vanaf de gezamenlijke rekening. Op de gezamenlijke spaarrekening staat inmiddels ongeveer vier procent van de aankoopwaarde van de woning in ons eigen Onderhoudsfonds voor Huize Elders. Of dat genoeg gaat zijn? We zullen zien….
En de vierde boeking gaat naar mijn beleggingsrekening. Gewoon weer elke maand, vanaf deze week. Het beste bewijs dat we in het nieuwe normaal zitten. Financieel gezien dan. Gewoon weer elke maand inleggen en mijn VWRLetjes kopen. Zonder transactiekosten, met dank aan SAXO. Mijn reguliere inleg heb ik niet gedaan sinds november. In totaal 8 maanden gemiste inleg. En dan nog het bedrag voor de aanschaf van de auto. Maar dat heb ik inmiddels allemaal opnieuw ingelegd. De laatste inhaal-inleg is vorige week op de beleggingsrekening gestort, en wordt deze week belegd samen met de reguliere maandinleg. Ik heb dus uiteindelijk alleen een aantal maanden time-in-the-market gemist. Maar in het geheel der dingen en op de langere termijn is dat te overzien.
Een paar dagen later gaat er altijd nog een andere boeking van mijn rekening af. De creditcard. Die rekening is hoger dan in mijn oude leven. Ik betaal mijn brandstof op de creditcard. En ook mijn persoonlijke vaste lasten zijn hoger dan vroeger. Maandelijks wordt de premie voor de autoverzekering geïncasseerd, en de wegenbelasting. Dure hobby, zo’n auto…
Wat ook anders is…
Er zijn nog een paar dingen anders in dit nieuwe normaal. Neem de gemiddelde ochtend in het weekend. Ik kruip niet achter de laptop, om bezig te gaan met de financiën en mijn blogposts. Maar ik ga de tuin in. Door de week maken we een actielijstje voor het weekend. En daar gaan we moedig mee aan de slag. Om de tuin om te toveren in ons eigen paradijsje.
Klusjes in huis blijven liggen. Dat kan ook op een regenachtige dag of straks in de winter. Nu zijn we buiten zodra het kan en zo lang als het kan. En het is altijd weer een fijn gevoel als we aan het eind van de dag op ons terras zitten en uitkijken over ons landgoed. Moe maar voldaan.
We hebben Geldnerd City nu helemaal achter ons gelaten. Ik had een zorgvuldige controlelijst gemaakt van alle acties en openstaande puntjes waar ik op moest letten. En één voor één kon ik ze afvinken. ZIGGO bevestigde dat het modem in goede orde terug ontvangen was. Het waterbedrijf stuurde de eindafrekening en stortte een bedragje op onze bankrekening. Idem de vrienden van Greenchoice, met een iets groter bedragje. En ook het waterschap kwam snel in actie met een aangepaste aanslag, die ik meteen betaalde.
Maar van één kant bleef het stil. De gemeente Geldnerd City.
En die had ik toch echt op mijn lijstje staan. Want begin dit jaar heb ik de jaarlijkse aanslag gemeentebelastingen gekregen, samen met de WOZ-waarde van Huize Geldnerd. En op die aanslag staan verschillende posten.
Vóór de overdracht van Huize Geldnerd ontvingen we de Nota van Verrekening van de notaris. Het overzicht van alle financiële posten die onderdeel zijn van de overdracht. Dat gaat niet alleen om de verkoopprijs. Ook de eventuele aflossing van de hypotheek, makelaarscourtage, en (in ons geval bij een appartement) de verrekening van de VVE. En de verrekening van gemeentelijke belastingen. Maar daar stonden maar twee posten. De OZB en de rioolheffing. Die zijn gekoppeld aan het onroerende goed, de woning, en worden wij nog geacht te betalen voor dit jaar, omdat wij op peildatum 1 januari 2024 eigenaar waren van (en dus belastingplichtig voor) Huize Geldnerd. En dat kregen we dus pro rata voor de rest van het jaar terugbetaald door de nieuwe eigenaren.
Maar geen woord (getal) over de afvalstoffenheffing. Dat is ook lastig. Want die is onder andere gebonden aan de omvang van een huishouden. De meeste mensen zullen verhuizen binnen de gemeente. En dan maakt het niet uit. Maar wij zijn natuurlijk vertrokken naar Elders. Heel ver weg. Buiten de gemeente.
(On)Geduldig zat ik dus na de overdracht te wachten op een aangepaste aanslag van de gemeente. Normaliter betaalden wij die in maandelijkse termijnen. Maar deze wilde ik graag in één keer betalen, om het hoofdstuk Geldnerd City (ook financieel) helemaal af te kunnen sluiten. Het bleef echter stil. Geen bericht van de gemeente in mijn digitale brievenbus. En ook bij het inloggen in de digitale omgeving van de gemeente zag ik alleen de originele aanslag.
Dus na een paar weken besloot ik even te bellen. En kreeg een uitermate vriendelijke medewerker van het klantcontactcentrum aan de telefoon. Dat vind ik altijd bijzonder. Want normaliter is het voor mij een keuze om ergens klant te zijn, maar bij de overheid heb ik die keuze niet. Noem mij dan geen klant. Ik ben inwoner. Of, in het geval van Geldnerd City, voormalig inwoner.
De medewerker moest even navraag doen. En vertelde mij toen dat ik zelf actie moest ondernemen. Ik kon een bezwaar indienen tegen mijn afvalstoffenheffing. Dan zou het restant mij worden kwijtgescholden (ik was immers verhuisd) en zou ik een aangepaste aanslag krijgen. Een lichte verbijstering maakte zich van mij meester. Want hoeveel mensen bellen er niet? En betalen dus vrolijk de rest van het jaar ook nog? Dat wist de medewerker niet. Hij wist wel dat ik de eerste was die hij over dit onderwerp aan de telefoon kreeg. En hij werkte er toch al een paar jaar.
Inmiddels weet ik dat dit geen standaard werkwijze is van alle gemeenten. Er zijn er ook die wel pro-actief actie ondernemen en zelf een aangepaste aanslag sturen. Het kan dus wel. Maar blijkbaar niet in Geldnerd City. Boefjes zijn het. Lekker stil blijven zitten en hopen dat de voormalige inwoners het over het hoofd zien. En een extra bedragje afvalstoffenheffing incasseren.
Het bezwaar was overigens eenvoudig ingediend. Dat kon digitaal en kostte mij minder dan vijf minuten. Daarna was het weer even afwachten. Twee dagen later al kreeg ik een bericht van Geldnerd City in mijn Berichtenbox. Mijn hart maakte een sprongetje. Wat een snelheid! Wat een efficiency van zo’n overheidsapparaat! Maar helaas…. het bleek slechts een ontvangstbevestiging.
Uiteindelijk moest ik zes weken wachten op antwoord. Een keurige brief met een lettertype dat eruit zag alsof het met een ouderwetsche typemachine vervaardigd was, gewoon digitaal in de MijnOverheid omgeving. Uiteraard werd mijn bezwaar toegewezen. Scheelt toch even mooi € 300 in 2024. In de tussentijd had ik al wel gemerkt dat ze wakker geworden waren in Geldnerd City. Want eind mei werd niet het reguliere bedrag afgeschreven. Maar slechts de helft.
Let jij goed op alle bedragen als je een huis overdraagt?
Meneer Elders heeft een abominabele muzieksmaak. Dat vindt tenminste Vriendin, en soms moet ik haar gelijk geven. Ik draai het hele jaar door Kerstmuziek. In mijn auto staat eigenlijk continu QMusic Foute Radio aan. En ik ben ook dol op ‘bijzondere’ genres als Neue Deutsche Welle en ook Duitse Schlagers.
Een van de leuke neveneffecten van deze afwijking is dat de algoritmes van Spotify serieus in de war zijn over wat mij te adviseren. En dat levert soms juweeltjes van ontdekkingen op als ik een van mijn favoriete nummers uit de foute genres afspeel.
Zo werd ik onlangs geattendeerd op het fantastische (in mijn ogen dan) nummer ‘Fürstenfeld’. De originele versie is van het Oostenrijkse trio S.T.S. Voor de jongeren is er een actuelere versie van voXXclub.
Maar hierbij gebeurde iets onverwachts. Het refrein bleef enorm bij mij hangen. Het is Oostenrijks dialect. Dus doe ik er even een vrije vertaling bij…
Ich will wieder heim, ich fühl mi dort so alleinn
Ich brauch kein große Welt, ich will heim nach Fürstenfeld
Ik wil weer naar huis, ik voel me daar zo alleen
Ik heb geen grote wereld nodig, ik wil naar huis in Fürstenfeld
En dat refrein raakte mij. Daarom bleef het ook hangen (en ging het nummer op de herhalingsstand). Ik heb geen grote wereld meer nodig. Ik zoek juist de rust en ruimte en de kleine wereld buitenaf. Niet in Fürstenfeld, maar hier in Elders. Een van de belangrijke redenen voor ons vertrek uit Geldnerd City.
Ik werd er ook mee geconfronteerd toen de verhuizers onze spulletjes kwamen brengen. Deels dezelfde ploeg als die onze spulletjes ingepakt had in Geldnerd City. Echt jongens uit de Grote Stad. We zaten later in de ochtend koffie te drinken buiten in de tuin. En één van die jongens zei, heel oprecht: “Je woont hier prachtig, maar ik zou gek worden van de rust en de stilte hier”. Ik niet, verwacht ik. Ik merk nu al dat het mij rust geeft.
Fürstenfeld is overigens een dorpje in het zuidoosten van Oostenrijk. Twee leden van S.T.S. komen er oorspronkelijk vandaan.
We hebben een grote tuin, die door de vorige bewoners over een periode van ruim 30 jaar opgebouwd is. En dan sluipt er wel eens een foutje in. Eén van de foutjes hier heet bamboe. Veel mensen houden ervan. Wij niet. Maar we hebben wel twee ‘bamboe kolonies’ in onze tuin staan.
Bamboe woekert enorm. Daarom wordt het vaak in potten of omringd door wortelscherm gebruikt. Maar het is lastig in toom te houden. Het heeft maar één kansje nodig om een wortelstok naar buiten te krijgen en de grote expansie is begonnen. En die kans heeft het bamboe in onze tuin duidelijk gehad. En gegrepen. Tot bijna tien meter van de harde kern vinden we nieuwe scheuten die hun kop boven de grond uitsteken. En daarna in razend tempo de lucht inschieten.
Wij willen zoveel mogelijk terug naar authentieke lokale beplanting. Zo min mogelijk exoten. Bamboe past daar wat mij betreft niet in. Ook al zijn de stokken wel handig in de moestuin natuurlijk. Maar het voordeel van die staken weegt voor ons niet op tegen het ongemak van de woekerende bamboe.
Tijd voor actie dus!
Onderzoek
Zoals wel vaker begint actie met gedegen onderzoek. Op internet kom je veel adviezen tegen voor het verwijderen van bamboe. Veel van die adviezen hebben het over chemische bestrijdingsmiddelen, maar dat vinden we hier in Elders onbespreekbaar.
Ten eerste, begin met het radicaal kortwieken van de bamboe. Zaag, snoei, knip, snijd, de plant boven de grond zo ver mogelijk weg.
Zonder nu de gekortwiekte bamboe die je wilt verwijderen af met een spade en snijd de worteltakken door. Werk van buiten naar binnen en graaf de bamboe stukje voor stukje uit de grond.
Houd er rekening mee dat het zelfs weken kan duren voor je de hele plant eruit hebt. Graaf diep genoeg, zodat je ook de diepste wortels te pakken krijgt.
Uiteindelijk moet elke worteltak en uitloper de grond uit zijn. Ga zorgvuldig te werk: als je een klein stukje wortel laat zitten, groeit die gemakkelijk weer aan. Soms al na twee dagen!
De Eerste Slag Om Elders
Ik was dus voorbereid. Tot de tanden gewapend. In de inventaris die wij overgenomen hebben met het huis bevindt zich allerlei tuingereedschap.
En ik had het nodig. De oorspronkelijke kern bamboe (codenaam Bamboe One) had een monsterverbond gesloten met een uit de kluiten gewassen varen. Voor de kenners: taai, dicht wortelstelsel. Met snoeischaar en takkenknipper ging ik het bos te lijf. Een spade werd ingezet. En uiteindelijk was er een pikhouweel nodig om de wortelstelsels onder bedwang te krijgen.
Guerilla-oorlog
Een slag gewonnen dus. De vijand geraakt in de kern. Die zat. Die was raak.
Maar in mijn hart wist ik dat dit niet voort kon duren. En dat klopt. Drie dagen later stak het eerste bamboestaakje z’n kopje alweer omhoog op de positie van de legergroep Bamboe One.
De eerste guerrilla oorlog werd vervolgens uitgevochten met Bamboe Groep Grasland. Over een lengte van bijna tien meter werd hun tunnelnetwerk (codenaam Wortelstok) uitgegraven. Op zeker tien plekken leidde dat tot felle gevechten met gevechtseenheden (codenaam Bamboestaak Alpha tot en met Kilo).
Stuk voor stuk werden die eenheden verslagen door de speciale Eenheden van Elders, geholpen door commando-eenheid Hondje.
Hondje trekt dapper ten strijde…
Helaas constateerde ik nog geen dag later dat sommige eenheden van de Groep Grasland aan mijn aandacht ontsnapt waren. Maar hun tijd komt ook nog…
Vriendin heeft afgelopen weekend ook al slag geleverd met Groep West, die zich bevond in het perk ten westen van de oorspronkelijke legergroep. Daar is vooralsnog geen spoor van de vijand meer te bekennen.
We kennen nu nog de positie van de vijandelijke eenheden van Groep Zuid. Ten zuiden van de oorspronkelijke legergroep Bamboe One. Maar die is lastig. Die heeft zich verscholen tussen de struiken en daar verbondjes gesloten met de BBB (boompjes boompjes beweging) en de PVV (partij voor varens en vrijheid). Dat zijn vervelende combinaties en maakt dat deze bamboe-eenheden moeilijk te bestrijden zijn.
Maar één ding is zeker! Wij zullen zegevieren. Zonder gif en zonder twijfel!
De tijd glipt soms als zand tussen je vingers door, schreef ik vorig jaar rond deze tijd. Hoe waar is dat? Ons leven is nu compleet anders dan een jaar geleden. We zochten en vonden nieuwe functies elders (wij wel!), we verhuisden naar Elders, we verkochten ons huis in Geldnerd City en kochten een droomhuis in Elders.
Mijn blog is een goede stok achter de deur om af en toe even stil te staan, afstand te nemen, en naar mijzelf en deze gekke wereld te kijken. Het jaar 2024 is alweer voor de helft voorbij. Tijd dus om te kijken hoe het gaat met de doelen die ik mijzelf gesteld heb. Onderdeel van mijn jaarlijkse persoonlijke planningscyclus!
Ik maak een onderscheid tussen Doelen en Systemen. Systemen zijn goede gewoontes die ‘vanzelf’ succes brengen. Doelen zijn idealiter specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden (SMART) geformuleerde concrete dingen die ik wil bereiken.
Het Opgeruimd Leven Systeem heeft de afgelopen zes maanden z’n waarde meer dan bewezen. We verhuisden naar een tijdelijke woning in Elders met een paar kuub aan spullen die we noodzakelijk vonden. En dat werkt. Een goede reminder dat je niet zo heel veel nodig hebt om je leven te kunnen leiden. Het systeem scheelde ook veel tijd bij het inpakken van Huize Geldnerd. We zijn nu volop bezig om onze weg te vinden in Huize Elders. Het zal nog wel een tijdje duren voordat we hier net zo geoptimaliseerd zijn als in Huize Geldnerd, maar dat geeft niet.
Mijn Financiële Systeem draait ondertussen onverstoorbaar z’n rondjes. Het leven is totaal anders, maar de administratie werkt nog. Ik sta ook op het punt om weer te beginnen met de maandelijkse inleg op de beleggingen en het maandelijks bijkopen van VWRL. De gemiste inleg door het kopen van mijn auto en het opzij leggen van contanten voor de dure verhuisperiode heb ik gerepareerd na de verkoop van Huize Geldnerd.
Mijn Werksysteem is nog in wording in mijn nieuwe baan. Ik heb een aantal vaste waarden meegenomen uit mijn oude werkomgeving, en voeg daar aan toe wat in mijn nieuwe werkomgeving nodig is.
Het Gezond Leven Systeem is helaas nog niet terug op het oude niveau. Mijn gezondheidsklachten zijn chronisch, en ik bekijk van dag tot dag en van week tot week wat er kan. De afgelopen zes maanden betekende dat voor een aantal maanden dat ik geen meter rennend afgelegd heb. De laatste maanden probeer ik één keer per week een hardlooprondje te doen. Gelukkig is de zorg in Elders toegankelijker dan in Geldnerd City, en samen zijn we actief op zoek naar manieren om mijn klachten te verminderen.
Doelen
Voor 2024 ging ik werken met een beperkte set meetbare ambities, schreef Geldnerd ik in januari. Hoe staat het daar inmiddels mee?
Gewicht en Sportmomenten stellen teleur, dat zal je na het voorgaande niet verbazen. Drukke momenten en veel veranderingen werden (iets) te vaak gecompenseerd met lekker eten en/of snoepen. En als je dan onvoldoende sportmomenten hebt om dat er weer af te lopen is de weg naar boven met het gewicht zo gevonden… Hier baal ik oprecht van, de tweede helft van dit jaar moet ik hier echt verbetering laten zien.
En met mijn blog heb ik natuurlijk vals gespeeld. Mijn negende verjaardag als actieve blogger ga ik wel halen. Maar niet meer als Geldnerd. Een ander leven, een andere blog. Ik reken ‘m goed….
Wat vind ik ervan?
Het belangrijkste element van 2024 is voor ons natuurlijk De Grote Verandering. Op 31 december 2023 woonden we in Geldnerd City, en op 30 juni waren we allebei geland in onze nieuwe functies en woonden we in Huize Elders, buitenaf en in het groen met een ruime tuin. In de tussentijd is er veel gebeurd: huis verkocht, huis gekocht, huis leeggehaald, opgeleverd, opgeleverd gekregen, verhuisd naar tijdelijke woning, verhuisd naar definitieve woning, klussen na de oplevering (in willekeurige volgorde). Achter iedere bijzin zit een bak werk, en dat is allemaal in de afgelopen zes maanden uitgevoerd door Team Elders. Vriendin en ikzelf, ondersteund door ons onvolprezen Hondje. Die als een dappere dodo al die veranderingen in zijn hondenleventje ook maar mooi doorstaan heeft.
Al die andere doelen zijn bijzaak. Want het gaat om die grote verandering. Building the life that we do not need vacation from. De volgende levensfase. Ik ben meer dan tevreden over de manier waarop we de afgelopen zes maanden doorgekomen zijn. En dat gewicht aanpakken? Dat komt wel weer….
Hoe gaat het met jouw goede voornemens en persoonlijke doelen voor 2024? Kun jij je nog herinneren wat ze ook al weer waren? 😈
Nu de eerste verf- en klusdampen optrekken werpen we ook weer eens een blik op het oerwoud dat onze tuin is. Mijn eerste blik werd daarbij getrokken naar de moestuin. Meer specifiek de kas, want buiten de kas gebeurt weinig ongemerkt nog best wel wat. Het is al een aantal weken geleden dat ik jullie meegenomen heb, maar hier gaan we weer…
Onze kersenbomen hebben een zware aanval van zwarte luis te doorstaan. Wij willen zeker niet chemisch gaan bestrijden, en ook spiritus of groene zeep vind ik niet meteen een goed idee. Het vruchtseizoen is toch al voorbij voor ze. Iemand tips?
Ik kijk elke week wel een paar keer glimlachend naar onze grote druif. Die hangt vol met trossen. We hebben al enigszins uitgedund, maar hopen wel dat deze trossen het allemaal volhouden. En dat er de komende twee maanden iets meer zon komt…
Ik heb de tomatenplanten ook eens even fors uitgedund. In de weken voordat we de sleutel kregen kwam ik hier maar eens per week. Dat is te weinig, merk ik nu. In het groeiseizoen moet ik ze minimaal om de andere dag dieven. Inmiddels zijn ze allemaal afgetopt en zijn de lege scheuten verwijderd. Ik hoop dat de energie nu maximaal in de vruchten gaat zitten. Er zijn veel ’tomaatjes in wording’ te vinden.
En afgelopen weekend heb ik zelfs de eerste echte tomaatjes kunnen oogsten!
Ook de paprika’s zien er veelbelovend uit. Diverse grote vruchten aan elke plant.
Maar het meest onder de indruk ben ik van mijn peperplant. Meer dan twintig grote pepers tel ik inmiddels. Nu nog rood worden, jongens!
En afgelopen weekend heb ik ook nog sla voorgezaaid. In een kweekbak in de kas. Hopelijk kan ik ze behoeden voor slakken en vogels, en kunnen we deze zomer nog sla uit eigen moestuin eten.
Over die slakken…. Vrijwel iedere ochtend loop ik een rondje door de tuin. En raap elke slak op die ik kan vinden. Ze gaan in een poepzakje van Hondje en linea recta de diepvries in. Op diverse plekken heb ik gelezen dat dat de meest humane manier is om ze te doden. Het zakje van de dag ervoor haal ik uit de diepvries en gaat de kliko in. Gemiddeld rapen we veertig tot zestig slakken op een ochtend. Stug volhouden maar…
