Gezien in Elders (2)
Roodborstje, oftewel Erithacus rubecula. In zijn snavel een insect dat ‘ie net gevangen heeft. Vermoedelijk heeft het dier een nestje in de heg op de achtergrond. Maar daar stoor ik ze uiteraard niet.
Roodborstje, oftewel Erithacus rubecula. In zijn snavel een insect dat ‘ie net gevangen heeft. Vermoedelijk heeft het dier een nestje in de heg op de achtergrond. Maar daar stoor ik ze uiteraard niet.
Alles vliegt de grond uit in mijn moestuin. Of in elk geval in de kas, want de zaaisels had ik de afgelopen weken al opgegeven. Hierbij het verslag van de afgelopen week.
Vorige week meldde ik de eerste pepertjes aan de peperplant. Deze week kan ik tomaten melden. Veel tomaten. En er zit ook nog de nodige bloesem in de tomatenplanten, dus we kunnen (als alles goed gaat) nog veel meer verwachten.
Verder ook de eerste mini-paprikaatjes aan de paprikaplanten.
En ook een paar updates over het fruit. Ik meldde eerder al dat de perenboom veel jonge vruchten verloren had in de harde regenbuien van de afgelopen maand. Maar er blijft nog genoeg voor ons over.
En de druif hangt ontzettend vol met trossen. De huidige bewoners van Huize Elders hebben pas zeer onlangs het laatste sap van vorig jaar gebruikt. Zowel de peer als de druif staan, in leivorm gesnoeid, tegen de muur van het huis die op het zuiden gericht is. Is er zon, dan krijgen ze ‘m….
Hoe gaat het met jouw moestuin?
Meneer Elders is niet alleen maar dol op spreadsheets en cijfertjes. Ook planten en dieren staan hoog op het lijstje van dingen waar ik van kan genieten. Die liefde is één van de redenen om de ‘grote stad’ de rug toe te keren en ons in Elders te vestigen. Ik ben dit blog ook begonnen om jullie mee te nemen in alles wat we in Elders om ons heen zien gebeuren. En vandaag heb ik iets dat ik vermeldenswaardig vind.
We wonen nog niet in ons definitieve huisje in Elders, momenteel bivakkeren we nog in Tijdelijk Elders. Dat ligt een kilometer of 10 ten westen van Elders. Hier in Tijdelijk kijken we uit op een vennetje. De afgelopen periode hebben we daar van nabij de verrichtingen kunnen volgen van een koppel meerkoeten. Er werd druk gebouwd aan een nest midden op het ven. Elke andere watervogel die zich in de plas durfde te wagen werd met veel geweld verjaagd door een van de meerkoeten. Zonder onderscheid: andere meerkoeten, eenden, zelfs zwanen waren hun leven hier niet veilig.
Vervolgens werd er met veel geduld op het nest gezeten. Wekenlang, in weer en wind. En twee weken geleden kwamen ze uit het ei. Drie pluizige meerkoetkuikens. Drie is niet veel, meestal leggen ze meer eieren.
De afgelopen weken stonden we dagelijks te turen hoe het ging met het prille gezin. In Geldnerd City zagen we ook vaak nesten, maar dan zag je door de weken heen de kuikens één voor één ten prooi vallen aan de gevaren van de grote stad. Hier in Tijdelijk gaat het vooralsnog goed. We zijn vooral bezorgd over één van de kuikens, die beduidend kleiner is dan de andere twee. Maar ook die zwemt en dribbelt nog steeds moedig achter de anderen aan.
En dit weekend stond het jonge gezinnetje ineens op het grasveld voor ons huisje, druk op zoek naar voedsel. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een foto te maken. Ik ben overigens een vrij waardeloze fotograaf en heb hier in Tijdelijk Elders alleen maar de beschikking over de camera van mijn smartphone. Hopelijk kan ik jullie de komende jaren met betere foto’s van meer moois voorzien.
Het voorjaar was nat, en het voorjaar was warm. De zon zagen we in Elders wat minder. En dat heeft z’n impact op de moestuinen. En zeker ook op beginnende prutsers zoals Meneer Elders.
De naaktslakkenplaag heeft inmiddels zelfs de journaals gehaald. Ook in de tuin bij Huize Elders houden ze huis. Daar kunnen we nu nog weinig aan doen, het duurt nog even voor we er wonen en dagelijks aan de slag kunnen moeten. Emotioneel bereiden we ons erop voor dat we volgend jaar in het voorjaar elke dag een half uurtje naaktslakken gaan rapen. We zijn er nog niet uit wat we vervolgens doen. In de diepvries en 24 uur later op de composthoop? Of 500 meter verderop in het bos loslaten? Sowieso gaan we actief investeren in het werven van natuurlijke vijanden van de naaktslak. Zo gaat de tuin zeker een stuk egelvriendelijker worden dan ‘ie nu is.
Mijn zaaisels in de bakken heb ik maar opgegeven. Ten prooi gevallen aan de vogels. Wat ik ervan leer is dat ik volgend jaar echt moet voorzaaien in de kas, en de plantjes pas naar buiten moet verplaatsen als ze wat groter en sterker zijn. En een (vogelvriendelijke) vorm van afscherming zou ook geen overbodige luxe zijn. Voor dit jaar gun ik het ze maar. Inclusief de aardbeien die momenteel in hoog tempo rijpen en verorberd worden door het dierenleven. Want de natuur is al hard genoeg. Achter mijn kas vond ik het opgevreten karkas van een klein vogeltje. Hoogstwaarschijnlijk ten prooi gevallen aan de torenvalk of de buizerd die ik hier bij vrijwel elk bezoek zie. Een foto zal ik jullie besparen.
Beter nieuws is er gelukkig uit de kas. De tomatenplanten groeien met tientallen centimeters per week, en hebben veel bloempjes. Ik dief ze zorgvuldig en heb ze ook getikt voor de bestuiving. Binnenkort ga ik ze ook toppen, zodat de energie naar de vruchten gaat. Ik reken erop dat we deze zomer in elk geval tomaten uit eigen tuin zullen eten.
Ook in de paprikaplanten zitten nu bloempjes. Ze groeien nog wat minder hard dan de tomaten, maar ik vind ze fascinerend om naar te kijken. En het brengt ook jeugdherinneringen terug. Als tiener heeft Meneer Elders een aantal jaren bij een tuinder gewerkt voor een extra zakcentje, en een aantal jaren was dat in de paprikateelt.
Mijn peperplant vind ik overigens de dapperste van allemaal. Daar zijn de afgelopen week de eerste pepertjes verschenen. Ik maakte een vreugdedansje door mijn kas toen ik dat zag.
Verder is er nog nieuws van het fruitbomenfront. De heftige regenval van de afgelopen weken heeft de peer in elk geval geen goed gedaan. Naar schatting de helft van de jonge peren is er afgeregend en ligt op de grond. Voer voor de vogels en de insecten. Verder is de druif gesnoeid. De huidige bewoners doen dat altijd in januari en eind mei/begin juni. De wilde scheuten gaan er dan uit zodat de energie van de plant naar echte groei en bloei gaat. Ik heb deze nobele taak dus ook maar op onze jaarkalender gezet.
Toen ik dit bericht begon te typen dacht ik dat er niet veel te vertellen was. Maar dat valt dus heel erg mee. Een moestuin in het voorjaar, daar gebeurt elke dag een heleboel. En ik merk dat ik er heel blij en rustig van word, elke keer als ik er bezig ben. Dat is goed nieuws, want het is een van de belangrijkste doelstellingen van onze stap naar het leven in Elders.
Hoe gaat het met jouw moestuin?
Wordt het een vaste (wekelijkse) rubriek, in elk geval tussen februari en oktober? Dat weet ik nog niet. Maar (on)regelmatig ga ik jullie natuurlijk wel meenemen in alles wat er gebeurt op dat stukje grond dat wij moestuin noemen.
Het voorjaar wilde de afgelopen weken nog niet zo vlotten. Redelijk wat regen. Dus water geven hoefde alleen in de kas, en de regentonnen zijn goed gevuld. Gelukkig was het in het Hemelvaartsweekend beter weer met meer zon, maar daarna werd het weer wisselvallig.
Uiteindelijk wil ik in Elders een weerstation installeren, ik denk aan zoiets. En daar ook liefst de irrigatie mee aan gaan sturen. Dan zou ik jullie (en mijzelf!) kunnen gaan voorzien van klimaatinformatie uit Elders! Maar dat is een lange-lange-termijn plan.
In de kas staan inmiddels zes tomatenplanten (geplant in twee lichtingen), twee paprikaplanten, en een rode peper. De eerste lichting is gegroeid als kool. Ze hebben de afgelopen weken elke paar dagen voldoende water gehad. Er zitten al de nodige bloemen in de tomatenplantjes, die heb ik getikt. Ook dief ik ze elke keer als ik er ben.
Ook heb ik in de bakken nog koolrabi en pastinaak gezaaid. Maar er komt vooralsnog weinig van op, ook niet van de eerder gezaaide wortels. Ik vrees dat de vele vogeltjes er een smakelijk hapje aan hebben. We hebben momenteel minimaal drie nestkastjes met jongen rond het huis, twee pimpelmezen en een roodborstje. Het is ze gegund. Volgend jaar ga ik wel aan de slag met netten en dat soort dingen.
De druif die we in de kas aantroffen heeft z’n eerste trosjes al.Volgens de huidige bewoners is dat de eerste keer. We gaan er goed voor zorgen.
De eerste aardbei was afgelopen weekend rijp, maar ook die is ten prooi gevallen aan de vogels. Een net voor over de aardbeienplanten staat inmiddels op mijn boodschappenlijstje
In mijn hoofd heb ik inmiddels de eerste concrete uitbreidingsplannen voor de moestuin. Een eerste amateuristische plattegrond vinden jullie hieronder.
Naar mijn smaak staan er teveel fruitbomen dicht bij de huidige bakken en bij de kas. Gelukkig zijn het veelal jonge bomen die er pas een paar jaar staan. Ik ben van plan om er komend najaar, als alle bladeren gevallen zijn, een aantal te verplaatsen naar een ander deel van onze tuin.
Uitbreidingsgebied 1 is momenteel woest begroeid met voornamelijk grote oude struiken. Die willen we verwijderen, en waarschijnlijk willen we ook iets met de woest begroeide pergola met klimop. Dat doen we pas dit najaar, als alle vogels weg zijn. Er blijven overigens meer dan genoeg schuilplaatsen over in onze wildernis, en we als we hier iets weghalen gaan we dat elders in elders weer toevoegen. Hier wil ik minimaal twee grote verhoogde kweekbakken creëren.
Uitbreidingsgebied 2 ligt tegen het terras aan dat aansluit op onze keuken. Hier heb ik ook gedeeltelijk de kruidentuin voorzien.
Dan is er nog Uitbreidingsgebied 3, de border tegen het hek dat onze tuin scheidt van ons woeste weiland. Eventueel kan ik hier verder uitbreiden in zuidelijke richting, richting het zwembad.
En tenslotte willen we tegen de muur een aantal druiven plaatsen. Daar krijgen ze namelijk een heel groot deel van de dag zon (de onderzijde van de plattegrond is zuidelijke richting).
Een hele stapel ambitieuze plannen. Maar ik heb geen haast. En het duurt ook nog even voordat we er wonen en echt aan de slag kunnen.
Hoe gaat het met jouw moestuin?
Op Hemelvaartsdag was ik weer even in de tuin. Zonnig en heerlijk rustig. Het was rond 11.00 uur al 36 graden in de kas. De tomatenplantjes konden dus wel wat water gebruiken. Ik heb er ook nog een paar paprikaplanten bij gezet. De ene kant van de kas is daarmee deels gevuld.
Verder heb ik pastinaak en koolrabi gezaaid. En een aantal aardbeienplantjes gepoot. En vol verwachting klopt mijn hart: er zijn aardbeien in aantocht!
Een koppel overvliegende kraanvogels en een langsvliegende buizerd maakten het plaatje vandaag verder wel compleet. Ik mag hier straks wonen! Wat een voorrecht!
De sleutels van Huize Elders hebben we nog niet. Maar toch is er al activiteit. Ik heb de eerste dingen gezaaid in de moestuin. Deze zomer nog gaan wij de eerste groenten uit eigen tuin eten. En daar kijk ik enorm naar uit!
De aanleiding is simpel. Sinds wij de koop van Huize Elders rondgemaakt hebben zijn de eigenaren in opruimmodus. Er moet ruim vijfendertig jaar leven en verzamelen uitgezocht worden. En laten we het erop houden dat Marie Kondo en The Minimalists geen reguliere bezoekers zijn geweest in Elders. Het lag er vol. Tjokvol. En het gaat er nu met karrenvrachten tegelijk uit om het huis op tijd leeg te hebben voor de oplevering.
En daarmee hebben ze minder tijd voor de tuin. In de moestuin hebben ze zelfs helemaal niets meer gezaaid, omdat wij begin van deze zomer het stokje overnemen. Dus kregen we de vraag of we de moestuin alvast in gebruik wilden nemen. Ja natuurlijk!
In de kas staan inmiddels drie tomatenplanten. Ook hebben we een aantal aardbeienplanten weten te redden, en een druif.
Elders in de tuin staat ook nog een prachtige druif in leiboomvorm, net als een peer (Conference). We hebben ook een vijgenboom in de tuin die al een paar jaar vruchten draagt, en een aantal kersenbomen. Verder nog een appelboom en diverse frambozenstruiken. Een goede start.
Verder heb ik bieslook en rozemarijn gezaaid, en worteltjes. Gewoon in de volle grond in één van de aanwezige verhoogde bakken. De komende periode hoop ik hier nog een paar gewassen aan toe te voegen, er is nog wat zaaigoed onderweg. En uiteindelijk willen we naast de moestuin ook een uitgebreide kruidentuin creëren.
In de buurt van Huize Elders zitten verder diverse kwekers waar ik alles kan krijgen wat ik nodig heb. En ik ga actief op zoek naar biologisch zaaigoed. Want dat is een uitgangspunt in de moestuin Elders.
Het begin is er dus. En dat voelt goed. Ik had er niet op durven rekenen dat we al in de zomer van 2024 zouden kunnen profiteren van onze eigen moestuin. Ik reken dit jaar nog nergens op, maar zit wel vol met plannen. En uiteraard mogen jullie meegenieten van alle pogingen, plannen, successen, en mislukkingen!
Heb jij een moestuin?