Emoties van de reis naar FIRE

  • Berichtcategorie:Leven
  • Bericht reacties:10 reacties

Afgelopen weekend was er weer eens een mooie en gezellige FIRE Meetup. Georganiseerd door Mevrouw Hoefnix en CheesyFinance. Samen met Petra van Naar Financiële Vrijheid zat ik in het panel. En zoals altijd leverden de gesprekken ook nu weer mooie inzichten op. Dingen die je soms in hun onderdelen deels eigenlijk wel weet maar die dan in zo’n gesprek en het overdenken achteraf netjes aan elkaar klikken.

In de lange reis naar Financiële Onafhankelijkheid lijkt de nadruk heel erg te liggen op cijfertjes. En grafiekjes. Zelf heb ik daar ook veel tijd aan besteed om ‘the boring middle’ op te vullen. Maar niets is minder waar. Mijn eigen ervaring is dat succes vooral bepaald wordt door emoties. Je eigen emoties. Je bent je eigen grootste vijand. Of vriend.

In deze blogpost dus een persoonlijk verslag van een emotionele achtbaan. Die ik niet had willen missen. Want deze reis heeft me gebracht waar ik nu ben.

Emoties bij investeren

Begin 2016 was ik ervan overtuigd dat de markt zou ‘crashen’. Dus heb ik al mijn aandelen en fondsen verkocht. Er kwam geen crash. Later dat jaar heb ik alles maar weer teruggekocht. Dat heeft me geld gekost, want de koersen waren ondertussen gewoon door gestegen.

In 2020 brak plotseling COVID uit. Lockdowns. En hele grote onzekerheid. Zou er een medicijn komen? Of niet? Zou ik nog wel toiletpapier kunnen vinden? De beurzen reageerden met een stevige dip. Toen lukte het me wel om te blijven zitten en niet te verkopen. Idem in het slechte beursjaar 2022. Maar zeker dat me dit ook lukt bij een volgende crisis ben ik nog steeds niet.

Met meer risico komt er ook meer emotie. Stuiterende crypto-valuta? Crowdfundingprojecten die omvallen? Wat doet het met je emoties? Kun je daar tegen? Het is een van de redenen waarom ik mijn eigen beleggingen heel simpel houd. Ik heb mijzelf de afgelopen decennia beter leren kennen.

Emoties bij geld

Geld staat bij veel mensen in de top-tien van zorgpunten. Is zeker één van de top-tien stresspunten in een relatie. En zelfs met de luxe van genoeg geld blijven er veel emoties over.

Hoeveel geld is genoeg om te stoppen? Hoeveel cash wil je aanhouden versus beleggen? Wat voel je als je geld uitgeeft, nadat je stopt met inleggen en gaat onttrekken? Zomaar een paar vragen die ik de afgelopen twintig jaar ben tegengekomen.

Vorig jaar nog. Eind 2023 ben ik gestopt met inleggen in mijn beleggingen om contanten te verzamelen. Want we gingen een huis verkopen en een huis kopen en in een tijdelijke woning zitten en we hadden geen idee hoe dat er financieel uit zou gaan zien. Onzekerheid dus. En mijn natuurlijke reactie was om het geld dan maar even niet weg te zetten en bij de hand te houden.

Uiteindelijk was dat uiteraard allemaal niet nodig. We verkochten een huis en kochten een huis en hielden er geld aan over. En ik heb de gemiste inleg zo snel mogelijk weer ingehaald. Terugkijkend baal ik vooral dat ik een stukje ‘time in the market’ gemist heb. En besef ik dat het een reactie was op mijn eigen onzekerheid.

De afgelopen tien jaar heb ik ook heel vaak geschoven in het potje contanten dat ik achter de hand houd voor het geval dat mijn inkomen weg zou vallen. Drie jaar. Een jaar. Toch weer twee jaar. Een half jaar. Inmiddels staat het potje alweer een tijd op twee maanden leefgeld. En eigenlijk weet ik dat dit een onzinnig potje is. Het is gewoon de prijs die ik betaal voor mijn eigen onzekerheid.

Laat ik positief zijn, van drie jaar naar twee maanden, ik ben een stukje minder onzeker geworden. Ik heb mijzelf de afgelopen decennia beter leren kennen.

Tegen de stroom in

We leven in een samenleving die gebaseerd is op ‘meer’. Harder werken. Meer consumeren. Nieuw huis nieuwe auto nieuwe caravan nieuwe boot nieuwe kleren nieuwe gadgets. FIRE beweegt juist een beetje de andere kant op. We zitten niet allemaal op een houtje te bijten en onze theezakjes te drogen, dat is een misvatting. Maar je maakt wel andere afwegingen over je geld. Je gaat tegen de stroom in.

Hoe voelt het als je de nieuwe auto van de buren ziet? De foto’s van de wereldreis van je zus bekijkt? Je beste vrienden vertelt over je plannen en stuit op een muur van onbegrip? Of je hoort over de schulden van vrienden die je gemakkelijk af zou kunnen lossen, maar dan stop je wel twee jaar later met werken? Of die discussie met die ene vriend of familielid die wél weet van jullie plannen, maar die hardop uitspreekt dat ‘ie eigenlijk vindt dat jullie jezelf of jullie kinderen tekort doen. Want je kan toch veel meer doen? Geld moet toch rollen, liefst zo snel mogelijk? En je leeft toch maar één keer?

Ook hier spelen emoties een belangrijke rol. Zeker als de commentaren komen van mensen die dicht bij je staan. Het lukt me steeds beter om me weinig aan te trekken van de mening van anderen. Maar vanzelfsprekend is het nog steeds niet.

Zoektocht naar de invulling van het leven

Zo. De zin van het bestaan. Dat is even een zware, toch? Want met geld komt vrijheid. Vrijheid om keuzes te maken over de invulling van je leven. Waar word je echt blij van? Wat wil je echt gaan doen op het moment dat werken voor geld niet meer een belangrijke tijdsbesteding hoeft te zijn?

En het is ook de moeilijkste vraag. Als je veel FIRE-blogs leest zie je meer mensen ermee worstelen. Een enkeling zakt weg in depressie. Anderen gaan gewoon weer werken. Voor de meesten is het een zoektocht, niet zelden door verschillende dingen uit te proberen. Echt voelen en ervaren wat het is om iets te doen of te laten. Het ultieme proces om jezelf beter te leren kennen. En waar dat in je eentje al lastig is, is het natuurlijk een nog grotere uitdaging als je met z’n tweeën bent. Want heb je wel dezelfde verwachtingen? Vind je een levensstijl waar je allebei én samen gelukkig in bent?

Onze eigen zoektocht heb ik een tijdje al eens uitgebreid beschreven in deze blogpost. Het was een proces van jaren. Met heel veel ideeën die we gewikt, gewogen, onderzocht, en niet zelden weer verworpen hebben. En het was een emotionele achtbaan. Met een mooie uitkomst, dat wel…

Dus ja, grafiekjes en cijfertjes zijn nuttig tijdens de reis naar financiële onafhankelijkheid. Maar de emotionele reis is nog belangrijker op het pad naar succes. Denk ik tenminste.

Hoe goed ken jij jezelf?

Voorbodes

Ik heb ze gehoord en gezien. De eerste zingende merels. Het eerste ‘fiet-fiet’ geluid van de koolmees (we noemen dit hier ‘het fietspompje´). De bolletjes die hun groene blaadjes boven de grond steken. Het zijn de eerste voorbodes. Hopelijk is het ergste voorbij. En komt het voorjaar er aan. Het kan me niet snel genoeg gaan.

Waar kijk jij naar uit?

Evaluatie Jaardoelen 2024

Het was een bijzonder jaar. Het roer ging om en wij vertrokken, maar dan zonder televisiecamera’s, buitenland, gebrek aan budget en talenkennis. We gingen gewoon ons leven anders inrichten. En tussendoor had ik ook nog jaardoelen gesteld, zoals te doen gebruikelijk.

Mijn blog blijft een goede stok achter de deur om af en toe even stil te staan, afstand te nemen, en naar mijzelf en deze gekke wereld te kijken. Tijd om terug te te kijken hoe het gaat met de doelen die ik mijzelf gesteld heb. Onderdeel van mijn jaarlijkse persoonlijke planningscyclus!

2024DoelenTussenstand
2023DoelenTussenstandEvaluatie
2022DoelenTussenstandEvaluatie
2021DoelenTussenstandEvaluatie
2020DoelenTussenstandEvaluatie

Ik maak een onderscheid tussen Doelen en Systemen. Systemen zijn goede gewoontes die ‘vanzelf’ succes brengen. Doelen zijn idealiter specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden (SMART) geformuleerde concrete dingen die ik wil bereiken.

Systemen

De meeste systemen hadden het dit jaar best wel zwaar. Zoals de trouwe lezers weten heb ik een Werksysteem, een Gezond Leven Systeem, een Opgeruimd Leven Systeem, en mijn Financiële Systeem.

Het Opgeruimd Leven Systeem heeft in het eerste halfjaar z’n waarde meer dan bewezen, met alle verhuizingen en tijdelijke huisjes. Medio 2024 schreef ik nog wel een tijdje zou duren voordat we hier in Elders net zo geoptimaliseerd zijn als in Huize Geldnerd. En dat is nog steeds het geval. Terugkijkend hadden we Huize Geldnerd gewoon ontzettend efficiënt ingericht, zeker qua bergruimte. Dat is in een oud huisje zoals in Elders een stukje lastiger. En ook die schuur vol met tuingereedschap is een uitdaging. Maar we komen er wel. In Geldnerd City was het ook een meerjaren-project.

Mijn Financiële Systeem draait nog steeds onverstoorbaar z’n rondjes. Het leven is totaal anders, maar de administratie werkt nog. Een tijdje geleden heb ik er een update over geschreven. En ook mijn Werksysteem is inmiddels aangepast aan mijn nieuwe werksituatie.

Het Gezond Leven Systeem blijft kwakkelen, in lijn met mijn gezondheid. Een zomer die we vooral buiten in de tuin hebben doorgebracht heeft duidelijk geholpen. Maar dat doet niet echt iets voor de conditie. Mijn oude hardloophobby lijdt behoorlijk onder mijn gezondheidsklachten. Ik heb mijn ambities dus bijgesteld. Het doel is niet meer een bepaalde afstand in een bepaalde tijd. Het doel is nu gewoon om een paar keer per week een rondje te hobbelen en te genieten van de inspanning en de mooie omgeving. En accepteren dat het zo is. Dat laatste is het moeilijkste, dat zal niemand verbazen…

Doelen

Voor 2024 ging ik werken met een beperkte set meetbare ambities, schreef Geldnerd ik in januari. Hoe staat het daar inmiddels mee?

OmschrijvingDoelstelling 2024Tussenstand 1 juliEindstandDat vind ik
1.Spaarpercentage minimaal 40,0%15% – 45% per maand35,1%+
2.Gewichtmaximaal 85,0 kiloTeveel….Veel teveel…
3.Sportmomentenminstens 2x / week2x / maandIn opbouw+ / –
4.Blog9e verjaardag halenAls blogger lukt dat, als Geldnerd niet…Here we are!+++

Het spaarpercentage is al aan de orde geweest in mijn Jaarafsluiting afgelopen week.

Gewicht stelt teleur, zoals verwacht. De combinatie van een meer Bourgondische levensstijl en minder Sportmomenten eist haar tol. Trots ben ik wel op mijn blog. De lezersaantallen zijn niet afgenomen na de omschakeling van Geldnerd naar Elders Leven. En ik schrijf iets minder regelmatig, maar heb er nog steeds veel lol aan.

Wat vind ik ervan?

Het belangrijkste element van 2024 was voor ons natuurlijk De Grote Verandering. Uitgevoerd door Team Elders. Vriendin en ikzelf, ondersteund door ons onvolprezen Hondje. Die als een dappere dodo al die veranderingen in zijn hondenleventje ook maar mooi doorstaan heeft. Ik durf nu echt te stellen dat die ons gebracht heeft wat we zoeken. Rust en ruimte, zowel binnen als buiten het hoofd. We zijn er, schreef ik een tijdje geleden al. En zo voelt het nog iedere dag. Al die andere doelen zijn eigenlijk maar bijzaak.

Eigenlijk was 2024 dus het meest fantastische jaar dat ik me ooit had kunnen wensen.

Hoe is het in 2024 gegaan met jouw jaardoelen en goede voornemens?

Wat kostte de Reis naar Elders?

  • Berichtcategorie:Leven

Onlangs op een zondagochtend vroeg Vriendin waarom ik nog niks geschreven heb over de totale kosten van onze reis naar Elders. En daar had ik eigenlijk geen goed antwoord op. Terwijl het wel een hele goede vraag is. Wat heeft onze verhuizing vanuit de Randstad nou eigenlijk gekost? Hoog tijd dus om dat eens een beetje op een rijtje te zetten. En lezers, deze blogpost hebben jullie dus te danken aan Vriendin!

NB: De bedragen in deze blogpost zijn afgerond op hele Euro’s.

Dubbele woonlasten

Heel veel huishoudelijke uitgaven lopen gewoon door. Je doet gewoon je boodschappen en je huishouden, alleen op een andere plek dan waar je gewend was. Daar zie je dus nauwelijks verschil tussen de oude en de nieuwe situatie. Maar de voornaamste kostenpost, dat zal niemand verbazen, zijn de dubbele woonlasten.

Onze woonlasten in Geldnerd City liepen gewoon door. De reguliere rente en aflossing op de hypotheek, al stopten we met extra aflossen. We kregen gewoon de aanslag gemeentebelastingen en waterschapsbelastingen en betaalden hiervoor onze reguliere termijnen. Elke maand de bijdrage aan de VVE. De verzekeringen. Ook gas en elektra liepen gewoon door, al waren de kosten iets lager dan toen we er woonden. Zo hadden we de koelkast en de vriezer uitgeschakeld, want die waren leeg. Maar verder niet veel lager want vóór alle bezichtigingen zorgde ik ervoor dat het huis aangenaam warm gestookt was.

Terugkijkend had ik misschien alleen de internetverbinding terug kunnen schalen naar een goedkoper abonnement. Helemaal zonder kon niet, want we gebruikten dat om de verwarming en verlichting van afstand aan te sturen.

We hebben ook onze schoonmaakster nog een aantal keren laten komen. Zij maakte schoon na de bezichtigingen en controleerde of alles er spik en span bij lag. Dit heeft ons veel tijd en reiskosten bespaard, we zijn uiteindelijk maar twee keer vanuit Elders teruggereisd naar Geldnerd City. Veel minder vaak dan we verwacht hadden.

De woonlasten voor Huize Geldnerd zijn voor mij geen meerkosten van onze reis. Het zijn doorlopende kosten uit de oude situatie. De kosten van tijdelijke huisvesting beschouw ik wel als meerkosten.

De andere woonlasten

Voor onze tijdelijke huisvesting in Elders hebben we een makkelijke oplossing gekozen. Een vakantiehuis op een groot vakantiepark. Het is een beetje een schemergebied, want op vrijwel alle plekken is permanente bewoning niet toegestaan. Toch troffen we er een breed scala aan ‘langdurige’ bewoners. Mensen tussen twee woningen, mensen die bezig waren met een grote verbouwing, mensen die uit een echtscheiding kwamen, mensen die tijdelijk op een project in de buurt werkten, door de gemeente gehuisveste statushouders en Oekraïense ontheemden. Een bijzonder gezelschap. Arbeidsmigranten werden geweerd, daar had men in het verleden slechte ervaringen mee gehad.

We kozen voor een wat luxer park zonder al te veel voorzieningen. Dus geen zwembaden, midgetgolf, restaurants, en dat soort dingen. In de vakanties bleef het er dus relatief rustig. Gelukkig waren we er vóór het zomerseizoen weg, want in de zomerperiode werd de huurprijs wel een stukje hoger. Die huurprijs was inclusief dingen als internet, toeristenbelasting, en voorschot gas en elektriciteit. Dat laatste werd na afloop verrekend op basis van de werkelijke meterstanden. Uiteraard niet tegen de scherpste tarieven die je in de markt kunt krijgen. Parkeren was gratis op het park.

Je hebt wel wat geld nodig voor dit scenario. Het kan iets goedkoper door een goedkoper park te nemen, maar dan nog… We beseffen terdege dat niet iedereen zich dit scenario kan veroorloven.

Verkopen en kopen

Onderdeel van de reis naar Elders was ook het verkopen van Huize Geldnerd en het aankopen van Huize Elders. Voor de verkoop was dat eenvoudig. We hebben na gesprekken met drie makelaars een verkoopmakelaar in de arm genomen die alles voor ons regelde. De tekst, de foto’s, de bezichtigingen, het papierwerk. Dat in ruil voor een percentage van de verkoopwaarde inclusief de BTW. En dit zijn wel kosten, maar ze zitten natuurlijk voor ons verdisconteerd in de opbrengst van het huis. Ze zijn letterlijk verrekend in de overdracht bij de notaris, we hebben ze dus niet voor hoeven schieten of zo.

In Elders hebben we een gespecialiseerde aankoopmakelaar in de arm genomen. Die werkte tegen een vaste prijs. Hij regelde een paar keer bezichtigingen voordat huizen op de markt kwamen en ging mee met bezichtigingen. Checkte het papierwerk. Die hebben we wel zelf betaald.

Bij de aankoop van Huize Elders hebben we ook de zogenoemde ‘kosten koper’ betaald. Die bestaat uit een aantal verschillende componenten. De Overdrachtsbelasting laat ik hierbij buiten beschouwing. Daarnaast betaalden we de notariskosten. En we hadden nog kosten omdat we de hypotheek van Huize Geldnerd meenamen. Met een rente van 2,06 procent tot eind 2036 was die te aantrekkelijk om te laten lopen. En dan waren er ook nog kosten voor taxaties en de bouwkundige keuringen.

Deels krijgen we al deze kosten terug van de belastingen. Maar daar zit behoorlijk wat tijd tussen natuurlijk. We maakten de kosten in de eerste helft van 2024 en krijgen ze hopelijk ergens medio 2025 terug. Ik moet alles nog even op een rijtje zetten voor de belastingaangifte, maar denk dat ik met de nota’s van beide notarissen een heel eind ga komen.

OmschrijvingBedrag (€)
Verkoopkosten Huize Elders9.717,00
Aankoopmakelaar4.490,00
Kosten koper Huize Elders (excl. overdrachtsbelasting)5.026,00
Overige aankoopkosten (o.a. overname roerende zaken)2.150,00
Totaal verkoop Huize Geldnerd en aankoop Huize Elders21.383,00

Verhuiskosten

In totaal zijn we drie keer verhuisd. Eerst met een gehuurd busje van Geldnerd City naar het eerste tijdelijke huisje in Elders. Met een groot deel van onze kleding, extra keukeninventaris, en dat soort dingen.

Een paar weken voor de overdracht van Huize Geldnerd hebben we de inboedel uit Huize Geldnerd gehaald. Of eigenlijk, dat hebben we de verhuizer laten doen. Alles moest een paar maanden de opslag in. We waren erbij om instructies te geven en toezicht te houden 😉. In laten pakken en uit laten pakken zijn duur, want mensuren. Maar het maakt de verhuizing een stuk minder stressvol, weten we sinds onze verhuizing van en naar het Verre Warme Land. De prijzen lopen ver uiteen. We hebben drie offertes gevraagd op basis van een identieke briefing, en er zat duizenden Euro’s verschil tussen de duurste en de goedkoopste verhuizer.

Door omstandigheden zijn we nog een keer verhuisd naar een ander vakantiehuisje. Identiek en op hetzelfde park, maar wel verhuizen. Ook daarvoor hebben we weer een busje gehuurd. Dat was het meest efficiënt, al was de verhuisafstand minder dan 250 meter…

Na de overdracht van Huize Elders hebben we nogmaals een busje gehuurd om onze bezittingen van het tijdelijke huisje te verplaatsen naar Huize Elders. En de verhuizers brachten de container vanuit de opslag in Geldnerd City en schoven onze inboedel professioneel naar binnen in Huize Elders.

OmschrijvingBedrag (€)
Verhuizer inclusief opslag inboedel4.379,00
Huur busje Verhuizing Geldnerd City naar Huisje 1237,00
Huur busje Huisje 1 naar Huisje 2103,00
Huur busje Huisje 2 naar Huize Elders97,00
Totaal Verhuiskosten4.816,00

Overige uitgaven

We hebben ook wat andere bijzondere eenmalige uitgaven gedaan voor onze Reis naar Elders.

  1. Bij PostNL hebben we de Doorzendservice aangezet om post door te laten sturen naar ons tijdelijke huisje. Voor onze officiële verhuizing (na de overdracht van Huize Geldnerd) hebben we de Verhuisservice van PostNL gebruikt. Die hebben we door laten lopen tot 6 maanden na de overdracht van Huize Geldnerd.
  2. Bij de IKEA kochten we een aantal kledingrekken en nog wat ander opbergspul. Ook hebben we nog nieuw beddengoed gekocht voor in het tijdelijke huisje.
  3. We hebben van een kennis een stel verhuisdozen overgenomen voor onze verhuizing naar het tijdelijke huisje.
  4. Met een mooie foto van onszelf (en Hondje) voor ons nieuwe huis hebben we een set verhuiskaarten laten maken.
OmschrijvingBedrag (€)
Kledingrekken, opbergmiddelen, beddengoed375,00
PostNL Doorzendservice en Verhuisservice125,00
Verhuisdozen35,00
Verhuiskaarten20,00
Totaal Overige Kosten555,00

Wat we niet hebben gedaan is een inboedelverzekering afsluiten voor ons tijdelijke huisje. Ik heb er wel naar gekeken, maar het was best ingewikkeld om dat te doen voor een langere periode voor een vakantiehuisje waar je zelf geen eigenaar van bent. We hebben ook nog even gedacht over een reisverzekering voor deze periode, maar dat is ook niet helemaal volgens de polisvoorwaarden. Uiteindelijk hebben we besloten het risico zelf te dragen.

Financiële planning is je vriend

Het maken van een goede financiële planning is echt wel noodzakelijk. Je schuift met grote bedragen voor het duurste bezit dat veel mensen ooit in hun leven hebben, de eigen woning. Welk groot bedrag heb je wanneer nodig? Wij hebben heel veel geluk gehad doordat we Huize Geldnerd eerder verkochten en opleverden dan dat we Huize Elders kochten en overgedragen kregen. We hebben dus geen dure overbruggingsfinancieringen nodig gehad, alleen de 10 procent van de aankoopsom van Huize Elders die we voor moesten schieten. Dat had gekund met een bankgarantie, maar wij hebben het gefinancierd met eigen spaargeld.

Wat ik niet meeneem

In dit overzicht heb ik ook een paar dingen niet meegenomen. De aanschaf van onze auto’s bijvoorbeeld. Dat is heel specifiek voor onze autoloze situatie. En dat zijn dus geen uitgaven die ik toe wil rekenen aan onze reis naar Elders.

De tabel

In onderstaande tabel zie je de totalen per categorie bij elkaar opgeteld.

CategorieBedrag (€)
Huur tijdelijke woning incl gas, elektra, internet12.375,00
Verkoop Huize Geldnerd en aankoop Huize Elders21.383,00
Verhuiskosten4.816,00
Overige uitgaven555,00
Totaal39.129,00

Bijna veertigduizend euro. Dat is wat we dit jaar uitgegeven hebben aan de Reis naar Elders. Met dank aan onze goedgevulde spaarrekeningen en de Nederlandse woningmarkt. En onze eigen wens om te verhuizen van één van de duurdere gebieden van Nederland naar één van de goedkopere gebieden.

En wat zijn nou de echte meerkosten? De meeste kosten zouden we ook gemaakt hebben als we verhuisd waren naar een huis in een andere straat in Geldnerd City. Alleen de huur van de tijdelijke woning en de extra tussentijdse verhuiskosten zijn anders dan de ‘gemiddelde verhuizing’. Het was en is iedere cent dubbel en dwars waard.

Heb jij wel eens een dure reis gemaakt?

Middagwandeling

  • Berichtcategorie:Leven

Hondje wil niet meer zo ver. Vaak komen we niet verder dan de akkerrand tegenover ons huis. Maar af en toe willen wij zelf wel verder. Nu in de kerstvakantie laten we dus af en toe het Hondje ’s middags uit rond 15.30 uur. En daarna brengen we hem terug naar zijn warme mandje en maken wij, terwijl het nog licht is, een rondje door de buurt. Gewapend met verrekijker en Merlin Bird ID app struinen we een paar kilometer door ons buurtje. We verkennen nieuwe paadjes, want ik ben deze zomer nog nauwelijks van het erf af geweest. En voor het donker zijn we weer thuis.

De afgelopen dagen zagen we elke keer minstens één ree, een enkele keer zelfs twee. Foeragerend aan de bosrand in de avondschemering (en dan wordt de foto een beetje korrelig). Het is hier een heel normale verschijning, op minder dan 100 meter van ons huis.

En ook zagen en hoorden we de geelgors. Een veel voorkomende vogel, maar Vriendin en ik hadden er allebei nog nooit eentje gezien of gehoord. Net als de fazant, scharrelend over een akker. En dagelijks meerdere buizerds, jagend in de lucht of foeragerend in het veld. En ook hangt er regelmatig een torenvalkje vlak naast ons boven het veld, biddend en op zoek naar prooi. Dat leverde deze week een (in mijn ogen) mooie opname op.

En dan thuis een knuffel voor Hondje en voor onszelf warme chocomel met slagroom en een scheutje whisky. Het leven in Elders is zo slecht nog niet….

De foto van de geelgors komt ergens anders vandaan, de ree en de torenvalk zijn eigen opnamen.

De bevrijding van Elders

  • Berichtcategorie:Leven

Op het moment dat deze blog verschijnt gebeuren er spannende dingen in Elders. Zojuist om 0500 uur verzamelde een grote groep bewoners zich op de binnenplaats van de boerderij van buurman P. Het draaiboek is al zorgvuldig voorbereid tijdens een aantal clandestiene bijeenkomsten. Iedereen weet wat hem of haar te doen staat.

Een aantal buren heeft hun jachtgeweren bij zich. Eén groep gaat richting het bos om daar de zandpaden te bewaken. Een andere groep vertrekt richting de beek om daar te patrouilleren. Zelf ga ik met buurman P. en een aantal anderen met een graafmachine naar de toegangsweg. De enige toegangsweg tot Elders. Terwijl een aantal bewoners op de uitkijk staat bedient buurman P. professioneel de graafmachine. Hap voor hap graven we de toegangsweg uit. Er ontstaat een brede geul die de sloten aan weerszijden verbindt. Al snel stroomt die geul vol met water. Het uitgegraven asfalt en zand vormt een wal aan onze kant van de geul. We zijn afgesloten van de buitenwereld. Afgesloten van de rest van Nederland. Zelfstandig. Onafhankelijk.

We laten een wachtpost achter bij de wal. En rijden met de graafmachine terug naar de boerderij. Via mijn walkietalkie verzend ik de afgesproken code Echo Echo naar de patrouille langs de beek en naar de wachtposten in het bos.

Vol verwachting staan de bewoners op de binnenplaats van de boerderij. Een binnenplaats die verlicht wordt met fakkels. Ik klim op de graafmachine en haal een vel papier uit mijn binnenzak. Met luide stem roep ik de Volks Republiek Elders Tegen Eng Nederland (V.R.E.T.E.N.) uit. We zijn bevrijd. De Onafhankelijkheids Beweging voor de Elders Republiek (O.B.E.R.) heeft met een succesvolle guerrilla-actie het onmogelijke mogelijk gemaakt.

Achtergrond

Door een speling van de geografie en ruimtelijke planning is Elders een bijzonder plekje in Nederland. Het ligt ingeklemd tussen een aantal geografische barrières. Een beek, een bos, dat soort dingen. En er is dus maar één weg om onze buurtschap in en uit te komen. En dat biedt mogelijkheden.

Schermutselingen

We hadden niet verwacht dat we onze vrijheid zonder slag of stoot terug zouden winnen. Bij het eerste licht ga ik van de boerderij terug naar Huize Elders. Voor deze actie omgedoopt tot Elders Airport. In mijn kantoortje kruip ik achter de laptop en druk op een knop. Vanuit de gecamoufleerde basis in de achtertuin stijgt een verkenningsdrone op. De drone draait een rondje om een goed camerabeeld te krijgen van onze buurtschap. Daarna vertrekt de drone in westelijke richting. Via een zorgvuldig voorgeprogrammeerd traject zal de drone gaan patrouilleren langs de grenzen van onze republiek Elders. Ook een tweede drone stijgt op. Deze nestelt zich op grote hoogte en draait daar langzaam rond. De camera speurt de grenzen af.

Mijn walkietalkie piept. De wachtpost bij de toegangsweg vraagt om luchtsteun. Er is een politiepatrouille gesignaleerd. Met een druk op de knop stijgen er nog drie drones op. Met een bijzondere lading. Ook de patrouilledrone spoedt zich naar de toegangsweg. Op de binnenplaats van de boerderij maakt een derde patrouille zich klaar voor actie en klimt in de Landrover van buurman J. Met brullende motor vertrekt de auto richting de (voormalige) toegangsweg.

Op de camera van mijn drone zie ik twee agentjes voor hun auto staan. Hoofdschuddend staan ze te kijken naar de geul die Elders scheidt van de buitenwereld. Op de wal staat inmiddels een vlaggenmast waaraan fier onze eigen vlag wappert. Vuurrood, met een witte hand met opgestoken middelvinger.

Met de zon achter zich storten de drie drones zich op de agentjes. Die zien ze niet aankomen. Op minder dan 10 meter afstand laten ze hun lading vallen.

Die lading… Tsja…. We zitten hier natuurlijk in landelijk gebied. Buurman L. is veehouder. Als onderdeel van de voorbereidingen op deze actie heeft hij een aantal van zijn koeien op een speciaal dieet gezet. Een dieet dat zorgt voor de dunste, zuurste, meest stinkende drijfmest die je ooit gezien en geroken hebt. Met wasknijpers op onze neus hebben we met deze grondstof een aantal bommen gefabriceerd. Elke aanvalsdrone draagt één van die bommen.

Voltreffers! Twee stinkende agentjes die druipen van de bruine drab. Hun gevloek is tot in mijn kantoortje te horen. Ze rennen naar hun auto, starten de motor en rijden snel weg. Het dichtstbijzijnde politiebureau is 15 kilometer verderop. Ik hoop dat ze hun raampje opendraaien. Links en rechts in de buurtschap gaat gejuich op, want de camerabeelden van de drones werden uiteraard live uitgezonden via EldersTV. We hebben de eerste slag overtuigend gewonnen.

Eng Nederland

Het is uiteraard een grapje. Maar er zijn momenten waarop ik hier van droom. Want laten we wel wezen. Van een kabinet dat van crisisje naar crisisje hobbelt wordt ook niemand vrolijk. De boeren pruimen de BBB niet meer, de PVV’ers vinden het te langzaam gaan, fatsoenlijke VVD’ers (bestaan die nog?) vragen zich af wat ze aan het doen zijn, en de NSC is driftig op zoek naar een dragende onderbouwing van de term ‘fatsoenlijk openbaar bestuur’. En de oppositie… Tsja…. Die staat erbij en praat erover.

En ondanks alle bezuinigingen worden de overheidsfinanciën er niet beter op. Om over de giftige sfeer in de samenleving nog maar te zwijgen. Dus zo’n zelfstandige republiek hier in het paradijselijke Elders, dat lijkt mij soms wel wat.

Een mens mag dromen, toch? Politici doen niet anders!

Hoe gooi je het roer om?

  • Berichtcategorie:Leven

Een tijdje geleden kreeg ik een vraag van Meer Door Minder in de reacties bij een blogpost. Die vroeg zich af hoe ons besluitvormingsproces richting Elders zich had voltrokken. Het is een vraag die wij sowieso wel vaker krijgen, ook in onze directe omgeving. Hoe besluit je om het roer om te gooien?

Het eerlijke antwoord in ons geval: heel geleidelijk. Het was en is een zaak van lange adem. Maar er lag wel een groter plan onder dat nog steeds van toepassing is.

Sluimerend ongenoegen

Veel mensen kennen het gevoel. Je gaat op vakantie en denkt ‘was het leven maar altijd zo’. Dat gebeurt meestal niet als je in het hoogseizoen op vakantie gaat op een camping vol schreeuwende kinderen met de sleurhutten hutje-mutje tegen elkaar gestapeld. En ook niet als je in een betonkolos op een veel te drukke kuststrook bovenop elkaar gestapeld ligt. Wij vermijden elke schoolvakantieperiode (juhj, geen kinderen!) en zochten meestal de rust van het Franse platteland. En daar hadden we dat gevoel al jaren. Maar ja, dan gingen we terug naar de drukte van Geldnerd City en onze belangrijke banen (dachten we) bij de Rijksoverheid, en na een paar weken dagen uren was dat gevoel wel weer weg. En na een weekje zat de stress weer op het niveau van voor de vakantie.

Tsja, die banen. Meneer Elders en Vriendin werkten uit volle overtuiging voor de overheid. Een oprechte poging om bij te dragen aan het beter maken en goed houden van wat er belangrijk zou moeten zijn in een land. De beschaving. Het moge duidelijk zijn dat we daarin de afgelopen decennia niet heel succesvol geweest zijn, zelfs niet voor de komst van het kabinet Luchtkastelen-1. We merkten dus dat we daar steeds minder voldoening uit haalden. Sterker nog. Het werd een bron van frustratie. Een emotionele molensteen om onze ambtelijke nekken.

Daarnaast was er ook nog het sluimerende issue van familie. Ouders die steeds ouder worden en ver weg woonden. Ons zelfgekozen autoloze leven dat maakte dat we er niet even snel naartoe konden.

En toen kwam de coronaperiode. Zaten we gevangen in ons eigen comfortabele huis. Werd ik een kluizenaar. En ik constateerde dat ik me daar gelukkig en tevreden bij voelde. En dat het me rust gaf. Tegelijkertijd begon ik te kwakkelen met mijn gezondheid. De loopbaan en het leven in de grote stad trokken me steeds minder. En het creëren van het leven buiten, een leven waarvan je geen vakantie nodig hebt, trok me steeds meer. En niet alleen mij. Ook Vriendin.

Locatiekeuze

Oké, weg uit Geldnerd City en weg uit de Rampstad Randstad. Maar waar ga je dan naartoe? Deze optie was verleidelijk maar zou ook z’n doel voorbij schieten. Zo ver hoefden we nou ook weer niet weg te vluchten. Alhoewel het verleidelijk is om een locatie met langere en betere zomers te vinden dan hier in Nederland gebruikelijk is. Maar bij een emigratie komen nog veel meer dingen kijken.

Nee, we wilden wel binnen de landsgrenzen blijven. En toen bleven er automatisch twee gebieden over. Het schone toeval wil namelijk dat Vriendin en Meneer Elders niet zo heel ver van elkaar opgegroeid zijn. En onze ouders wonen nog steeds in die omgeving.

Heel even hebben we als tweede optie ook nog de regio overwogen waar Meneer Elders ooit geboren is, die ligt ook een heel eind van Geldnerd City. Maar de regio waar we allebei zijn opgegroeid trok toch sterker. Keuze gemaakt.

Concreet plan

Na de coronaperiode werd ons plan concreter. Risicomijdend als we zijn besloten we om eerst op zoek te gaan naar een baan. Met de afspraak dat we concreet de stap zouden gaan zetten zodra één van ons die baan ook gevonden zou hebben. En zo geschiedde.

Verhuizen in stapjes

Een belangrijk element van de stap naar Elders was de gewenste woonsituatie. Tegelijkertijd zorgden de startdata van de nieuwe baan voor enige tijdsdruk op de verhuizing. Want voor dagelijks woon-werkverkeer was de afstand Geldnerd City – Elders echt veel te groot.

Nu is tijdsdruk het laatste dat je kunt gebruiken bij de zoektocht naar een droomhuis. Onderdeel van ons plan was dus ook tijdelijke huisvesting. Geen probleem, als je maar betaalt. Ik heb eerder al geschreven over onze ervaringen. Met de tijdelijke huisvesting kochten we tijd. Tijd voor de zoektocht naar dat droomplekje.

Als we in de voorafgaande jaren droomden over de stap naar Elders, hadden we het ook regelmatig over onze wensen qua wonen. Ik hield daar aantekeningen van bij. En door de jaren heen ontstond er zo een redelijk compleet beeld van eisen en wensen en ‘absoluut nietjes’. Dat heeft ons zeker geholpen in onze zoektocht en uiteindelijke keuze.

Er was ook nog een ander noodzakelijk nevenproject. Na jaren van autoloos leven hadden we mobiliteit nodig. Met de dichtstbijzijnde bushalte op 2,5 kilometer en een afhankelijkheid van een grotere regio voor boodschappen eigenlijk onvermijdelijk. Het is belangrijk om goed na te denken over dat soort randvoorwaarden.

Emoties en Spreadsheets

Het roer omgooien betekent dat heel veel dingen in je leven in een korte periode anders worden. Er gebeurt veel tegelijk. Je kunt nooit helemaal voorspellen welke emoties daarbij komen kijken. En het is natuurlijk niet zeker dat alles in één keer goed gaat.

Meneer Elders en Vriendin merkten dat het voor ons erg belangrijk was om hier vaak en langdurig over door te praten. Dat gebeurde spontaan, ’s avonds met een glaasje wijn op de bank. Maar we planden het ook gewoon in onze agenda’s in. Een wekelijks Elders-overleg. En we maakten en maken gretig gebruik van gezamenlijke spreadsheets met actielijsten. Die werden door ons beide aangevuld zodra ons iets te binnen schoot. En afgestreept zodra de acties voltooid waren. het hielp ons om overzicht te houden in een tijd waarin er heel veel dingen tegelijk moesten gebeuren.

Tussenstand

We zijn er, schreef ik onlangs. Niet alles gaat in één keer goed en er is nog ontzettend veel te doen. Maar het gevoel dat we zochten hebben we hier in Elders ook gevonden. En ik merk dat het een positieve invloed heeft op mijn gemoedstoestand. Ik voel me veel minder gejaagd dan ik me ooit gevoeld heb. Ik geniet elke dag van de kleine dingen die ik zie en hoor. En daar deden we het voor.

Dus houd op met wachten op het juiste moment. Ik schreef er een tijd geleden al over. Voor dergelijke grote veranderingen geldt wat er ook geldt voor beleggen of voor het planten van een nieuwe boom. Het beste moment om ermee te beginnen is altijd tien of twintig jaar geleden. Het op één na beste moment is nu. Ook voor grote koerswijzigingen in het leven. Want je weet nooit hoeveel tijd je nog (maar) hebt op deze planeet.

Hoe gooi jij het roer om?

De digitale mono-cultuur en de oorlog

  • Berichtcategorie:Leven

Is het geen mooie term? De digitale mono-cultuur? Ik las ‘m onlangs in het Cybersecuritybeeld 2024 van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). Een club mensen die als taak heeft om na te denken over dingen waar wij liever niet over nadenken… En ja, ik lees dat soort rapporten af en toe. Gewoon om geïnformeerd te zijn.

Met de digitale monocultuur waarschuwt de NCTV voor het risico dat is ontstaan doordat vele organisaties en individuen afhankelijk zijn van een klein aantal aanbieders van digitale diensten. Een voorbeeld dat hierbij vaak genoemd wordt is de Microsoft 365 omgeving. De overheid gebruikt die ook, en dat trok eerder al de aandacht van de Auditdienst Rijk en de Algemene Rekenkamer. De staatssecretaris (waarvan ik me afvraag hoe je zijn naam überhaupt uitspreekt) heeft zelfs al toegezegd om het cloudbeleid van de overheid te gaan herzien.

Als zelfs de Nederlandse overheid, beroemd en berucht vanwege de hardnekkigheid waarmee ze haar kop in het zand steekt, al risico’s ziet dan moet er wel echt iets aan de hand zijn.

De bijna-monopolisten

Wil je deze wereld platgooien, dan hoef je niet zo heel veel meer te doen. Hack Microsoft, Google, en de Amazon cloud, en ik schat dat 80 procent van de organisaties op deze planeet (inclusief overheden) een groot probleem heeft. En zoveel organisaties en individuen hebben hun data opgeslagen in de OneDrive cloud van Microsoft dat dit het meest aantrekkelijke doelwit ter wereld is.

Meneer Elders is redelijk goed voorbereid. Ik ben al lang geleden begonnen met de overstap naar iets anders. Heb naast mijn huidige Windows laptop al een hele tijd een volwaardige Linux werkplek draaien. De Windows laptop is inmiddels ruim vijf jaar oud, maar doet het (na wat perikelen) weer prima. Maar volgend jaar stopt de ondersteuning van Windows 10. Voor die tijd stap ik definitief over van Windows naar Linux. Aan mijn lijf geen Windows 11… Mijn data staat al op mijn eigen NAS. Bij Meneer Elders gaat er niks mis als Microsoft ermee ophoudt. Maar het kan nog beter. Daar schrijf ik binnenkort nog wel eens over.

Veroordeeld tot de Rabobank?

In een ander bericht las ik onlangs dat De Nederlandsche Bank waarschuwt dat we er rekening mee moeten houden dat (digitale) financiële dienstverlening óók uit kan vallen. Of ik nu een kistje met goudstaven in de tuin moet gaan begraven wordt me nog niet helemaal duidelijk. Maar vooralsnog schuif ik de verhuizing van mijn privérekening van de Rabobank naar ABN AMRO maar even voor me uit. Want dan zouden we namelijk in Huize Elders alleen nog maar gebruik maken van ABN AMRO. En dat is misschien een beetje kwetsbaar.

Veranderende tijden

Het valt me wel op. Al die waarschuwingen over dreigingen. Heel vreemd is dat natuurlijk niet. De Russische inval in Oekraïne duurt alweer ruim 2,5 jaar. De wereld polariseert vrolijk verder. China is nog steeds aan het klooien op de Zuid-Chinese Zee en rond Taiwan. Iran en Noord-Korea leveren vrolijk oorlogstuig en kanonnenvoer aan Poetin. En die oranje wortel 🥕 heeft weer gewonnen in de Verenigde Verdeelde Staten. Van het optimisme na de val van de Muur in 1989 (iets dat Meneer Elders zich nog kan herinneren) is weinig meer over.

Als ik zie hoeveel moeite het Russische leger heeft met Oekraïne, dan verwacht ik niet dat de Russen (of Chinezen of Noord-Koreanen) binnenkort door Den Haag of Amsterdam marcheren. Maar digitaal acht ik ze gevaarlijker dan op het slagveld. En we zijn daar misschien de afgelopen jaren decennia iets te naïef over geweest. En ook de Amerikanen zijn misschien een iets minder betrouwbare bondgenoot dan we lang dachten. Tijd dus om de boel een beetje op orde te brengen en bewuster met de risico’s om te gaan. In de Republiek Elderstan zijn we er bijna klaar voor….

Zit jij ook in een digitale monocultuur?

Oud en gebrekkig

  • Berichtcategorie:Leven

Meneer Elders ontvangt nog maar zeer zelden papieren post. Dat is maar goed ook, want we wonen zo afgelegen dat de postbode hier met een busje langskomt nadat papieren bescheiden eerst via een netwerk van postkoetsen vanuit de bewoonde wereld naar ons hoekje van het land gebracht zijn. Maar onlangs viel er toch een officieel uitziende brief op onze mat. Geadresseerd aan mij. En afkomstig van mijn huisarts hier in Elders.

Nieuwsgierig opende ik deze envelop. En zag een al even officieel uitziende brief. Ik werd, voor het eerst in mijn leven, uitgenodigd voor de jaarlijkse griepprik.

Deze brief geeft mij gemengde gevoelens. Aan de ene kant ben ik er blij mee. Met de chronische longklachten die ik overhield aan corona hakt een verkoudheid of een griep er stevig in. Als dit helpt om die effecten te dempen dan is dat heel fijn.

Maar aan de andere kant kan ik het niet meer ontkennen. Ik ben officieel oud en gebrekkig. En dat heb ik maar te accepteren. Denk ik.

Hoe voelen jullie je?

Melkweg

  • Berichtcategorie:Leven

Meneer Elders is dol op zeezeilen. En vooral op nachtelijke overtochten. Eén van de redenen hiervoor is dat je dan de meest prachtige sterrenhemels kunt zien. Het meest gelukkig word ik als ik de Melkweg kan zien. Die mooie lichtende band van sterren die de hemel omspant.

De afgelopen decennia heb ik de Melkweg alleen in bijzondere situaties gezien. Tijdens zeilvakanties. Een enkele keer op vakantie in het buitenland. Maar nog nooit heb ik op een plek gewoond waar ik de Melkweg kon zien. Teveel lichtvervuiling. Steden. Kassen.

Tot nu. Hier in Elders kan ik ‘m zien. Een zelfgemaakte foto houden jullie tegoed. Voor nu blijf ik even genieten van mijn eigen stukje Melkweg.