Sinds 2017 kijk ik jaarlijks in januari even wat uitgebreider naar mijn salarisbrief. Want meestal veranderen er per 1 januari allerlei dingen. Het kabinet heeft weer aan de belastingknopjes zitten draaien. Mijn pensioenfonds weer aan de pensioenpremieknop. En niet zelden gebeurt er ook wat in een CAO. Resultaat van al deze acties is een vrijwel onvoorspelbare en meestal nauwelijks te volgen verandering van het salaris dat ik op mijn bankrekening gestort krijg.
CAO
In mijn CAO gebeurt momenteel niet veel. We hebben begin 2024 een mooie verhoging gehad, waardoor mijn aanvangssalaris in de nieuwe baan al iets hoger was dan wat we uitonderhandeld hadden. Daar is nu nog geen spoor van. Ik houd het wel in de gaten, want een inflatiecorrectie zou fijn zijn. De inflatie in de afgelopen maanden was 4,1 procent immers.
Overigens heb ik er wel 1,25 procent bijgekregen bovenop mijn brutosalaris. Dus een stukje van de inflatie is in elk geval wel weggewerkt.
Pensioenpremie
Meneer Elders verhuisde naar Elders en van de rijksoverheid naar een andere sector. Wat bleef was een pensioen bij het ABP. In onderstaande tabel zie je de pensioenpremies die ik respectievelijk betaalde in januari 2024 bij de Rijksoverheid, in februari 2024 bij mijn werkgever in Elders, en nu in januari 2025 in Elders. Geen verrassing, we moeten weer meer betalen. Een bodemloze put is niet snel gevuld, immers. En dat terwijl mijn eigen portefeuille véél beter presteert.
Alle bedragen in €
Salaris 2024-01 Rijksoverheid
Salaris 2024-02 Elders
Salaris 2025-01 Elders
Premie AOP
14,70
15,03
17,99
Pensioen / NP
723,78
642,20
673,69
Totaal pensioenpremie
738,48
657,23
691,68
Wijziging (%)
-/-11,0%
+5,2%
Loonheffing
De dames en heren politici en mijn voormalige ambtelijke collegae in Den Haag hebben bij het opstellen van de begroting weer driftig aan de belastingknopjes gedraaid. Schijfje erbij, percentages veranderd in sprongetjes van 0,01 procent. Het blijft een beetje onnavolgbaar, maar het doel is toch steeds om de koopkracht van de ‘hardwerkende Nederlander’ te laten stijgen om ons, het stemvee, enigszins tevreden te houden. Nu ben ik als publieke sector medewerker natuurlijk notoir niet-hardwerkend, en inmiddels ook een trots inwoner van V.R.E.T.E.N., dus dat is een kansloze missie.
Het netto effect van al dat draaien aan die knopjes is in elk geval dat er weer iets minder loonheffing wordt ingehouden op mijn salaris.
Alle bedragen in €
Salaris 2024-01 Rijksoverheid
Salaris 2024-02 Elders
Salaris 2025-01 Elders
Loonheffing
2.898,92
2.656,92
2.638,25
Wijziging (%)
-/-8,3%
-/-0,7%
Netto salaris, pensioenpremie, en inflatie
Inflatie knabbelt aan de koopkracht van mijn salaris. Al jaren geleden heb ik besloten dat ik geen zin meer heb om verticale loopbaanstappen te maken om een hoger salaris te krijgen. De overgang naar Elders was qua salaris ‘ongeveer-maar-net-niet-helemaal’ neutraal. Daarmee ben ik afhankelijk van de CAO-verhogingen om de koopkracht van mijn salaris op peil te houden.
Al jaren houd ik dat bij in onderstaande grafiek. Die heb ik weer bijgewerkt. En ik zie dat de kans dat ik de mega-inflatie van 2022 ooit nog in ga halen inmiddels verwaarloosbaar is.
Meneer Elders is jaren geleden al begonnen aan een campagne om zijn eigen gegevens beter te beschermen en zijn privacy zoveel mogelijk te bewaken. Dat valt nog niet mee in de huidige wereld die aan elkaar hangt van algoritmes en datagraaiende grootverdieners. Onder het mom van gemak en gratis diensten (waarbij jij, de gebruiker, dus zelf het product bent en betaalt met jouw persoonlijke gegevens) ligt er op elk scherm dat je opent gevaar op de loer.
Begin dit jaar kwam ik via één van de vele blogs die ik volg op het spoor van The Opt Out Project. Een Amerikaanse blog die nog veel bewuster bezig is met informatiebeveiliging en privacy dan ikzelf. En sinds 1 januari van dit jaar loopt daar een project genaamd The Cyber Cleanse. Bedoeld om de controle terug te krijgen over je eigen digitale voetafdruk. De datasporen die je overal achterlaat. Elke dag verschijnt er een nieuwe blogpost waarin een onderwerp wordt uitgediept. Stapsgewijs word je meegenomen in het aanpakken van jouw eigen digitale voetafdruk. Het is Amerikaans, dus (gelukkig) is niet alles ook voor ons van toepassing. Ik leer er veel van.
Ik lees de blogposts dan ook elke dag met veel plezier. Veel dingen heb ik al gedaan, maar het is een goede stok achter de deur om dingen weer eens aan te scherpen. Want de wereld verandert en de trucs worden steeds geniepiger. En ik kan iedereen aanraden om dat ook te doen. Tenzij je het wel best vind dat duizenden bedrijven geld verdienen aan jouw gegevens.
Wat heb ik allemaal gedaan?
De afgelopen jaren heb ik heel veel acties ondernomen. Een bloemlezing…
Een belangrijke eerste stap was het gebruiken van een wachtwoordmanager. Wat mij betreft neemt iedereen die géén gebruik maakt van een wachtwoordmanager en willekeurig gegenereerde lange en sterke wachtwoorden, een onaanvaardbaar risico met z’n digitale leven. Maar gebruik dan niet de standaard wachtwoordmanager van Microsoft Edge of Google Chrome, want dan lever je jouw digitale leven uit aan de duivel. Ik heb de afgelopen jaren een gratis en open-source wachtwoordmanager gebruikt (KeepassXC). Sinds kort gebruik ik Proton Pass. Maar wat mij betreft is dat een tijdelijke situatie totdat ik mijn nieuwe server in gebruik heb genomen, en het wachtwoordbestand ook gebruikt kan worden op mijn smartphone en tablet.
Verder ben ik voor privé-gebruik volledig omgeschakeld naar open-source software. Met als laatste stap onlangs de volledige overstap naar Linux, inclusief het opzeggen en verwijderen van mijn Microsoft Office 365 account en het verwijderen van de bestanden die ik nog op OneDrive had staan.
Mijn browser is Mozilla Firefox. Eén van de add-ons die ik gebruik is Lightbeam. Die helpt mij om in de gaten te houden welke datagraai-relaties er liggen tussen de websites die ik bezoek. Ook gebruik ik Privacy Badger. Dat heeft er bijvoorbeeld toe geleid dat ik zo min mogelijk websites van DPG Media (onder andere het Algemeen Dagblad en NU.nl) bezoek. Dat is één groot clickbait en marketingfeestje. Idem RTL Groep met bijvoorbeeld ook Buienradar. Nee dankjewel.
Mijn e-mail loopt via mijn eigen domein. Meer dan 25 jaar geleden geleden heb ik het domein ‘mijnachternaam.com’ geregistreerd. Mijn persoonlijke e-mailadres is dus al meer dan 25 jaar ‘mijnvoornaam@mijnachternaam.com’. En daar ben ik zuinig op geweest. Ik gebruik het alleen voor persoonlijke correspondentie.
Via mijn eigen domein lopen ook andere mailadressen, bijvoorbeeld voor mijn persoonlijke administratie. Dat gebruik ik bijvoorbeeld om reguliere facturen op te laten binnenkomen, en ook de schaarse nieuwsbrief die ik nog wil ontvangen. Voor online aankopen gebruik ik alias-adressen. Bijvoorbeeld ‘hondenvoer@mijnachternaam.com’ voor de online dierenwinkel waar het dieetvoer en de snacks voor Hondje vandaan komen. De alias-adressen komen gewoon ook uit in mijn administratie-mailbox. Als er dan ongewenste mail binnenkomt kan ik meteen zien wie er mijn gegevens gedeeld heeft. Als dat gebeurt wordt de betreffende alias geblokkeerd. Jarenlang heb ik overigens een Gmail-adres gebruikt voor administrativia en online aankopen. Terugkijkend één van mijn minder verstandige keuzes. Maar die fout heb ik gelukkig lang geleden al hersteld.
Verder heb ik maatregelen genomen om mijn gebruik van ‘de cloud’ (de computer van evil corporations) te minimaliseren. Dat is een langdurig traject, maar ik ben een heel eind. Inmiddels staat mijn persoonlijke agenda ook bij Proton (Proton Calendar). Alleen mijn adresboek staat nog bij Apple in de iCloud. Mijn gebruik van een notitie-app in de cloud ben ik aan het afbouwen. Bestanden die ik graag toegankelijk wil hebben (zoals een kopie van mijn paspoort) staan op Proton Drive. Concept blogjes schrijf ik nu meestal rechtstreeks in de WordPress omgeving van mijn blog.
Sowieso heb ik geprobeerd mijn blog zo veilig mogelijk te maken. Geen advertenties, geen analysesoftware, zo min mogelijk cookies.
Inmiddels ben ik 100% Microsoft-vrij. Van Meta gebruik ik alleen nog Whatsapp omdat veel te weinig mensen Signal gebruiken. Ik probeer mijn vaste contacten daar wel toe over te halen. Van (a)sociale media heb ik mij vrijwel volledig teruggetrokken. TikTok en Instagram en Snapchat en al die dingen die de jeugd van tegenwoordig als essentieel lijkt te beschouwen heb ik nog nooit aangeraakt. Aan deze blog hangt nog een Mastodon-account (lang leve het Fediverse!), en ik wil nog niet zonder LinkedIn totdat ik stop met werken. Maar al die andere tijdverspillers gaan aan mij voorbij. En mijn Google-account bewaar ik alleen nog maar om ervoor te zorgen dat het mailadres niet gekaapt wordt.
Vriendin is mijn grootste datalek
Dat is nogal een statement, toch? Maar het is wel zo. Vriendin zit volledig gevangen in het Google-universum met een Android-telefoon, een Gmail adres, en Chrome als browser. Dus daar lekt ook data van mij weg in de lijstjes die wij digitaal uitwisselen en de afspraken in onze privé-agenda’s. Ik heb haar ooit zover gekregen om naast het sparen ook te gaan beleggen, dus misschien wordt mijn volgende missie om haar uit dat universum te krijgen. Want vooralsnog beschouwt ze, net als zovelen, Google als haar beste vriend online. Zucht…
Wat ga ik nog doen?
Je digitale voetafdruk is iets wat regelmatig aandacht nodig heeft. Ik blijf ermee bezig. Af en toe kijk ik wat Lightbeam mij kan vertellen over mijn surfgedrag, en of ik bepaalde websites beter kan mijden.
Ook ben ik weer begonnen aan een rondje Accounts opschonen. Er stonden er meer dan 250 in mijn wachtwoordmanager. Digitale hygiëne is belangrijk, wat ik niet meer gebruik wordt verwijderd. En dat betekent ook actief de account verwijderen op de betreffende website.
Verder ben ik bezig met een nieuwe persoonlijke server. Mijn huidige QNAP is inmiddels ruim acht jaar oud. Ik heb eerder al aangegeven dat ik nu ook hier mik op eigenbouw met alleen open-source software.
En inmiddels volg ik ook met interesse de ontwikkeling van Sailfish OS en GrapheneOS. Het lijken me de meest kansrijke opties om ooit van de iPhone en iOS af te komen zonder naar Android te moeten overstappen. Maar dat is een langere-termijn project.
Al vóór Kerstmis hoorde ik de spotjes van de Belastingdienst op de radio: de voorlopige aanslag inkomstenbelasting 2025 komt eraan. Niet bepaald iets om naar uit te kijken, maar zo zit ‘het systeem’ nou eenmaal in elkaar. Ook de afgelopen jaren mochten wij zo’n ding ontvangen en betalen, dus met enige weemoed hield ik de digitale brievenbus in de gaten.
Uiteindelijk arriveerde het monster op 8 januari jongstleden. Maar in tegenstelling tot andere jaren gaan we dit jaar niet zomaar betalen. We gaan ‘m eerst drastisch aanpassen.
De blauwe vrienden gaan namelijk nog uit van onze rijksambtelijke salarissen. Maar daar werken Meneer Elders en Vriendin al lang niet meer. En daarnaast gaat de Belastingdienst ook nog uit van Huize Geldnerd en de bijbehorende hypotheek. En ook die situatie is natuurlijk drastisch gewijzigd.
Alle reden dus om de Voorlopige Aanslag 2025 aan te passen. En dan kijk ik ook meteen even of ze uitgaan van realistische bedragen voor sparen en beleggen. Ik ga nog even afwachten, als het goed is ontvangen we in de loop van februari de aanslag gemeentelijke belastingen met daarin de nieuwe WOZ-waarde van Huize Elders. Die kan ik dan meteen meenemen bij het aanpassen van de Voorlopige Aanslag. We hebben tot 28 februari om te betalen. Gelukkig heb ik mijn meest gehate potje met voldoende geld hiervoor gereserveerd…
Zijn er bij jou ook wijzigingen in de voorlopige aanslag?
Het is weer Blue Monday! De dag dat mensen zich realiseren dat de meeste goede voornemens alweer in rook zijn opgegaan, dat de wereld en je leven niet ineens miraculeus veranderd zijn in het nieuwe jaar, en dat het nog heel lang duurt voordat het voorjaar is. Kortom, niet de meest opwekkende dag van het jaar. Het weer en de geopolitieke ontwikkelingen in de wereld maken de maandag dit jaar wat mij betreft extra ‘blue’….
Sinds een paar jaar heb ik de gewoonte om op Blue Monday mijn doelen voor het nieuwe jaar te publiceren. En dat ga ik dit jaar dus ook doen. Maar dan iets anders dan je gewend bent….
Doelen
Ik heb namelijk nog maar één doel. De lijn van ons nieuwe leven hier in Elders vasthouden. Uitbouwen.
We maken meer tijd voor de tuin. En gaan onze groente- en fruitproductie gestaag uitbreiden.
We maken ons huis stapsgewijs comfortabeler.
We zorgen dat we financieel niet ontsporen, maar (zo lang kort als we nog werken) doorgaan met vermogen opbouwen.
En gezond(er) leven. Met vooral meer ruimte voor rust en ontspanning, en minder stress en drukte.
En dit zijn tijdloze doelstellingen. Waarvan de puristen vast en zeker zullen klagen dat ze niet SMART zijn. Maar daar trek ik me niks van aan. Hier in Elders zijn we niet SMART. Maar wel slim.
Het is dus klaar met ‘moeten’. Dat leidt alleen maar tot teleurstellingen. Ik moest ervoor de Grote Stad uit en naar een van de rustigste plekjes in Nederland, maar ik ben de rust aan het vinden.
Dat is alles. Geen specifieke doelen voor het spaarpercentage, gewicht, sportmomenten, en aantallen te lezen pagina’s. Geen grote ambities met mijn systemen. Dat is wat mij betreft iets van het verleden.
Het ging uiteindelijk een stuk sneller dan ik durfde hopen. Vrijdag 27 december kwam mijn nieuwe laptop aan in Elders. Die was helemaal leeg, zonder besturingssysteem. Lenovo biedt die optie. Ik had met Balena Etcher conform de instructies al een USB-stick voorbereid met Linux Mint. En het kostte minder dan een uurtje om dat te installeren.
Zondagochtend ging ik verder. Met een USB-stick verplaatste ik mijn data van de Windows laptop naar het nieuwe Linux monster. Met de instructies op de website van Mozilla Thunderbird was het een fluitje van een cent om mijn e-mail historie van meer dan 20 jaar te migreren. In Mozilla Firefox hoefde ik alleen maar in te loggen om al mijn instellingen over te nemen. Ook Portfolio Performance schakelde vlekkeloos over toen ik mijn portefeuillebestand opende op de nieuwe laptop, inclusief mijn maatwerkdashboards.
GnuCash van Windows naar Linux
Eigenlijk was GnuCash nog het meeste werk. Ik moest de bestanden met de instellingen per administratie en de maatwerk rapportages in de juiste directories plaatsen. Maar daarna voelde ook GnuCash als vanouds toen ik mijn eigen boekhouding opende. Onderstaand een overzichtje, voor andere GnuCash-gebruikers die ook de overstap naar Linux maken (de documentatie van GnuCash is notoir niet-helemaal-leesbaar-voor-normale-mensen)…
Allereerst de bestanden met maatwerkinstellingen per administratie. Ze staan in een bestand met dezelfde naam als de betreffende administratie in onderstaande directories. Instellingen geldig voor GnuCash 5.10, Windows 10, en Linux Mint 22 waarbij GnuCash geïnstalleerd is via het Software Center.
En dan het bestand met de maatwerkaanpassingen voor GnuCash zelf. Hier staat bijvoorbeeld de informatie voor het laden van mijn maatwerkrapport voor het spaarpercentage. Vergeet de verwijzing niet aan te passen!
En daarmee heb ik mijzelf officieel gemigreerd verklaard. Dat voelt toch een beetje gek. Ik heb hier jarenlang over nagedacht. Onderzoek gedaan. Een test laptop ingericht. En nu is het dan ineens zover.
Geen Google meer. Geen Microsoft. Van Facebook alleen nog dat vreselijke Whatsapp. En dan natuurlijk nog Apple.
Ik werk er nu een paar weken mee. En vind het verbazingwekkend soepel werken. Soms is het even zoeken naar een instelling (je kunt in Linux werkelijk alles tweaken wat je maar kunt verzinnen), maar GoogleDuckDuckGo is je beste vriend. Mijn oude OneDrive bij Microsoft en de bijbehorende account zijn inmiddels door mij gewist. Weer een zorg minder.
We weten dat ze er zitten, in de grote bomen rond ons perceel. Een koppel grote bonte spechten. Regelmatig horen we de kenmerkende roffel. En ook hun kenmerkende roep als er gevaar dreigt. Af en toe zien we ze vliegen. Een aantal snelle vleugelsagen en dan een soort duikvlucht met ingetrokken vleugels.
Nu het de afgelopen dagen zo koud was, kwamen ze zich af en toe tegoed doen aan de pinda’s en pindakaas die we in de tuin hebben hangen voor de vogels. Dat wordt de hele dag druk bezocht door mussen, mezen, onze roodborst, en af en toe een vink. Maar nu zag ik één van onze GBS-en. Het is een vrouwtje, want ze heeft niet de kenmerkende rode nekvlek van de mannetjes.
We zien hier ook regelmatige een Groene Specht. Maar die heb ik nog niet aan het poseren gekregen…
Ah! Mijn potjes! Bron van rust in mijn financiële huishouding! Waar zou ik toch zijn zonder jullie? Niet voor niets heb ik jullie meegenomen naar GnuCash. Een jaar geleden heb ik goed gekeken hoe jullie ervoor stonden. Bij de uitwerking van de begroting voor 2025 heb ik al bepaald wat ik maandelijks toe ga voegen aan elk potje in 2025. En ook dit jaar kijk ik even wat er is gebeurd in 2024, wat de eindstand is, en of ik daar eventueel mee moet schuiven aan het begin van 2025.
En er is dit jaar ook een bonus te verdelen. Door de huidige stand van de spaarrente ontving ik op 1 januari bijna € 1.200 helemaal gratis en voor niks op mijn spaarrekening. Ook dat geld ga ik inzetten.
Zorgverzekering en eigen risico / eigen bijdrage
Ook dit jaar zijn niet alle potjes even ingewikkeld. Het potje voor de premie Zorgverzekering heb ik al genoemd toen ik schreef over de keuze voor mijn zorgverzekering voor 2025. Daar stort ik maandelijks een bedrag in om aan het eind van het jaar de zorgverzekeringspremie voor het komende jaar in één keer vooruit te betalen. In december heb ik hieruit mijn premie voor 2025 betaald, en daardoor start dat potje het jaar 2024 dus met een saldo van € 0 (nul euro). Zoals ik in november al schreef leg ik in 2025 maandelijks € 160 in.
Ook schreef ik al over het voorzieningenpotje voor het eigen risico en de eigen bijdragen voor zorg. Mijn maximale eigen risico is in 2025 € 385 per jaar. Er zat eind december € 920 in dit potje, nadat ik alle eigen bijdragen die ik in 2024 heb betaald aan de zorgverzekeraar hieruit bekostigd heb. Vanaf 1 januari wordt er maandelijks weer € 50 bijgestort.
Bril
Het potje voor de vervanging van mijn bril was eind 2023 bijna leeg na de aanschaf van een nieuwe bril. De reservering van € 50 per maand houd ik in stand, en op 1 januari 2025 zat er € 685 in dit potje.
Economist
De vulling van mijn potje voor het abonnement op The Economist loopt gewoon volgens schema door. In september 2023 heb ik mijn abonnement weer voor drie jaar verlengd. Per 1 januari zit er € 330 in deze voorziening, en hier houd ik de maandelijkse inleg van € 25 in stand, om in 2026 voldoende geld te hebben voor een nieuwe verlenging.
Gezond Leven
Het Gezond Leven potje had een heel rustig jaar. Door de verhuisdrukte en mijn kwakkelende longen heb ik nauwelijks gesport, en dus ook nauwelijks iets uitgegeven. Inmiddels loop ik wel weer. De inhoud heb ik afgeroomd naar € 500 per 1 januari. Ik schat in dat een maandelijkse inleg van € 50 genoeg gaat zijn om mijn uitgaven (app-abonnement, af en toe nieuwe schoenen en eens een shirt of zo) te dekken.
Gadgets / Tech
In december 2024 heb ik dit potje vakkundig geplunderd voor de aanschaf van een nieuwe laptop. Vervolgens heb ik het potje ook weer aangevuld met € 1.000, en nu zit er per 1 januari € 4.000 in dit potje. ik heb nog een aantal plannen hiermee, waarover in een andere blogpost wellicht meer. De maandelijkse inleg handhaaf ik op € 200.
Mogelijk komt er ook nog een nieuwe iPad, mijn huidige is 5 jaar oud en begint end-of-life te raken. Mijn smartphone en smartwatch (uit de vorige plunderronde) zijn twee jaar oud en moeten, behoudens ongelukken, nog een aantal jaren meekunnen.
Vakanties
Ik heb, met een vierdaagse werkweek en het wonen op een plek die andere mensen als vakantiebestemming beschouwen, niet het idee dat we te weinig vakantie nemen. Maar mijn verlofsaldo denkt daar anders over. Dat ga ik dit kalenderjaar dus wat beter plannen en benutten.
Veel weg hoef ik dan niet. Tussen februari en oktober is er meer dan genoeg te doen in en om het huis. Maar eventjes weg zullen we wel willen. En dat kan, want in het vakantie-potje zat eind 2024 € 1.500. Vanaf 1 januari stort ik maandelijks € 100 in dit potje, net als afgelopen jaar.
Kleding
Het jaar 2024 was een ‘abnormaal rustig’ kledingjaar. De werkomgeving van mijn nieuwe baan is inderdaad een stuk informeler dan mijn voormalige Rijksoverheidsomgeving. Kostuums draag ik alleen nog bij hoge uitzondering. De maandelijkse inleg verlaag ik van € 300 naar € 200. Per 1 januari zit er € 3.500 in dit potje, en ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat ik het allemaal nodig ga hebben. Maar in 2024 heb ik (behalve een nieuwe spijkerbroek en een stevige buitenjas) echt helemaal niks gekocht. Dat ga ik niet nog een jaar volhouden, denk ik.
Belastingen
Mijn meest gehate potje, schreef ik toen ik het in maart 2023 introduceerde. Ik reserveer hier geld voor te verwachten belastingaanslagen. Per begin 2025 zit er € 2.000 in het potje. De Voorlopige Aanslag 2025 zal een dezer dagen wel op de digitale deurmat ploffen, en dan gaan we ‘m gewoon leegtrekken.
De laatste definitieve aanslag inkomstenbelasting die wij ontvangen hebben is over het belastingjaar 2020. Voor 2021 en verder hebben we alleen voorlopige aanslagen gekregen. En het zal nog wel even duren voordat al die aanslagen definitief worden.
Ik heb een paar jaar geleden uitgerekend dat ik maandelijks € 175 in dit potje moet gaan storten om de komende jaren de verwachte belastingen te kunnen betalen. Met alle onzekerheden in de belastingaanslagen, de vertraging in een aangekondigde Box-3 hervorming, en de stijging van zowel ons vermogen als de Box-3 tarieven, zullen we zien of dat genoeg gaat zijn…
Onderhoud auto
Dit potje is eind 2023 ingesteld na de aanschaf van mijn racemonster. Toen ik onlangs de uitgaven over het eerste jaar bekeek, heb ik jullie ook meegenomen in de stand van dit potje. Voldoende gevuld met € 2.500 per 1 januari, en ik ga er vanaf 1 januari maandelijks € 100 in storten in plaats van € 150.
Onderhoud woning
Inmiddels is dit potje het pièce de résistance van mijn voorzieningen. begin 2024 kondigde ik al aan dat ik hier op wilde gaan potten met het oog op de toen nog onbekende huizensituatie. Er werd bijgestort, en ook een stukje van de opbrengst van Huize Geldnerd werd in deze pot geparkeerd. En met resultaat. Op 1 januari zat er € 39.730 in dit potje. En ik blijf hier maandelijks € 150 in storten.
Daarnaast reserveren wij via onze gezamenlijke rekening, € 500 per maand voor onderhoud. Uitgaande van 1 procent van de woningwaarde per jaar. Het lijkt allemaal veel geld, maar we zijn bezig met de uitwerking van verduurzamingsplannen voor Huize Elders. Ik zal daar binnenkort eens een blogje over schrijven.
Inkomensbuffer
Ooit hield ik minimaal een jaar aan uitgaven aan als inkomensbuffer. De afgelopen jaren ben ik vaak van gedachten veranderd. Meer dan twee jaar geleden is dat teruggebracht naar 2 maanden, in totaal € 5.000. En ik heb ook nu geen reden om dit bedrag te verhogen. Verder verlagen wil ik het overigens ook nog steeds niet… Maar ik ga hier dus ook maandelijks niets bijstorten.
Gedachten aan het begin van 2025
Het jaar 2024 was een jaar van grote veranderingen. Met veranderingen komt onzekerheid, en dat maakt dat ik extra spaargeld aan ben gaan houden. Een natuurlijke reactie op onzekerheid, in elk geval wat mij betreft. Dat zie je dus ook duidelijk terug in de grafiek over de afgelopen twee jaar…
Ik zit nu op het niveau dat ik denk dat ik misschien zelfs iets te veel contant geld aanhoud. Spaargeld werkt gemiddeld genomen minder hard dan beleggingsgeld. Mijn huidige record-spaarrente van 2,5 procent valt in het niet bij het gemiddelde rendement over mijn beleggingen sinds 1 januari 2013. Dat was namelijk precies 10,0 procent per jaar.
Toch ga ik nu geen substantieel bedrag overhevelen naar de beleggingen. Ik verwacht het geld namelijk dit jaar deels nodig te hebben voor de start van de verduurzaming van Huize Elders. En (minder dan) één jaar is een té korte beleggingshorizon. Wel heb ik de maandelijkse inleg naar beneden bijgesteld. Voorlopig gaat er € 1.300 per maand naar de bufferrekening, minder dan de maandelijkse € 1.500 van 2024.
…Met dit uitzicht. Wie wil dat nou niet? De foto heb ik vanochtend genomen. Het dooit inmiddels, maar het is hier nog wel wit. De vogeltjes vliegen af en aan op de pinda’s en vetbollen.
Het was een bijzonder jaar. Het roer ging om en wij vertrokken, maar dan zonder televisiecamera’s, buitenland, gebrek aan budget en talenkennis. We gingen gewoon ons leven anders inrichten. En tussendoor had ik ook nog jaardoelen gesteld, zoals te doen gebruikelijk.
Mijn blog blijft een goede stok achter de deur om af en toe even stil te staan, afstand te nemen, en naar mijzelf en deze gekke wereld te kijken. Tijd om terug te te kijken hoe het gaat met de doelen die ik mijzelf gesteld heb. Onderdeel van mijn jaarlijkse persoonlijke planningscyclus!
Ik maak een onderscheid tussen Doelen en Systemen. Systemen zijn goede gewoontes die ‘vanzelf’ succes brengen. Doelen zijn idealiter specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden (SMART) geformuleerde concrete dingen die ik wil bereiken.
Het Opgeruimd Leven Systeem heeft in het eerste halfjaar z’n waarde meer dan bewezen, met alle verhuizingen en tijdelijke huisjes. Medio 2024 schreef ik nog wel een tijdje zou duren voordat we hier in Elders net zo geoptimaliseerd zijn als in Huize Geldnerd. En dat is nog steeds het geval. Terugkijkend hadden we Huize Geldnerd gewoon ontzettend efficiënt ingericht, zeker qua bergruimte. Dat is in een oud huisje zoals in Elders een stukje lastiger. En ook die schuur vol met tuingereedschap is een uitdaging. Maar we komen er wel. In Geldnerd City was het ook een meerjaren-project.
Mijn Financiële Systeem draait nog steeds onverstoorbaar z’n rondjes. Het leven is totaal anders, maar de administratie werkt nog. Een tijdje geleden heb ik er een update over geschreven. En ook mijn Werksysteem is inmiddels aangepast aan mijn nieuwe werksituatie.
Het Gezond Leven Systeem blijft kwakkelen, in lijn met mijn gezondheid. Een zomer die we vooral buiten in de tuin hebben doorgebracht heeft duidelijk geholpen. Maar dat doet niet echt iets voor de conditie. Mijn oude hardloophobby lijdt behoorlijk onder mijn gezondheidsklachten. Ik heb mijn ambities dus bijgesteld. Het doel is niet meer een bepaalde afstand in een bepaalde tijd. Het doel is nu gewoon om een paar keer per week een rondje te hobbelen en te genieten van de inspanning en de mooie omgeving. En accepteren dat het zo is. Dat laatste is het moeilijkste, dat zal niemand verbazen…
Doelen
Voor 2024 ging ik werken met een beperkte set meetbare ambities, schreef Geldnerd ik in januari. Hoe staat het daar inmiddels mee?
Het spaarpercentage is al aan de orde geweest in mijn Jaarafsluiting afgelopen week.
Gewicht stelt teleur, zoals verwacht. De combinatie van een meer Bourgondische levensstijl en minder Sportmomenten eist haar tol. Trots ben ik wel op mijn blog. De lezersaantallen zijn niet afgenomen na de omschakeling van Geldnerd naar Elders Leven. En ik schrijf iets minder regelmatig, maar heb er nog steeds veel lol aan.
Wat vind ik ervan?
Het belangrijkste element van 2024 was voor ons natuurlijk De Grote Verandering. Uitgevoerd door Team Elders. Vriendin en ikzelf, ondersteund door ons onvolprezen Hondje. Die als een dappere dodo al die veranderingen in zijn hondenleventje ook maar mooi doorstaan heeft. Ik durf nu echt te stellen dat die ons gebracht heeft wat we zoeken. Rust en ruimte, zowel binnen als buiten het hoofd. We zijn er, schreef ik een tijdje geleden al. En zo voelt het nog iedere dag. Al die andere doelen zijn eigenlijk maar bijzaak.
Eigenlijk was 2024 dus het meest fantastische jaar dat ik me ooit had kunnen wensen.
Hoe is het in 2024 gegaan met jouw jaardoelen en goede voornemens?
Het moment is daar. Na meer dan vijf jaar naar volle redelijke tevredenheid werken met mijn huidige laptop is er een nieuwe laptop gearriveerd.
Oude Laptop is een Dell Inspiron met Windows 10. Die, ondanks de levensreddende operatie, tekenen van ouderdom vertoont. Ook fysiek. Niet verwonderlijk. We hebben veel meegemaakt samen. Vanaf maart 2020 tot en met begin 2024 heb ik vrijwel voltijds met deze laptop thuisgewerkt. Sinds ik in Elders werk heb ik weer een zakelijke laptop, en krijgt Oude Laptop iets meer rust.
Maar het is tijd voor Stappen. Met hoofdletter S. Microsoft blijft maar drukken om mij naar het volgende marketingplatform in de wolken Windows 11 te krijgen. Maar daar ga ik niet aan meedoen. En later dit jaar stopt de ondersteuning van Windows 10. Ik ben al een hele tijd onderweg naar volledig werken met gratis open-source software.
Dus de nieuwe laptop werd besteld. En voor het eerst in mijn leven is dat geen Dell machine. Na het nodige onderzoek, het lezen van tests, kijken naar de mening van Linux, en het lezen van gebruikerservaringen, heb ik een Lenovo Thinkpad gekocht. Eentje die heel lang mee moet gaan. Zeker langer dan een Windows-machine of een fruitmachine.
De reis
En die weg, dat is nogal wat. Eerst heb ik twee weken zitten azen op Black Friday aanbiedingen. Een feest van het consumentisme dat ik hartgrondig vervloek. Maar voor dit soort (voor mij) Onvermijdelijke Grote Aankopen kan het wel aantrekkelijke voordeeltjes opleveren. Zo ook hier. Dus uiteindelijk klikte ik op Bestellen voor een op maat samengestelde laptop ZONDER besturingssysteem (dat installeer ik zelf wel) en MET korting. Een beest met 64GB aan RAM en nog meer van dat soort dingen. Er verdwenen heel veel centjes uit mijn zorgvuldig bij elkaar gespaarde potje voor Gadgets en Tech. En in een fabriek ergens in China begonnen loonslaafjes en/of robots met het verzamelen van de onderdelen.
Dat duurde even. Want er hadden overduidelijk meer mensen gebruik gemaakt van die Zwarte Vrijdag. Maar er werd 24 uur per dag doorgewerkt, denk ik. Misschien wel 36 uur per dag, want onder het communisme is alles mogelijk. Dus al snel werd er een Beest Van Een Laptop opgeleverd. En die begon aan een wereldreis. Met UPS. De Ultra-trage Pakjes Schuivers.
De reis begon in een stad genaamd Hefei. Dat ligt in China. Ik heb er een beetje over gelezen en het lijkt me niet een plek waar ik wil gaan wonen. Maar gelukkig bleef Laptop daar niet lang. Diezelfde dag nog vertrok ‘ie naar Shanghai. Ook geen plek waar ik zou willen wonen. Daar bleef Laptop een dagje hangen. Om vervolgens door te reizen naar Incheon in Zuid-Korea. Dat ligt ten westen van de hoofdstad Seoul aan de kust. En ziet er op internet ook alweer uit als zo’n futuristische metropool waar ik voor geen goud zou willen wonen.
En dat Incheon mag dan futuristisch zijn, snel zijn ze er niet. De status van Laptop veranderde in ‘Wacht op vrijgave door een overheidsdienst’. En dat duurde en duurde en duurde uiteindelijk drie dagen. Ergens is het wel geruststellend dat overheidsdiensten overal ter wereld hetzelfde zijn. Grondig en Traag. Of heb ik nu een laptop waar zowel de Chinese als de Koreaanse overheid spyware op geïnstalleerd heeft?
Elke dag schoof de verwachte leverdatum bij UPS een dagje op. Maar uiteindelijk gaf de Overheidsdienst mijn laptop vrij. En toen ging het snel. Om 10.55 vertrok Laptop uit Incheon. En krap vier uur later was ‘ie in Sharjah. Ook alweer zo’n metropool, maar nu in de Verenigde Arabische Emiraten. Ook alweer zo’n plek waar ik nooit naar toe zou willen. Daar hebben ze andere overheidsdiensten. Snellere. Of géén overheidsdiensten. En dus vertrok de laptop twee uur later alweer. Naar Keulen. Met een stukje omvliegen vanwege de onrust in het Midden-Oosten. Op Flightradar24 vond ik een vlucht van UPS die op het juiste moment vertrokken was uit Sharjah, ik weet dus vrijwel zeker dat mijn laptop op die ene vlucht zat, UPS vlucht 11. Maar verder was ik er niet obsessief mee bezig hoor…
En dat ging natuurlijk te snel voor de Ultra-trage Pakjes Schuivers. Laptop kreeg een dagje rust. Het was dan ook weekend. Pas 36 uur later, op zondagavond, kwam het pakje weer in beweging. Ik werd keurig geïnformeerd door een notificatie in de app. Om 18.15 uur checkte het pakketje uit in Keulen. En ik verheugde me op de volgende dag. Maar toen ik de volgende ochtend weer vol verwachting in de UPS-app keek, had het pakketje ook gewoon weer ingecheckt in Keulen. Niks levering. Niks beweging. Gewoon weer pas op de plaats.
Dat ritueel herhaalde zich gedurende maandagnacht. En ook dinsdagnacht. En woensdagnacht. Dus deed ik maar eens een poging om in contact te komen met UPS. Heb jij dat recent nog wel eens geprobeerd, gewoon echt contact krijgen met een bedrijf? Ik worstelde mij door infantiele chatbots die mij nooit begrijpen en het antwoord op mijn vragen niet kennen en door telefonische verdwaalmenu’s. Maar uiteindelijk lukte het mij op vrijdag zowaar. Ik kreeg een mens aan de telefoon. Eentje die ook echt wilde helpen. Mijn pakket was op dat moment uiteraard nog steeds in Keulen. En dat vond de mens van UPS ook vreemd. Dat was niet hoe het hoorde, zo’n pakketje in een cirkeltje in Keulen. Zo’n pakketje moest bewegen. Dat was immers het product van hun bedrijf. Pakketjes bewegen.
UPS-mens ging dus op onderzoek uit. En legde contact met Keulen. Dus wederom 24 uur later kreeg ik een mail van een ander UPS-mens, uit Keulen. Dat de mail was doorgestuurd naar het magazijn waar mijn pakketje steeds gescand werd. En toen werd het weer stil. Wel veranderde de verwachte leverdatum in ‘wordt zo snel mogelijk gecommuniceerd’.
Dus twee dagen later klom ik opnieuw in de telefoon. Het was bijna Kerstmis, maar daar was het verschrikkelijke muziekje in de wachtstand van UPS niet op aangepast. Ik bewoog mij door de eerdere ervaringen relatief soepeltjes door het telefoon-doolhof-menu van UPS. En kreeg van een ander mens een ander verhaal. Nu zou het te maken hebben met de wijze van verzenden door Lenovo, die grotere hoeveelheden pakketjes op laat sparen om ze in één keer door te sturen. Verwachte leverdatum was dus onbekend. En ondertussen kreeg ik elke nacht opnieuw de melding dat ‘ie gescand was. Het pakketje leefde dus in elk geval nog wel.
Laptop ging dus een eenzame Kerst tegemoet ergens in een magazijn in Keulen. Maar op 24 december vroeg in de ochtend kreeg ik een nieuwe melding. De laptop was ingeklaard door de douane en onderweg. Zou het echt zo zijn dat mijn pakje anderhalve week had liggen wachten op een douanier die op <Enter> drukt?
En toen ging het (relatief) snel. Eerste en Tweede Kerstdag gebeurde er uiteraard niets, behalve de gebruikelijke ‘Import Scan’ als teken van leven. Maar daags na Kerst verplaatste het pakketje zichzelf in de nachtelijke uren in een kwartier van Keulen naar Eindhoven. Ik vrees dat ook daar een vliegtuig aan te pas kwam. Vroeg in de ochtend checkte het pakketje in bij een regionale hub van UPS. Reis bijna voltooid.
Welkom in Elders!
En toen werd het op derde Kerstdag ook de dag van de levering. En vertrok er gewoon een busje uit een regionale hub van UPS. Die over de lokale landweggetjes hobbelde, helemaal naar het platteland van Elders. Een uithoek van de wereld met maar één verharde toegangsweg. Ik was niet thuis, ik had een begrafenis. Maar Vriendin nam namens mij de Laptop dankbaar in ontvangst. De Laptop keek om zich heen en dacht: ‘Waar ben ik in hemelsnaam terechtgekomen na deze wereldreis? Ik wilde grootse dingen doen in grootse metropolen! Wat doe ik hier? Hebben ze überhaupt wel elektriciteit om mij op te laden en snel internet?’ En ik zei ‘Welkom in Elders!’
Ondertussen wil ik niet meer nadenken over de carbon footprint van deze laptop. Ruim 13.000 kilometer in het vliegtuig, en dan ook nog een stuk over de weg. Maar ik ben ook maar een eenvoudige consument. Ik ben nooit geweest in al die plaatsen waar Laptop al wel geweest is. En ik heb daar ook geen enkele behoefte aan. Laat mij maar gelukkig zijn in Elders. Met een laptop die hopelijk tien jaar mee gaat. Minstens.
Klantenservice?
Het gebeuren zet mij ook weer aan het denken over het begrip ‘klantenservice’. Het oogt natuurlijk heel fijn, zo’n app die je elk moment elke status van je zending laat zien. Daar zal vast lang over nagedacht en lang over vergaderd zijn, en er zullen vele miljoenen in geïnvesteerd zijn. Maar als je mij in die app niet kunt vertellen dat zo’n ding wacht op de douane, en als je mij niet meer gewoon te woord wilt staan maar mij door online en telefonische doolhoven leidt, dan heb je een andere definitie van ‘klantvriendelijk’ dan ik heb.
Of ik ooit nog een laptop ga bestellen die in z’n eentje een wereldreis moet maken? Ik weet het niet. En als ik ooit de keuze heb tussen UPS en een andere bezorgdienst, dan kies ik die andere.
Heb jij ook spullen die meer van de wereld gezien hebben dan jijzelf?
