Het magische FIRE-getal

  • Berichtcategorie:Financiën

Het stond gecamoufleerd in een zinnetje in mijn blog over het experiment met de driedaagse werkweek. “Ik kan morgen zelfs helemaal stoppen als ik dat wil”. Dat werd natuurlijk feilloos opgepikt door mede-blogger Luxe Of Zuinig, die rond dezelfde tijd een blogpost publiceerde over de berekening van de buffer voor financiële onafhankelijkheid. En die ernaar vroeg.

Zoals ik in mijn reactie destijds al aangaf hik ik daar een beetje tegenaan, omdat ik voorzichtig ben met het delen van bedragen. Maar ik had beloofd om er eens met Geldnerd samen over na te denken. Dus hier komt het resultaat van de gezamenlijke trillingen van onze denkramen.

Financiële onafhankelijkheid

De afgelopen tien jaar heb ik regelmatig geschreven over mijn visie op FIRE voor loonslaven. Dat was ook de basis voor mijn eigen FIRE-calculator.

De FIRE Calculator deelt jouw leven eigenlijk op in drie fasen. De eerste fase is het normale, werkende bestaan. Je hebt een inkomen uit werk, je hebt uitgaven, en je spaart een deel. Daarmee haal je een bepaald rendement en bouw je vermogen op. De derde fase is de pensioenfase. Je krijgt AOW, je krijgt mogelijk een pensioen uit de tweede pijler van het Nederlandse pensioenstelsel. Misschien ook een zelf opgebouwd aanvullend pensioen uit de derde pijler? En er kan natuurlijk ook nabestaandenpensioen binnenkomen.

Tussen het werkende bestaan en de pensioenfase zit het geheim van eerder stoppen met werken in Nederland. De fase waarin je jouw opgebouwde vermogen gebruikt om van te leven.

De onderstaande grafiek (hier speciaal voor de gelegenheid aangepast aan de nieuwe huisstijl) gebruikte ik voor het eerst in een blogpost van Geldnerd van medio september 2017. Daar stelde ik mijzelf de vraag hoe lang ik nog moest tot het FIRE-punt. En deed ik de voorspelling dat het volgens mijn rekenmodelletjes nog acht jaar zou duren.

En hier zijn we dan. Op de kop af acht jaar later. Uiteindelijk is het allemaal net iets sneller gegaan. ‘De markt’ was mij gunstig gezind. Er waren geen perikelen met werkgevers en banen en inkomen. Ik leef nog. Ik heb geluk gehad.

Waar sta ik?

Bijna zonder cijfers te noemen ga ik jullie meenemen in waar ik nu sta. Hoe het staat met dat magische FIRE-getal.

Maandelijkse uitgaven

We wonen nu ruim een jaar in Elders. En hebben inmiddels dus redelijk goed zicht op ons leven hier, en wat dat betekent voor onze uitgaven per maand. De afgelopen tien jaar is dat op allerlei momenten geoptimaliseerd. En dat optimaliseren blijven we doen, het is een vast onderdeel van mijn financiële systeem.

Tegen huidig prijspeil, en voor de rekensom hieronder, noem ik mijn maandelijkse uitgaven X. Dat is het bedrag dat ik maandelijks nodig heb om van te leven. Hier zit alles in, woonlasten, boodschappen, persoonlijke uitgaven, ook mijn verzekeringen, mijn medische kosten, onderhoud van ons huis, en de vulling van de potjes die ook nodig blijven als ik stop met werken.

Te overbruggen periode

Mijn AOW en mijn pensioen starten naar verwachting als ik 67 jaar en 3 maanden oud ben. Dat is over iets meer dan 150 maanden.

Beschikbaar vermogen

Mijn beschikbare vermogen bestaat uit mijn spaargeld en mijn beleggingsportefeuille. Het vermogen dat in het huis zit kan ik uiteraard niet gebruiken om van te leven, stenen kun je niet eten. Het vrij beschikbare vermogen bestaat uit ruim 200 keer mijn maandelijkse uitgaven, oftewel 200 X. Ruim voldoende om de periode te overbruggen. Onder voorbehoud van wereldoorlogen en andere existentiële rampen.

Beschikbaar pensioen

Daarnaast is er mijn totnogtoe opgebouwde netto pensioen, dat uitgekeerd gaat worden vanaf het moment dat ik 67 jaar en 3 maanden oud ben. Het is inmiddels meer dan genoeg voor mijn maandelijkse uitgaven. Om precies te zijn ruim 150 procent. Er is dus zelfs een behoorlijke buffer voor als de indexatie de komende decennia ook weer tegenvalt.

De rekensom

Simpel dus. Ik heb 150 X nodig om de periode te overbruggen totdat mijn pensioenpotjes beginnen met uitbetalen. Ik heb hier en nu ruim 200 X beschikbaar aan vrij vermogen. Dat genereert rente en dividend, en ik kan mijn beleggingen verkopen en dat geld benutten. En mijn tot op heden opgebouwde nettopensioen dekt voor de periode daarna al ruim 150 procent van mijn maandelijkse uitgaven af.

Dus ik kan morgen stoppen met werken.

De kanttekeningen

Klinkt allemaal goed, toch? Zeker! Maar er zijn nog wel wat kanttekeningen te maken. Besluiten te nemen. Onzekerheden waar we mee om moeten gaan.

De eerste is dat bovenstaande berekening alleen voor mijzelf geldt. Maar ik ben natuurlijk samen met Vriendin. We schelen zes jaar, dus haar overbruggingsperiode is langer. En ik heb geen zicht op haar financiën. En weet niet hoeveel maanden zij nog af te dekken heeft.

En mijn situatie is wel afhankelijk van wat we nog aan grote investeringen doen in ons huis. Binnenkort worden alle kozijnen vervangen. We willen nog iets doen aan de dakisolatie en de afwerking boven en beneden. Een nieuwe keuken, een nieuwe badkamer, en van het gas af. Ik ga die 50X aan marge echt wel nodig hebben…

Ook is er nog het vraagstuk wanneer we het restant hypotheek aflossen. Met onze huidige sneeuwbalstrategie zijn we medio 2033 hypotheekvrij, ruim voor de datum waarop onze huidige en erg lage hypotheekrente afloopt. Als we in plaats daarvan nù onze hypotheek volledig af zouden lossen, dan scheelt dat ruim € 12.500 aan rente. Moeten we toch eens over nadenken. Want zolang de marktrente hoger is dan de rente die wij betalen, vindt de hypotheekverstrekker het geen enkel probleem. En hypotheekrente-aftrek hebben wij al nauwelijks meer. Een paar honderd euro per jaar.

Daarnaast zitten we midden in een pensioenhervorming. Ik ga er van uit dat mijn pensioen na hervorming niet slechter is dan nu. En hoop de komende decennia op iets meer indexatie dan de afgelopen vijftien jaar. Ik heb een marge, maar je weet nooit wat de inflatie gaat doen.

Idem de reeds vele malen uitgestelde belastinghervorming, met name de toekomst van Box 3. Ik ga in mijn berekeningen al uit van fors hogere belastingbetalingen, maar moet natuurlijk nog afwachten wat het allemaal precies gaat betekenen.

De inflatie, die noemde ik al. Mijn berekeningen gaan er van uit dat mijn maandelijkse uitgaven meestijgen met de inflatie. En dat het rendement op mijn resterende vermogen ook minimaal gelijk is aan de inflatie. Krijgen we hyperinflatie en/of langjarig lage of negatieve beleggingsrendementen, dan heeft dat impact op mijn beeld.

En, niet onbelangrijk: Ik vind mijn werk nog heel leuk. Ik ben met een prachtige klus bezig. En heb echt nog een paar jaar nodig om die af te ronden. Om te borgen dat mijn team ook zonder mij door kan gaan met continu verbeteren en zich aanpassen aan veranderende omstandigheden.

In de praktijk zal het dus waarschijnlijk nog wel een paar jaar duren voordat ik echt helemaal stop met werken. Als de klus klaar is, of als het niet leuk meer is. Een aantal van de bovenstaande risico’s zijn dan niet meer van toepassing. Mijn pensioen is duidelijk, en de toekomst van het belastingstelsel hopelijk ook. En de FIRE-pot blijft nog wat langer groeien, FIRE wordt er nog wat FATTER van.

En als…

In maart 2023 schreef ik al over mijn financiële plannen als ik zou stoppen met werken. Dat plan staat nog steeds vrijwel onveranderd overeind.

Voornaamste bron van inkomsten gaat het het dividend uit mijn beleggingen zijn. Mogelijk zoek ik nog een leuke nevenfunctie of af en toe een klusje, maar misschien ook gewoon niet. Het dividendinkomen is aan te vullen met kleine plukje beleggingen die ik verkoop. Het merendeel van mijn geld laat ik gewoon in de beleggingsportefeuille staan. Maximale tijd in de markt om te renderen. Alleen verkopen wat nodig is, met een kleine buffer aan spaargeld. In de praktijk is mijn situatie dus zelfs iets rianter. Door het dividendinkomen hoef ik niet elke maand voor X euro aan beleggingen te verkopen. Maar slechts (X -/- dividendinkomen).

Vooruitlopend op mijn plannen om te stoppen heb ik overigens dit jaar mijn aankoopstrategie bijgesteld. Ik koop alleen nog maar dividend-ETFs. Om nog even te werken aan het dividendinkomen. En dan hoef ik tenminste niet ook nog eens over te stappen naar WEBN, de laatste trend in FIRE-land. Bij de massale overstap van VWRL naar de NT-fondsen heb ik ook al niet meegedaan….

Denken in maanden

De afgelopen periode merk ik wel een omslag in mijn denken. Inmiddels denk ik in maanden tot het moment dat ik ga stoppen met werken. Niet meer in jaren. Dat klinkt als een klein stapje, maar is heel fundamenteel. Het voelt eigenlijk heel bevrijdend.

Dus. Ik ben er. Niet alleen maar in Elders, maar ook op (zelfs voorbij) het FIRE-punt.

Hoe ver ben jij?

De driedaagse werkweek

  • Berichtcategorie:Leven

Vier dagen per week werken is teveel, schreef ik ergens in mei. Dus plande ik vanaf het moment dat het zomerreces begon voor elke week een extra vrije dag in. Mijn vierdaagse werkweek werd een driedaagse werkweek (twee dagen op kantoor, één dag thuiswerken), en mijn driedaagse weekend werd een vierdaags weekend. Inmiddels is het zomerreces voorbij. Tijd dus om terug te kijken. En vooruit te kijken.

Ik heb de extra vrije dag aangesloten op mijn reguliere weekend van vrijdag tot en met zondag. Elke donderdag had ik vrij. Dat was agendatechnisch net wat makkelijker te regelen dan elke maandag vrij. Ik wilde ook graag die vier aaneengesloten dagen vrij. Want twee dagen werken / één dag vrij / één dag werken / drie dagen vrij voelt anders. Dan is die ene werkdag zo’n onderbreking van je weekend…

Hoe is het bevallen?

Daar kan ik kort over zijn. Maar dat doe ik natuurlijk niet. Want er moet wel een fatsoenlijk blogje mee gevuld worden. Ik doe dit nooit meer. Hier kan ik aan wennen. Drie dagen werken en vier dagen weekend doet de balans echt omslaan. Meer vrije dagen dan werkdagen. En dat elke week. Het voelt daarmee echt alsof tijd voor mijzelf (en Vriendin en het huis en de tuin) belangrijker is geworden dan tijd voor ‘een baas en inkomen’.

Neveneffecten

Er waren wel wat bijzondere neveneffecten die ik vooraf niet verwacht had. Zo bleek vier dagen aaneengesloten vrij zijn voldoende om te vergeten welke dag van de week het was. Op vrijdagavond het gevoel hebben dat het ‘al’ zaterdagavond is. En op zaterdagavond het gevoel hebben dat het ‘al’ zondagavond is, en dat je morgen weer aan het werk moet. De horror…! Voor mij in elk geval een teken dat er voldoende ontspanning zat in de vier dagen vrij.

Ook op een ander vlak was er sprake van desoriëntatie. Twee keer ben ik op maandagochtend verkeerd gereden. De afslag naar mijn werk gemist.

Niet verwacht maar ook niet onlogisch: ons Hondje heb ik de afgelopen periode meer gemist. Thuis zijn zonder dat hij in mijn buurt rondscharrelt of ligt te slapen als ik ergens aan het klussen ben blijft leeg aanvoelen. Niet zo gek als je bedenkt dat hij er bijna elf jaar lang dagelijks was.

Effectiviteit

Ik heb het de afgelopen zes weken lekker rustig aan gedaan, het was tenslotte zomervakantie. Maar toch ben ik een stuk verder gekomen met het restaureren van de luiken rond ons huis. Ook heb ik een pergola voor mijn druivenstruiken gebouwd.

Vier dagen aaneengesloten vrij geeft meer tijd om meters te maken én tegelijkertijd het ook eens een dagje kalm aan te doen, zonder iets te ‘moeten’ in huis of tuin.

Verder merkte ik dat ik mezelf meer tijd gun om dingen rustig uit te zoeken, en vooraf beter na te denken als ik aan een klus wil beginnen. Dat scheelt stress en fouten bij klussen, zeker bij de dingen die ik voor de eerste keer doe. En dat is hier best wel veel.

Hoe nu verder?

Tsja. Dat is best een lastige vraag. Kan ik me financieel veroorloven om structureel drie dagen te gaan werken? Zeker wel. Ik kan morgen zelfs helemaal stoppen als ik dat wil. Maar dat wil ik nog niet. Ik heb nog een mooie klus te klaren waar ik veel voldoening uit haal. Is dat nou het ‘One More Year Syndrome’ dat zo’n bekend begrip is in de FIRE-gemeenschap? Misschien wel. Misschien niet.

In elk geval ga ik dit recept van de driedaagse werkweek elke recesperiode herhalen. Gewoon nu al inplannen in mijn agenda. Je kunt immers niet vaak genoeg oefenen voor het echte stoppen.

En mocht ik ooit nog iets anders gaan doen, dan zal het met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet voor meer dan drie dagen per week zijn.

Hoe is de verdeling in jouw week?

Vier dagen per week is teveel

  • Berichtcategorie:Leven

Het was in de zomer van 2019 dat het begon met een experiment. Ik moest het terugzoeken in mijn oude dagboek. De vierdaagse werkweek. Ik herhaalde het in de zomer van 2020, en ben daarna nooit meer teruggegaan naar een vijfdaagse werkweek. Ook in mijn huidige baan heb ik het vanaf dag 1 aangehouden. Een vierdaagse werkweek met minimaal één thuiswerkdag (de woensdag), en op donderdagmiddag begint het weekend.

Het vraagt vasthoudendheid. Vrijwel iedere week is er wel iemand die vindt dat zijn of haar bijeenkomst zo belangrijk is dat ik er fysiek bij moet zijn. Toch blijkt altijd dat de organisatie gewoon overeind blijft staan als ik dat niet doe. Idem met bijeenkomsten op vrijdag. Ik ben er slechts bij zeer hoge uitzondering, en toch is de organisatie nog niet in elkaar gestort. Gelukkig ben ik lang niet de enige in onze organisatie die niet langer het traditionele vijf-dagen-in-de-week-ritme volgt, dat helpt.

En toen kwam Elders.

Met heel veel leuk werk in een tuin waar het goed toeven is. Waar ik de zorgen om de wereld en het verdriet om het verlies van Hondje even vergeet als ik met mijn vingers in de aarde wroet. Liefdevol mijn jonge plantjes verzorg. En samen met Vriendin centimeter voor centimeter de tuin en het huis (in deze prioriteitenvolgorde) omvorm naar ons eigen paradijs.

En steeds vaker denk ik: vier dagen per week betaald werk is teveel. Zeker in het tuinseizoen (en dat begint eind januari en eindigt in november, zeg ik op basis van N = 1). Liever zou ik meer tijd thuis en in de tuin besteden. En minder aan betaald werk buiten de deur.

Tegelijkertijd denk ik dat ik mijn huidige baan dan niet meer zou willen. Ik ben manager, en dus per definitie volkomen nutteloos en overbodig, maar mijn afdeling verdient meer aandacht dan ik in drie dagen kan geven. Het zou nog knellender worden met het vijfdaagse ritme van de organisatie. Nu kan ik me ook prima voorstellen dat ik een andere functie zoek, die makkelijker in minder tijd te plooien is. Maar nu nog niet. Ik heb nog een missie, een verbetertraject om af te ronden. Over een jaar of twee is dat anders. Denk ik.

Toch heb ik alvast een nieuw experiment bedacht. In juli en augustus draait onze organisatie sowieso op een lager pitje. Veel mensen met vakantie en zo. ‘Wij van financiën’ zijn dan wel bezig met de begroting van volgend jaar, maar om ons heen zijn veel mensen weg. Dat scheelt ook in overleggen. Dus ik heb voor deze zomermaanden een vrije dag per week ingepland. Zodat ik twee maanden kan proeven van het ritme drie-dagen-werken-en-vier-dagen-weekend.

En ja, mijn vierdaagse werkweek is ooit ook begonnen als zomer-experiment. Dus wie weet hoe dit afloopt?

Hoe ziet jouw week eruit?

Emoties van de reis naar FIRE

  • Berichtcategorie:Leven

Afgelopen weekend was er weer eens een mooie en gezellige FIRE Meetup. Georganiseerd door Mevrouw Hoefnix en CheesyFinance. Samen met Petra van Naar Financiële Vrijheid zat ik in het panel. En zoals altijd leverden de gesprekken ook nu weer mooie inzichten op. Dingen die je soms in hun onderdelen deels eigenlijk wel weet maar die dan in zo’n gesprek en het overdenken achteraf netjes aan elkaar klikken.

In de lange reis naar Financiële Onafhankelijkheid lijkt de nadruk heel erg te liggen op cijfertjes. En grafiekjes. Zelf heb ik daar ook veel tijd aan besteed om ‘the boring middle’ op te vullen. Maar niets is minder waar. Mijn eigen ervaring is dat succes vooral bepaald wordt door emoties. Je eigen emoties. Je bent je eigen grootste vijand. Of vriend.

In deze blogpost dus een persoonlijk verslag van een emotionele achtbaan. Die ik niet had willen missen. Want deze reis heeft me gebracht waar ik nu ben.

Emoties bij investeren

Begin 2016 was ik ervan overtuigd dat de markt zou ‘crashen’. Dus heb ik al mijn aandelen en fondsen verkocht. Er kwam geen crash. Later dat jaar heb ik alles maar weer teruggekocht. Dat heeft me geld gekost, want de koersen waren ondertussen gewoon door gestegen.

In 2020 brak plotseling COVID uit. Lockdowns. En hele grote onzekerheid. Zou er een medicijn komen? Of niet? Zou ik nog wel toiletpapier kunnen vinden? De beurzen reageerden met een stevige dip. Toen lukte het me wel om te blijven zitten en niet te verkopen. Idem in het slechte beursjaar 2022. Maar zeker dat me dit ook lukt bij een volgende crisis ben ik nog steeds niet.

Met meer risico komt er ook meer emotie. Stuiterende crypto-valuta? Crowdfundingprojecten die omvallen? Wat doet het met je emoties? Kun je daar tegen? Het is een van de redenen waarom ik mijn eigen beleggingen heel simpel houd. Ik heb mijzelf de afgelopen decennia beter leren kennen.

Emoties bij geld

Geld staat bij veel mensen in de top-tien van zorgpunten. Is zeker één van de top-tien stresspunten in een relatie. En zelfs met de luxe van genoeg geld blijven er veel emoties over.

Hoeveel geld is genoeg om te stoppen? Hoeveel cash wil je aanhouden versus beleggen? Wat voel je als je geld uitgeeft, nadat je stopt met inleggen en gaat onttrekken? Zomaar een paar vragen die ik de afgelopen twintig jaar ben tegengekomen.

Vorig jaar nog. Eind 2023 ben ik gestopt met inleggen in mijn beleggingen om contanten te verzamelen. Want we gingen een huis verkopen en een huis kopen en in een tijdelijke woning zitten en we hadden geen idee hoe dat er financieel uit zou gaan zien. Onzekerheid dus. En mijn natuurlijke reactie was om het geld dan maar even niet weg te zetten en bij de hand te houden.

Uiteindelijk was dat uiteraard allemaal niet nodig. We verkochten een huis en kochten een huis en hielden er geld aan over. En ik heb de gemiste inleg zo snel mogelijk weer ingehaald. Terugkijkend baal ik vooral dat ik een stukje ‘time in the market’ gemist heb. En besef ik dat het een reactie was op mijn eigen onzekerheid.

De afgelopen tien jaar heb ik ook heel vaak geschoven in het potje contanten dat ik achter de hand houd voor het geval dat mijn inkomen weg zou vallen. Drie jaar. Een jaar. Toch weer twee jaar. Een half jaar. Inmiddels staat het potje alweer een tijd op twee maanden leefgeld. En eigenlijk weet ik dat dit een onzinnig potje is. Het is gewoon de prijs die ik betaal voor mijn eigen onzekerheid.

Laat ik positief zijn, van drie jaar naar twee maanden, ik ben een stukje minder onzeker geworden. Ik heb mijzelf de afgelopen decennia beter leren kennen.

Tegen de stroom in

We leven in een samenleving die gebaseerd is op ‘meer’. Harder werken. Meer consumeren. Nieuw huis nieuwe auto nieuwe caravan nieuwe boot nieuwe kleren nieuwe gadgets. FIRE beweegt juist een beetje de andere kant op. We zitten niet allemaal op een houtje te bijten en onze theezakjes te drogen, dat is een misvatting. Maar je maakt wel andere afwegingen over je geld. Je gaat tegen de stroom in.

Hoe voelt het als je de nieuwe auto van de buren ziet? De foto’s van de wereldreis van je zus bekijkt? Je beste vrienden vertelt over je plannen en stuit op een muur van onbegrip? Of je hoort over de schulden van vrienden die je gemakkelijk af zou kunnen lossen, maar dan stop je wel twee jaar later met werken? Of die discussie met die ene vriend of familielid die wél weet van jullie plannen, maar die hardop uitspreekt dat ‘ie eigenlijk vindt dat jullie jezelf of jullie kinderen tekort doen. Want je kan toch veel meer doen? Geld moet toch rollen, liefst zo snel mogelijk? En je leeft toch maar één keer?

Ook hier spelen emoties een belangrijke rol. Zeker als de commentaren komen van mensen die dicht bij je staan. Het lukt me steeds beter om me weinig aan te trekken van de mening van anderen. Maar vanzelfsprekend is het nog steeds niet.

Zoektocht naar de invulling van het leven

Zo. De zin van het bestaan. Dat is even een zware, toch? Want met geld komt vrijheid. Vrijheid om keuzes te maken over de invulling van je leven. Waar word je echt blij van? Wat wil je echt gaan doen op het moment dat werken voor geld niet meer een belangrijke tijdsbesteding hoeft te zijn?

En het is ook de moeilijkste vraag. Als je veel FIRE-blogs leest zie je meer mensen ermee worstelen. Een enkeling zakt weg in depressie. Anderen gaan gewoon weer werken. Voor de meesten is het een zoektocht, niet zelden door verschillende dingen uit te proberen. Echt voelen en ervaren wat het is om iets te doen of te laten. Het ultieme proces om jezelf beter te leren kennen. En waar dat in je eentje al lastig is, is het natuurlijk een nog grotere uitdaging als je met z’n tweeën bent. Want heb je wel dezelfde verwachtingen? Vind je een levensstijl waar je allebei én samen gelukkig in bent?

Onze eigen zoektocht heb ik een tijdje al eens uitgebreid beschreven in deze blogpost. Het was een proces van jaren. Met heel veel ideeën die we gewikt, gewogen, onderzocht, en niet zelden weer verworpen hebben. En het was een emotionele achtbaan. Met een mooie uitkomst, dat wel…

Dus ja, grafiekjes en cijfertjes zijn nuttig tijdens de reis naar financiële onafhankelijkheid. Maar de emotionele reis is nog belangrijker op het pad naar succes. Denk ik tenminste.

Hoe goed ken jij jezelf?

In een panel

Graag had ik jullie verteld over de FIRE Meetup op 1 februari 2025 die Mejuffouw Hoefnix en CheesyFinance organiseren. Waar zowel Geldnerd als Meneer Elders in een discussie panel zullen zitten en bevraagd kunnen worden. En je weet, die twee zijn het zelden met elkaar eens, dat wordt vuurwerk. Er komen nog meer gasten, maar dat lees je vast en zeker elders. Niet hier.

En ik zou jullie van harte aangemoedigd hebben om een kaartje te kopen. Maar dat laatste hoeft al niet meer. Want de bijeenkomst was in recordtijd uitverkocht. Dus werd er snel een extra dag gereserveerd. Zondag 2 februari 2025. En ook die was zo uitverkocht.

Maar goed. Daar hoef ik dus niet meer over te vertellen. Want die zijn al uitverkocht. Maar ik zit dus in een panel. Om vragen te beantwoorden. Alles wat je ooit had willen vragen aan Geldnerd of aan Meneer Elders. En om in discussie te gaan.

Het organisatiecomité denkt inmiddels na over Ahoy. Of de Jaarbeurs Utrecht. Want de ZIGGO Dome in Amsterdam, dat vindt Meneer Elders echt te ver weg…

Ben jij een van de uitverkorenen die er bij gaat zijn in februari?

FIRE Meetup oktober 2024

Ik ben de tel kwijt om de hoeveelste het gaat, maar CheesyFinance organiseert weer een gelegenheid om bij te praten met gelijkgestemde financiële zielen. Over geld, financiële onafhankelijkheid, en al die andere onderwerpen waar je op het gemiddelde verjaardagsfeestje niet mee aan hoeft te komen. Door mij (en anderen) van harte aanbevolen.

Verdere details vind je op de blog van CheesyFinance. Mocht je ‘m nog niet kennen, die blog is overigens ook van harte aanbevolen.

De kans dat je Geldnerd Meneer Elders daar gaat treffen is overigens niet heel groot. In Elders beschouwen we alles ten westen van de IJssel en de Maas als vijandelijk en levensgevaarlijk gebied…. In die zin was mijn aanwezigheid bij de Meetup in De Meern al een hele onderneming. En Leiderdorp ligt ook wel heel ver weg. Maar laat dat je vooral niet weerhouden!

Heb jij wel eens een goed gesprek over geld?