Verslaafd aan hagen en heggen

  • Berichtcategorie:Tuin

Niet alles is beter in Elders. Over sommige dingen verbaas ik mij. Zo lijken veel inwoners van Elders verslaafd aan hagen en heggen. Van de hogere en pompeuzere soort, en niet zelden in allerlei vormen geknipt en geschoren. Ik zag het in de tuinen van een aantal huizen die we bezichtigd hebben. Om de tuin heen, maar ook binnen de tuin. Bedoeld om hoekjes te creëren of doorkijk te voorkomen. Ook in en om de tuin van ons Huize Elders hebben we veel heggen en hagen.

Gemengde gevoelens

Meneer Elders heeft gemengde gevoelens over dit verschijnsel. Positief is dat ze veel schuil- en nestelplaatsen bieden voor vogeltjes. De heggenmussen vliegen af en aan. Ook positief is dat het in elk geval geen lelijke houten of kunststof schuttingen zijn, die tegenwoordig rondom 90% van de postzegeltuintjes in Nederland lijken te staan.

Daar staat tegenover dat de gemiddelde heg ‘iets’ meer onderhoud vergt dan de gemiddelde bouwmarktschutting. Bij het tuingereedschap dat we hebben overgenomen van de vorige bewoners bevindt zich een uitgebreide collectie heggenscharen. Begrijpelijk, want we hebben letterlijk tientallen meters aan heg, en ook nog een enorme woekerende klimop over een pergola.

Een deel van de heggen en haagjes bestaat (bestond) uit de welbekende buxus familie. Die afgelopen jaar vakkundig is kaalgevreten door de rupsen van de buxusmot, net zoals vrijwel elke buxus in Nederland. De haag is zo ongeveer tot de grond toe teruggesnoeid in de hoop dat de struikjes herstellen. We zullen zien.

Maar mijn belangrijkste aarzeling bij al die heggen en hagen is een andere. Ze worden vaak hoog en breed. Dat is een keuze van de eigenaar, maar het is wel wat ik uiteindelijk vaak zie gebeuren. Je kunt er niet meer overheen kijken en ook niet meer doorheen kijken. En dan zit je dus in je eigen groene kooi. Je denkraam wordt vanzelf begrensd. Het is nog net geen betonnen luchtplaats van een gevangenis, een gevoel dat ik ook vaak krijg bij betegelde tuintjes met een hoge schutting eromheen. Maar het effect is hetzelfde. Een huis met gesloten rolluiken. Je wereld wordt naar binnen gekeerd. En dat is nou net niet mijn bedoeling…

Wat gaan we doen?

We gaan geen overhaaste dingen doen. Maar we gaan we kritisch kijken naar al die heggen en haagjes. Er staat bijvoorbeeld een relatief recent geplante taxushaag rond de moestuin. Maar die moestuin wil ik fors uit gaan breiden. Die haag moet dus verplaatst of verwijderd. Ook staat er een aantal hagen rond diverse borders. Daarbij vragen we ons serieus af waarom? En de woekerende klimop staat serieus in de weg bij de geplande eerste fase uitbreiding van de moestuin.

De kans is dus aanwezig dat er de komende jaren iets minder haag en heg in onze tuin overblijft. Maar we willen wel meer dan voldoende haag en heg overhouden voor al die vogeltjes. Want we hebben weliswaar tientallen nestkastjes rond Huize Elders, maar er moet natuurlijk geen woningnood ontstaan voor onze gevederde vrienden.

De namen haag of heg worden overigens vaak door elkaar gebruikt. In principe hebben ze dezelfde betekenis, namelijk een omheining van struiken.

Hoe kijk jij naar hagen en heggen?

Als je naar een tijdelijk huisje gaat…

  • Berichtcategorie:Huis

De afgelopen zes maanden hebben we in een tijdelijk huisje in Elders gewoond. Een vakantiehuis. Dat beviel op zichzelf prima, het was een goede overbrugging van ons stadse leven in Geldnerd City naar ons landelijke leven in de natuur van Elders. Het was praktisch om al in de buurt van ons nieuwe werk te wonen en voorzichtig te beginnen met het opbouwen van een leven hier.

We zijn verhuisd vanuit Geldnerd City met een paar kuub aan spullen. Dat lijkt veel maar is het eigenlijk niet. Allebei een paar koffers. Of eigenlijk: alle drie. Want ook Hondje heeft z’n spulletjes nodig. Wat dozen met keukenspullen, en elk één of twee dozen met persoonlijke spullen. Dan zit je daar zo aan.

Het herinnert je er wel weer aan dat je niet alles in je huis nodig hebt om je leven draaiende te houden. We hebben dat eerder meegemaakt, toen we meer dan tien jaar geleden naar het Verre Warme Land vertrokken. En ook bij terugkeer in Nederland hebben we een tijdje met weinig spullen geleefd.

Aandachtspunten

We hebben in twee verschillende huisjes gezeten. Het voelt een beetje als de huisjes die we huurden als we in het buitenland op vakantie gingen. We hebben dus ook wel geprofiteerd van de ervaringen die we daar hebben opgedaan.

Hygiëne

Meestal als we in een huisje komen is de hygiëne niet helemaal in lijn met onze standaarden. Die liggen wellicht iets hoger dan gemiddeld, en dat heeft alles te maken met mijn gevoelige longen. De tijdelijke huisjes hier waren helaas geen uitzondering. Ondanks dat ze zogenaamd ‘schoon’ opgeleverd werden.

Onder bankstellen, onder bedden, onder kasten, en ook erbovenop, was duidelijk al lang geen stof meer verwijderd. In de eerste dagen nadat we een huisje betrokken gaat alles dus op z’n kop en van z’n plek. Het zal je verbazen hoeveel stof zich hecht aan de onderkant van meubels. Alles wordt gestofzuigd en vochtig afgenomen. Daarna voelt een huisje meestal een stuk beter.

Ook de badkamer kan meestal wel een goede beurt gebruiken. Zeepresten. Kalkresten. Ik dacht de eerste dagen dat de tegels in de douche een gemarmerd motiefje hadden. Maar dat bleek dus gewoon kalk en vuil te zijn. Antikal is jouw beste vriend…

De afwasmachine mag altijd eerst een reinigingsprogramma draaien. En daarna ruimhartig bijvullen met zout en glasspoelmiddel (ja, we gebruiken de alles-in-een tabletten, maar toch). In een enkel geval hadden we zelfs een tweede reinigingsprogramma nodig voordat de vaat enigszins schoon uit de machine kwam. En ook de wasmachine draait eerst een reinigingsprogramma met soda voordat onze eigen was erin gaat. Dat krijgen die apparaten zelden, ze zijn je er dankbaar voor.

In beide huisjes roken we overigens een muffe geur in gang. Dat bleek te komen door deurmatten die veel te lang niet schoongemaakt zijn en te vaak nat zijn geworden. Ruim water, allesreiniger, een harde borstel, en goed drogen in de zon, bleek wonderen te doen.

En dan heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik smetvrees heb…

Bergruimte

Tijdelijke huisjes hebben vaak een gebrek aan bergruimte. Als je vakantie viert is dat niet erg, wij leven meestal deels uit onze koffers. Maar als je ergens maanden zit, en ook professionele kleding nodig hebt voor je werk, kan het wel een probleem zijn. In onze huisjes stond in de slaapkamers een kleine kledingkast.

Wij hebben dat ruimteprobleem opgelost door eenvoudige kledingrekken te kopen bij de IKEA. Kosten een paar tientjes per stuk. We hadden huisjes met meerdere slaapkamers, en één van de slaapkamers hebben we als walk-in closet ingericht. Want je wilt niet maandenlang in het zicht van je eigen troep spullen leven. Wij niet in elk geval… Dan is het fijn als het in een aparte kamer staat en de deur dicht kan.

Beddengoed

Wij hebben ons eigen beddengoed meegenomen. De staat en kwaliteit van de matrassen moet je maar afwachten, maar dat viel alleszins mee. We hebben er eigen matrasdekken overheen gedaan. Wel waren we blij dat we ook onze eigen kussens meegenomen hebben. Want er lagen alleen van die fluffy niksige zachte kussen. Garantie voor nekklachten en rugklachten, in mijn geval…

Keuken

In een tijdelijk huisje is het vaak een beetje behelpen met de keuken. Op zich was deze voorzien van alle apparatuur. Maar de koelkast is meestal erg klein. Ons eerste huisje had daarom een tweede koelkast in de bijkeuken. Het tweede huisje helaas niet. Dat maakt dat je wat beter moet plannen met boodschappen.

We namen ook vanuit Geldnerd City een aanvulling op de keukeninventaris mee. Onze eigen keukenmessen. Een paar favoriete pannen. Snijplanken. En dingen als spatels, pollepels, een knoflookpers. Dat deden we op vakantie ook altijd. Het zorgt ervoor dat we in elk geval een beetje normaal kunnen koken in al die maanden

Ook hebben we een eenvoudig houten stelling meegenomen voor in de bijkeuken van ons huisje. Dat gaf extra ruimte voor voorraden, want ook daar was weinig bergruimte. En uiteraard ging onze eigen koffiemachine ook mee. Want een dag zonder goede koffie is een dag niet geleefd…

Netwerk

Ik heb twee SONOS luidsprekers meegenomen uit Geldnerd City, net als onze Chromecast en mijn server. Dat kostte nog geen kwartier om aan te sluiten op het in de huisjes aanwezige internet en netwerk, maar heeft ons wel geholpen. Gewoon onze eigen muziek en favoriete radiostations. En ik kon gewoon bij mijn eigen data. Die uiteraard ook op een back-up buiten de deur staat.

Eigen huisje

Toch zijn we erg blij dat we binnenkort deze periode achter ons kunnen laten. Het was een goede overbrugging, maar het is weer tijd voor een eigen plekje. Ons definitieve plekje. Toch kunnen we ons voorstellen dat we nog een keer in een tijdelijk huisje gaan kruipen. Bij een toekomstige grote verbouwing bijvoorbeeld. Dan zullen we iets in de buurt van ons definitieve huisje zoeken.

Heb jij wel eens tijdelijk in een ander huisje gewoond?

Gezien in Elders (2)

  • Berichtcategorie:Tuin

Roodborstje, oftewel Erithacus rubecula. In zijn snavel een insect dat ‘ie net gevangen heeft. Vermoedelijk heeft het dier een nestje in de heg op de achtergrond. Maar daar stoor ik ze uiteraard niet.

Laat je niet belazeren met een betaalde spreadsheet!

Meer dan 15 jaar heb ik mijn financiën beheerd met behulp van Excel spreadsheets. Verregaand geautomatiseerd, zo min mogelijk menselijke handelingen. Al jarenlang te downloaden op mijn voormalige blog, gratis en voor niks. Je hoeft zelfs geen e-mail adres achter te laten. En dat terwijl sommige sneue bloggers je zelfs laten betalen voor een gewone spreadsheet. Ik vraag me dan altijd af wat de verkoopcijfers daarvan zijn, daarover lees je nooit iets. Vast en zeker ‘concurrentiegevoelige informatie’ (mijn spreadsheets zijn tot en met eind april 2024 ruim 60.000 keer gedownload).

Maar de mensheid laat zich graag belazeren, er zullen dus ongetwijfeld mensen zijn die betalen voor een sneue spreadsheet met kekke kleurtjes, omdat je nu eenmaal niet zonder kunt…. En dat is dus nergens voor nodig. Ik heb dan ook een hartgrondige hekel aan ’ondernemers’ die parasiteren op de onzekerheid van mensen door tegen betaling cursussen en stukjes gereedschap te verkopen en je wijs te maken dat je alleen met hun hulp je financiën onder controle krijgt.

Meneer Elders (voorheen Geldnerd) roept het al jaren. Je persoonlijke financiën zijn niet iets om bang voor te zijn. Als je tot tien kunt tellen en begrijpend kunt lezen, dan ben je met een investering van wat tijd echt wel in staat om je eigen financiën te doorgronden. Daar hoef je echt geen geld voor uit te geven. Alle kennis en alle gereedschap is ook gratis te vinden.

Zelf heb ik ooit een gratis cursus met een knipoog geschreven. Nog te vinden op mijn oude blog. Misschien komt er komende winter wel een opgefriste versie, als huis en tuin dat toelaten. Het belangrijkste is gewoon beginnen. Internetbankieren open, en boeking voor boeking, rekening voor rekening, mailtje voor mailtje, brief voor brief, duidelijkheid creëren voor jezelf. Lezen wat er staat. Nadenken over de consequenties.

Veel gereedschap heb je daar niet bij nodig. Pen en papier is al genoeg. Een spreadsheet als je ambitieus bent. Maar ook die is gratis te vinden. Ik ben er niet eens voorstander van om te beginnen met een kant en klare en geavanceerde spreadsheet van iemand anders. Dat helpt namelijk niet om jouw eigen situatie echt te doorgronden. Beter dat je zelf iets opbouwt, vanaf nul, dat je zelf helemaal begrijpt en dat jou helpt. Je persoonlijke financiën zijn immers van jou, persoonlijk. De naam zegt het al.

Zelf zie ik ook in mijn eigen situatie verschillende generaties gereedschap, als ik terugkijk naar die ruim twintig jaar dat ik mijn financiën bijhoud. Excelspreadsheets die steeds geavanceerder werden. En pas in 2014 een volledig geautomatiseerde versie met macro’s, steeds minder handwerk. Na een aantal probeersels de overstap van Microsoft Excel naar LibreOffice Calc, GnuCash (voor de administratie), en Portfolio Performance (voor mijn beleggingen). Maar toen was ik dus al twintig jaar bezig. Heb ik het daarom niet goed gedaan? Welnee! Mijn gereedschap is gewoon meegegroeid met mijn behoefte en mijn eigen kennis over mijn persoonlijke financiën. En mede daardoor ben ik privacy en daarmee ook open-source software belangrijker gaan vinden.

Hier vind je de tools

Wil je echt met administratie-gereedschap aan de slag? Dan is internet je vriend. Mijn oude blog is echt niet de enige plek waar je gratis online voorbeelden kunt downloaden. Het platform Wijzer in Geldzaken (onderdeel van het ministerie van Financiën) heeft een vrij uitgebreid overzicht van Nederlandse oplossingen. En open-source nieuwssite It’s FOSS heeft een lijst met open-source oplossingen. Keuze genoeg dus, zonder de portemonnee te trekken!

Wat gebruik jij om jouw financiën bij te houden?

Moestuingeneuzel – 2024 week 23

  • Berichtcategorie:Tuin

Alles vliegt de grond uit in mijn moestuin. Of in elk geval in de kas, want de zaaisels had ik de afgelopen weken al opgegeven. Hierbij het verslag van de afgelopen week.

Vorige week meldde ik de eerste pepertjes aan de peperplant. Deze week kan ik tomaten melden. Veel tomaten. En er zit ook nog de nodige bloesem in de tomatenplanten, dus we kunnen (als alles goed gaat) nog veel meer verwachten.

Verder ook de eerste mini-paprikaatjes aan de paprikaplanten.

En ook een paar updates over het fruit. Ik meldde eerder al dat de perenboom veel jonge vruchten verloren had in de harde regenbuien van de afgelopen maand. Maar er blijft nog genoeg voor ons over.

En de druif hangt ontzettend vol met trossen. De huidige bewoners van Huize Elders hebben pas zeer onlangs het laatste sap van vorig jaar gebruikt. Zowel de peer als de druif staan, in leivorm gesnoeid, tegen de muur van het huis die op het zuiden gericht is. Is er zon, dan krijgen ze ‘m….

Hoe gaat het met jouw moestuin?

Gezien in Elders (1)

  • Berichtcategorie:Tuin

Meneer Elders is niet alleen maar dol op spreadsheets en cijfertjes. Ook planten en dieren staan hoog op het lijstje van dingen waar ik van kan genieten. Die liefde is één van de redenen om de ‘grote stad’ de rug toe te keren en ons in Elders te vestigen. Ik ben dit blog ook begonnen om jullie mee te nemen in alles wat we in Elders om ons heen zien gebeuren. En vandaag heb ik iets dat ik vermeldenswaardig vind.

We wonen nog niet in ons definitieve huisje in Elders, momenteel bivakkeren we nog in Tijdelijk Elders. Dat ligt een kilometer of 10 ten westen van Elders. Hier in Tijdelijk kijken we uit op een vennetje. De afgelopen periode hebben we daar van nabij de verrichtingen kunnen volgen van een koppel meerkoeten. Er werd druk gebouwd aan een nest midden op het ven. Elke andere watervogel die zich in de plas durfde te wagen werd met veel geweld verjaagd door een van de meerkoeten. Zonder onderscheid: andere meerkoeten, eenden, zelfs zwanen waren hun leven hier niet veilig.

Vervolgens werd er met veel geduld op het nest gezeten. Wekenlang, in weer en wind. En twee weken geleden kwamen ze uit het ei. Drie pluizige meerkoetkuikens. Drie is niet veel, meestal leggen ze meer eieren.

De afgelopen weken stonden we dagelijks te turen hoe het ging met het prille gezin. In Geldnerd City zagen we ook vaak nesten, maar dan zag je door de weken heen de kuikens één voor één ten prooi vallen aan de gevaren van de grote stad. Hier in Tijdelijk gaat het vooralsnog goed. We zijn vooral bezorgd over één van de kuikens, die beduidend kleiner is dan de andere twee. Maar ook die zwemt en dribbelt nog steeds moedig achter de anderen aan.

En dit weekend stond het jonge gezinnetje ineens op het grasveld voor ons huisje, druk op zoek naar voedsel. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een foto te maken. Ik ben overigens een vrij waardeloze fotograaf en heb hier in Tijdelijk Elders alleen maar de beschikking over de camera van mijn smartphone. Hopelijk kan ik jullie de komende jaren met betere foto’s van meer moois voorzien.

Papa en mama meerkoet rechts, en links de drie kuikens. De middelste is beduidend kleiner…

De Box (3) van Pandora is nu echt open…

  • Berichtcategorie:Financiën

Met meer dan gemiddelde interesse heb ik afgelopen jaren de discussie gevolgd over de vermogensrendementsheffing in ons inkomstenbelastingstelsel. In de volksmond beter bekend als Box 3. Menig bericht van mijn voormalig alter ego Geldnerd werd gewijd aan dit fiscale gedrocht.

Voor wie het zich nog kan herinneren: ‘vroeger’ telden we gewoon onze spaarrekeningen en beleggingen bij elkaar op. De Belastingdienst ging er vervolgens van uit dat je over dat geld (minus een bedrag dat heffingsvrij was) 4,0 procent rendement maakte. En over die 4,0 procent hieven ze vervolgens 30,0 procent belasting. In totaal betaalde je dus ( 30% x 4% = ) 1,2 procent vermogensrendementsheffing.

Onomstreden is dat nooit geweest. Ik heb al heel lang het grootste deel van mijn vermogen in beleggingen zitten, en maakte gemiddeld genomen wel iets meer rendement dan die veronderstelde 4,0 procent. Het oude systeem was in die zin voordelig voor mij.

Maar de gemiddelde spaarder klaagde steen en been. Want met alleen maar sparen is 4,0 procent onrealistisch hoog. Dus werd er geklaagd. En geprocedeerd. Tot aan de Hoge Raad aan toe, het hoogste rechtsorgaan in ons landje. Daarbij werd zelfs gesteld dat Box 3 strijdig is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Politiek en Haagse ambtenarij stribbelden tegen tot het bittere einde, maar de Hoge Raad was onverbiddelijk. Uitgaan van een fictief rendement op spaargeld en beleggingen was niet eerlijk.

Vervolgens werd er een (in mijn ogen) Onvervalste Haagsche Blunder begaan. Er werd compensatie voorgesteld, maar alleen voor die mensen die zich ook daadwerkelijk beklaagd hadden over de aanslag in Box 3. Er ontstond nieuw rumoer, een lawine aan nieuwe bezwaren richting de Belastingdienst, en nieuwe rechtszaken.

En afgelopen donderdag kwam het nieuwe oordeel van de Hoge Raad. De overheid gaat wederom grandioos het schip in. De Herstelwet, die de overheid in het leven had geroepen om ons (de ‘Box 3 slachtoffers’) te compenseren, is óók niet eerlijk. Er moet echt gekeken worden naar het werkelijke rendement. Den Haag houdt alweer rekening met een miljardenstrop, en dat bij de start van een nieuw kabinet dat sowieso al geld tekort komt… En ik hoop op een ruime schadevergoeding voor het mij aangedane leed, uitgekeerd door een stichting van één of ander prinsesje. Een tonnetje of twee vind ik dan toch wel het minimum…

Dat laatste is natuurlijk een grapje. Maar ik ben wel benieuwd naar het vervolg. Vooralsnog wacht ik maar even af waar het ministerie van Financiën nu weer mee gaat komen. Daar nemen ze in elk geval 8 weken de tijd voor, lees ik in deze Q&A. En ik vraag mij sowieso af of het voor mij wel wat op gaat leveren. Want alleen het jaar 2022 was een beroerd beursjaar. Daar heb ik zeker méér vermogensrendementsheffing over betaald dan dat ik in dat jaar aan rendement gemaakt heb. Maar in alle andere jaren was het rendement waar de fiscus van uit gaat lager dan mijn eigen rendement. Ik voel me dan ook helemaal niet zielig of ‘beroofd’ door de Belastingdienst en de overheid. Al zullen veel andere mensen daar vast en zeker anders over denken.

Hoe kijk jij naar dit meest recente hoofdstuk in de roerige historie van Box 3?

Toevoeging: op 23 mei heeft de staatssecretaris ook nog een debat gehad met de Tweede Kamer over de voorgestelde nieuwe Box 3. De Kamerbrief naar aanleiding van dat debat vind je hier.

Nieuw leven, nieuwe verzekeringen

In ons oude leventje hadden we ons pakket aan verzekeringen goed geminimaliseerd. De afgelopen jaren keek ik elk jaar even naar de zorgverzekering. Een auto hadden we niet, dus ook niet de bijbehorende verzekering. De opstalverzekering en glasverzekering liepen via de VVE, dus daar hadden we ook al geen omkijken naar.

De enige verzekeringen die we zelf nog hadden waren een aansprakelijkheidsverzekering en een inboedelverzekering. Die had ik ooit ondergebracht bij Ditzo (inmiddels ASR Ik Kies Zelf). Elk jaar keek ik nog even op de vergelijkingssites, maar Ditzo bleef een van de goedkoopste. We hebben er de afgelopen vier jaar trouw onze premies betaald en nooit een claim ingediend. De inboedelverzekering hebben we overigens beëindigd toen we Geldnerd City verlieten, daarna hadden we alleen nog de aansprakelijkheidsverzekering.

Ingewikkelder Leven

Inmiddels is ons leven een stuk ingewikkelder. Er kwamen twee auto’s. Wij zijn bestuurders van middelbare leeftijd, zonder schadevrije jaren. Uiteindelijk kwamen we hiervoor allebei uit bij OHRA. En werd onze premie fors verlaagd toen we verhuisden van hartje Geldnerd City in de Randstad naar de buitengebieden van Elders. En nu komt er ook het nieuwe Huize Elders. Zonder VVE. Er moet dus in elk geval een opstalverzekering komen, en een nieuwe inboedelverzekering.

Ik merk dat ik erover zat te piekeren. Een nieuw leven. Nieuwe risico’s. Buitenaf wonen. Ik kan dat nog niet allemaal even goed inschatten. Mijn oude risicomijdende brein neigt dan naar veilige keuzes. Laat ik die verzekeraar met die hoge premie maar nemen, want dan zal de dekking ook wel ruim zijn. Dat soort gedachten.

Maar tegenwoordig probeer ik anders te denken. En ik volg vooral niet de adviezen van sommige bloggers met financiële belangen om dan maar gewoon naar Deck te gaan omdat dat goedkoper zou zijn… Zelf de vergelijkingssites aan het werk zetten. En zelf de polisvoorwaarden lezen. Want alleen dan weet je waar je ‘ja’ tegen zegt en of het past bij jouw situatie.

Eerste selectie

Eerst maar weer eens naar Independer. Daar de adresgegevens invoeren, en mijn geboortedatum. Inboedel en Opstal, en voor de volledigheid ook maar een Glasverzekering. En dan verschijnt er een aardig rijtje aanbiedingen. Ik kies voor een Eigen Risico van maximaal € 500. Dat kunnen we best betalen, en het scheelt weer in de premie.

Standaard zetten die boefjes van Independer het rijtje neer van de verzekeringen die via hen te koop zijn en waar ze (dus) commissie van ontvangen. Maar dat wil ik niet, dus kies ik bovenaan de optie ‘Goedkoopste’.

En dan is er een verrassing. OHRA komt voor ons als goedkoopste uit de bus. Dezelfde verzekeringsmaatschappij waar we onze auto’s verzekerd hebben. En dat opent mogelijkheden. Want als ik dan ook de Aansprakelijkheidsverzekering overbreng van ASR naar OHRA, hebben we tenminste alle verzekeringen in één hand. OHRA is iets duurder met de aansprakelijkheidsverzekering dan ASR, maar dat scheelt maar een tientje per jaar. Daar krijg ik wat administratief gemak voor terug. Om het zeker te weten heb ik ook ASR nog even getest, maar die kwam voor dit totale pakket beduidend duurder uit de bus dan OHRA.

Ik heb ook nog ABN AMRO getest. Daar loopt immers onze hypotheek en de gezamenlijke rekening. Maar die is anderhalf keer zo duur als OHRA. Niet onverwacht, om die reden zijn we er destijds ook vertrokken.

De kleine lettertjes

Ik ben dus een van die mensen die ook de polisvoorwaarden lezen. Tegenwoordig doen verzekeringsmaatschappijen beter hun best om die een beetje leesbaar te maken. En het is altijd nuttig om te weten wat er uitgesloten is. Als de Elderse Onafhankelijkheids Beweging een terroristische aanslag pleegt, bijvoorbeeld, dan krijg ik niks vergoed.

Wat we niet doen

We doen overigens niet aan uitvaartverzekeringen en andere onzin, en dat zal ik ook nooit gaan doen. Er staat meer dan genoeg geld op de bankrekening om dat zelf te kunnen betalen. En ook hebben we geen overlijdensrisicoverzekering bij ons hypotheekje. De maandlasten zijn zo laag dat die makkelijk op één inkomen te dragen zijn. En bovendien wordt, als één van ons overlijdt, de ander voorzien van een ruim nabestaandenpensioen. Dat is dus geen risico meer dat verzekerd zou moeten worden.

Kijk jij wel eens naar jouw verzekeringen?

Moestuingeneuzel – 2024 week 22

  • Berichtcategorie:Tuin

Het voorjaar was nat, en het voorjaar was warm. De zon zagen we in Elders wat minder. En dat heeft z’n impact op de moestuinen. En zeker ook op beginnende prutsers zoals Meneer Elders.

De naaktslakkenplaag heeft inmiddels zelfs de journaals gehaald. Ook in de tuin bij Huize Elders houden ze huis. Daar kunnen we nu nog weinig aan doen, het duurt nog even voor we er wonen en dagelijks aan de slag kunnen moeten. Emotioneel bereiden we ons erop voor dat we volgend jaar in het voorjaar elke dag een half uurtje naaktslakken gaan rapen. We zijn er nog niet uit wat we vervolgens doen. In de diepvries en 24 uur later op de composthoop? Of 500 meter verderop in het bos loslaten? Sowieso gaan we actief investeren in het werven van natuurlijke vijanden van de naaktslak. Zo gaat de tuin zeker een stuk egelvriendelijker worden dan ‘ie nu is.

Mijn zaaisels in de bakken heb ik maar opgegeven. Ten prooi gevallen aan de vogels. Wat ik ervan leer is dat ik volgend jaar echt moet voorzaaien in de kas, en de plantjes pas naar buiten moet verplaatsen als ze wat groter en sterker zijn. En een (vogelvriendelijke) vorm van afscherming zou ook geen overbodige luxe zijn. Voor dit jaar gun ik het ze maar. Inclusief de aardbeien die momenteel in hoog tempo rijpen en verorberd worden door het dierenleven. Want de natuur is al hard genoeg. Achter mijn kas vond ik het opgevreten karkas van een klein vogeltje. Hoogstwaarschijnlijk ten prooi gevallen aan de torenvalk of de buizerd die ik hier bij vrijwel elk bezoek zie. Een foto zal ik jullie besparen.

Beter nieuws is er gelukkig uit de kas. De tomatenplanten groeien met tientallen centimeters per week, en hebben veel bloempjes. Ik dief ze zorgvuldig en heb ze ook getikt voor de bestuiving. Binnenkort ga ik ze ook toppen, zodat de energie naar de vruchten gaat. Ik reken erop dat we deze zomer in elk geval tomaten uit eigen tuin zullen eten.

Ook in de paprikaplanten zitten nu bloempjes. Ze groeien nog wat minder hard dan de tomaten, maar ik vind ze fascinerend om naar te kijken. En het brengt ook jeugdherinneringen terug. Als tiener heeft Meneer Elders een aantal jaren bij een tuinder gewerkt voor een extra zakcentje, en een aantal jaren was dat in de paprikateelt.

De eerste pepertjes!

Mijn peperplant vind ik overigens de dapperste van allemaal. Daar zijn de afgelopen week de eerste pepertjes verschenen. Ik maakte een vreugdedansje door mijn kas toen ik dat zag.

Verder is er nog nieuws van het fruitbomenfront. De heftige regenval van de afgelopen weken heeft de peer in elk geval geen goed gedaan. Naar schatting de helft van de jonge peren is er afgeregend en ligt op de grond. Voer voor de vogels en de insecten. Verder is de druif gesnoeid. De huidige bewoners doen dat altijd in januari en eind mei/begin juni. De wilde scheuten gaan er dan uit zodat de energie van de plant naar echte groei en bloei gaat. Ik heb deze nobele taak dus ook maar op onze jaarkalender gezet.

Toen ik dit bericht begon te typen dacht ik dat er niet veel te vertellen was. Maar dat valt dus heel erg mee. Een moestuin in het voorjaar, daar gebeurt elke dag een heleboel. En ik merk dat ik er heel blij en rustig van word, elke keer als ik er bezig ben. Dat is goed nieuws, want het is een van de belangrijkste doelstellingen van onze stap naar het leven in Elders.

Hoe gaat het met jouw moestuin?

Spaarpercentage in GnuCash

GnuCash is al een paar jaar leidend voor mijn financiële administratie. Toch had ik er nog steeds stiekem een spreadsheet naast. En dat had eigenlijk aan één reden. Het spaarpercentage.

Dat spaarpercentage is en blijft een van de cruciale getalletjes die ik in de gaten wil houden. Op maandbasis en op jaarbasis. En daar zit geen standaardrapport voor in GnuCash. Dus hield ik stiekem mijn administratie ook nog in de LibreOffice spreadsheet bij. Enkel en alleen om elk kwartaal de laatste stand van het spaarpercentage te laten zien in mijn rapportage.

Maar dat werd in toenemende mate een probleem. De administratie in GnuCash en in de spreadsheet gingen namelijk uiteen lopen, omdat ik in GnuCash rekeningnummers toevoegde. En ik had ook geen tijd en zin meer om twee administraties bij te houden. De gezamenlijke boekhouding (huishoudrekening en eigen woning) is al een hele tijd ‘GnuCash only’. Maar mijn persoonlijke administratie was nog steeds ‘GnuCash én spreadsheet’. Vanwege dus het ontbreken van dat spaarpercentage.

Nu had ik online al eens een maatwerkrapport voor GnuCash 4 gevonden dat het spaarpercentage liet zien in een grafiek. En daar ook al eens over gecorrespondeerd met Sjaak Trekhaak, een lezer van mijn blog, die dat rapport ook gebruikte. Die was zelfs zo vriendelijk om mij een aangepaste versie te sturen die werkte met de huidige versie GnuCash 5 (dank!).

En onlangs heb ik dat rapport dus ook maar eens geïnstalleerd. Dat stelt niet heel veel voor. Maar zoals gebruikelijk bij open-source software is de documentatie niet altijd even duidelijk en actueel. Ik moest dus wel even zoeken en uitproberen.

Directory

In mijn huidige gebruikersdirectory onder Windows 10 heb ik een aparte subdirectory voor mijn GnuCash administraties. Hier heb ik ook ruimte gemaakt voor maatwerkrapporten. Zo kan ik ze handig bij elkaar houden, lopen ze automatisch mee in mijn back-up, en krijg ik geen gedoe als GnuCash bij toekomstige versies besluit om de standaardrapporten te verhuizen naar een andere plek.

Config-user bestand

Na de instructies zorgvuldig gelezen te hebben kwam ik tot de conclusie dat ik een bestand genaamd ‘config-user.scm’ moest maken. Dat moest geplaatst worden in de directory GNC_CONFIG_HOME. Via het menu ‘Help | About GnuCash’ kwam ik erachter dat dit bij mij de directory ‘C:\Users\eldersleven\AppData\Roaming\GnuCash\’ is.

Het bestand hoefde maar één regel te bevatten, die moest zorgen voor het laden van het maatwerkrapport bij het opstarten van GnuCash. Omdat ik kies voor een afwijkende locatie van mijn rapporten, buiten de GnuCash-omgeving en in mijn gebruikersgegevens, moet dit een directe link zijn naar het rapport.

(load “absolute-pad-naar/saving-rate.scm”)

Hier is ‘saving-rate.scm’ de naam van het rapportbestand. En voor dat ‘absolute pad naar’ had ik wel een paar pogingen nodig. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik de disk-letter C: weg moest laten en de scheidingstekens om moest draaien.

(load “/Users/eldersleven/Documents/Financials/Reports/savings-rate.scm”)

Toen ik dit eenmaal ontdekt had, was het een fluitje van een cent. En nu heb ik dus een rapport in GnuCash die mij (per maand of per jaar) laat zien wat mijn spaarpercentage is. En kan ik dus eindelijk stoppen met het bijhouden van een schaduwadministratie in mijn spreadsheet.

Verbeteringen

Helemaal tevreden ben ik nog niet over dit rapport. Zo krijgen de waarden op de Y-as het symbool ‘€’ mee, dat zou wat mij betreft het percentage ‘%’ moeten zijn. Op de X-as zie je de datum van de eerste van de maand, daar hoort eigenlijk alleen de maand en het jaar te staan. En ook zou ik graag nog de optie toevoegen om datalabels te laten zien bij elk datapunt. Maar dat komt allemaal wel. Het werkt, en voor nu vind ik dat goed genoeg.

Verschillen

In mijn spreadsheet deed ik de boekhouding op kasbasis. GnuCash werkt met het dubbel boekhoudsysteem. Dat zorgt voor kleine verschillen tussen de spaarpercentages die uit beide systemen komen.

Dat kan ik het best illustreren aan de hand van een voorbeeld. Stel, ik moet voor mijn werk ergens parkeren en dat kost € 8,50. Ik schiet dat voor en declareer de kosten bij mijn werkgever. Die declaratie krijg ik uitbetaald.

In het kassysteem boekte ik de € 8,50 parkeerkosten als uitgave, en de € 8,50 declaratie als inkomsten. In het dubbel boekhoudsysteem boek ik de € 8,50 parkeerkosten nog steeds op een kostenrekening, maar boek ik de € 8,50 die ik terugkrijg in de declaratie als tegenboeking op dezelfde rekening parkeerkosten. De declaratie neutraliseert als het ware de kosten. En dat is ook logisch, het zijn immers niet mijn parkeerkosten, maar parkeerkosten van de werkgever.

Stel nu verder dat ik zonder die parkeerkosten en declaratie € 200 aan inkomsten had en € 100 aan uitgaven. In het kassysteem had ik na het parkeren € 108,50 aan uitgaven en na de declaratie € 208,50 aan inkomsten. Mijn spaarpercentage is dan ( 1 – ( uitgaven / inkomsten ) = ) 47,96%. In de dubbele boekhouding blijven mijn inkomsten € 200 en mijn uitgaven € 100. Mijn spaarpercentage is dan 50,00%. En zo zijn er meer situaties waarin de ene of de andere methode iets beter uitpakt. Zo reken ik nu ook de kosten van beleggen mee in mijn uitgaven. In de spreadsheet-tijd zaten die buiten scope (want in de beleggingsspreadsheet, niet in de administratiespreadsheet). Ik denk dat GnuCash (meer specifiek het dubbel boekhoudsysteem) een realistischer beeld geeft van mijn financiële situatie.

Heb jij nuttige rapportjes in jouw administratie zitten?