Mijn moestuin-ambities waren beperkt dit jaar. We zijn immers pas verhuisd naar Huize Elders toen het tuinseizoen al in volle gang was. Wat ik in de volle grond zaaide viel snel ten prooi aan slakken en vogels. De fruitbomen hadden last van zwarte luis en van het feit dat ze al jaren niet goed gesnoeid waren. Dat pakken we de komende weken aan, en daar hopen we komend jaar de vruchten van te plukken (letterlijk). De vijg begon pas in augustus vruchtjes te ontwikkelen, ik denk niet dat die nog rijpen voor de eerste vorst.
De kas was wel redelijk succesvol. Ik schat dat ik tussen de vijf en tien kilo tomaatjes geoogst heb. Er hangt nog het een en ander maar dat zal nog slechts langzaam rijpen. In de diepvries liggen tientallen pepertjes, dat ene plantje heeft z’n best gedaan. En ook de paprikaplanten leverden hun bescheiden bijdrage.
De frambozen waren totaal overwoekerd door bamboe en klimop. Inmiddels zijn ze gered en staan gesnoeid en wel in de kas. We zullen zien wat er komend voorjaar gebeurt. De braamstruik heeft wel een bescheiden bijdrage geleverd aan mijn standaard yoghurt – muesli – fruit ontbijt.
De echte opbrengst kwam van twee ‘vaste krachten’ in Elders. Tegen de naar het zuiden gerichte muur staan, in lei vorm, een druivenstruik en een perenboom. Op onderstaande foto een deel van de oogst. Voorlopig eten we peren en drinken we druivensap uit eigen tuin. En ik ga me voorzichtig verdiepen in de edele kunst van het wijn maken.
Begin dit jaar had ik het niet durven hopen, maar het lukt. Deze zomer al eten we uit eigen tuin. Het is nog niet veel, maar het is een begin. Het is vooral de kas die opbrengst genereert, ‘buiten’ gebeurt dit jaar niet heel veel.
De afgelopen weken is er een gestage stroom tomaatjes op gang gekomen uit de wildernis die ‘kas’ heet. Rode, en sinds kort ook gele.
Ook hebben we in een hoekje een vergeten braamstruik ontdekt die af en toe wat oplevert. De frambozen stellen teleur. Ze staan kwijnend ingeklemd tussen een oud tuin/speelhuisje dat is overgroeid met klimop, en een uit de hand gelopen bos siergras naast het zwembad. Dat huisje gaat binnenkort plat, de klimop wordt verwijderd, en het siergras wordt stevig teruggedrongen. De frambozenstruik wil ik gaan stekken, om volgend jaar een veel grotere oogst te kunnen krijgen. Maar voor nu moeten we het doen met een enkele braam….
Verder doe ik een poging om nog wat extra groenvoer te kweken, ik heb pluksla gezaaid in een kweekbakje in de kas. Daar begint voorzichtig iets te gebeuren. Zodra ze groot genoeg zijn gaan ze naar een van de buitenbakken. Met veiligheidsmaatregelen om te voorkomen dat onze vrienden de slakken en de vogels meer te eten hebben dan wij…
Het is misschien niet veel, maar ik haal er veel plezier uit. Elke keer als ik mijn tuin instap heb ik een grote glimlach op mijn gezicht. Mijn hoofd zit vol plannen. Dit was precies de bedoeling.
Nu de eerste verf- en klusdampen optrekken werpen we ook weer eens een blik op het oerwoud dat onze tuin is. Mijn eerste blik werd daarbij getrokken naar de moestuin. Meer specifiek de kas, want buiten de kas gebeurt weinig ongemerkt nog best wel wat. Het is al een aantal weken geleden dat ik jullie meegenomen heb, maar hier gaan we weer…
Onze kersenbomen hebben een zware aanval van zwarte luis te doorstaan. Wij willen zeker niet chemisch gaan bestrijden, en ook spiritus of groene zeep vind ik niet meteen een goed idee. Het vruchtseizoen is toch al voorbij voor ze. Iemand tips?
Ik kijk elke week wel een paar keer glimlachend naar onze grote druif. Die hangt vol met trossen. We hebben al enigszins uitgedund, maar hopen wel dat deze trossen het allemaal volhouden. En dat er de komende twee maanden iets meer zon komt…
Ik heb de tomatenplanten ook eens even fors uitgedund. In de weken voordat we de sleutel kregen kwam ik hier maar eens per week. Dat is te weinig, merk ik nu. In het groeiseizoen moet ik ze minimaal om de andere dag dieven. Inmiddels zijn ze allemaal afgetopt en zijn de lege scheuten verwijderd. Ik hoop dat de energie nu maximaal in de vruchten gaat zitten. Er zijn veel ’tomaatjes in wording’ te vinden.
En afgelopen weekend heb ik zelfs de eerste echte tomaatjes kunnen oogsten!
Ook de paprika’s zien er veelbelovend uit. Diverse grote vruchten aan elke plant.
Maar het meest onder de indruk ben ik van mijn peperplant. Meer dan twintig grote pepers tel ik inmiddels. Nu nog rood worden, jongens!
En afgelopen weekend heb ik ook nog sla voorgezaaid. In een kweekbak in de kas. Hopelijk kan ik ze behoeden voor slakken en vogels, en kunnen we deze zomer nog sla uit eigen moestuin eten.
Over die slakken…. Vrijwel iedere ochtend loop ik een rondje door de tuin. En raap elke slak op die ik kan vinden. Ze gaan in een poepzakje van Hondje en linea recta de diepvries in. Op diverse plekken heb ik gelezen dat dat de meest humane manier is om ze te doden. Het zakje van de dag ervoor haal ik uit de diepvries en gaat de kliko in. Gemiddeld rapen we veertig tot zestig slakken op een ochtend. Stug volhouden maar…
Alles vliegt de grond uit in mijn moestuin. Of in elk geval in de kas, want de zaaisels had ik de afgelopen weken al opgegeven. Hierbij het verslag van de afgelopen week.
Vorige week meldde ik de eerste pepertjes aan de peperplant. Deze week kan ik tomaten melden. Veel tomaten. En er zit ook nog de nodige bloesem in de tomatenplanten, dus we kunnen (als alles goed gaat) nog veel meer verwachten.
Verder ook de eerste mini-paprikaatjes aan de paprikaplanten.
En ook een paar updates over het fruit. Ik meldde eerder al dat de perenboom veel jonge vruchten verloren had in de harde regenbuien van de afgelopen maand. Maar er blijft nog genoeg voor ons over.
En de druif hangt ontzettend vol met trossen. De huidige bewoners van Huize Elders hebben pas zeer onlangs het laatste sap van vorig jaar gebruikt. Zowel de peer als de druif staan, in leivorm gesnoeid, tegen de muur van het huis die op het zuiden gericht is. Is er zon, dan krijgen ze ‘m….
Het voorjaar was nat, en het voorjaar was warm. De zon zagen we in Elders wat minder. En dat heeft z’n impact op de moestuinen. En zeker ook op beginnende prutsers zoals Meneer Elders.
De naaktslakkenplaag heeft inmiddels zelfs de journaals gehaald. Ook in de tuin bij Huize Elders houden ze huis. Daar kunnen we nu nog weinig aan doen, het duurt nog even voor we er wonen en dagelijks aan de slag kunnen moeten. Emotioneel bereiden we ons erop voor dat we volgend jaar in het voorjaar elke dag een half uurtje naaktslakken gaan rapen. We zijn er nog niet uit wat we vervolgens doen. In de diepvries en 24 uur later op de composthoop? Of 500 meter verderop in het bos loslaten? Sowieso gaan we actief investeren in het werven van natuurlijke vijanden van de naaktslak. Zo gaat de tuin zeker een stuk egelvriendelijker worden dan ‘ie nu is.
Mijn zaaisels in de bakken heb ik maar opgegeven. Ten prooi gevallen aan de vogels. Wat ik ervan leer is dat ik volgend jaar echt moet voorzaaien in de kas, en de plantjes pas naar buiten moet verplaatsen als ze wat groter en sterker zijn. En een (vogelvriendelijke) vorm van afscherming zou ook geen overbodige luxe zijn. Voor dit jaar gun ik het ze maar. Inclusief de aardbeien die momenteel in hoog tempo rijpen en verorberd worden door het dierenleven. Want de natuur is al hard genoeg. Achter mijn kas vond ik het opgevreten karkas van een klein vogeltje. Hoogstwaarschijnlijk ten prooi gevallen aan de torenvalk of de buizerd die ik hier bij vrijwel elk bezoek zie. Een foto zal ik jullie besparen.
Beter nieuws is er gelukkig uit de kas. De tomatenplanten groeien met tientallen centimeters per week, en hebben veel bloempjes. Ik dief ze zorgvuldig en heb ze ook getikt voor de bestuiving. Binnenkort ga ik ze ook toppen, zodat de energie naar de vruchten gaat. Ik reken erop dat we deze zomer in elk geval tomaten uit eigen tuin zullen eten.
Ook in de paprikaplanten zitten nu bloempjes. Ze groeien nog wat minder hard dan de tomaten, maar ik vind ze fascinerend om naar te kijken. En het brengt ook jeugdherinneringen terug. Als tiener heeft Meneer Elders een aantal jaren bij een tuinder gewerkt voor een extra zakcentje, en een aantal jaren was dat in de paprikateelt.
De eerste pepertjes!
Mijn peperplant vind ik overigens de dapperste van allemaal. Daar zijn de afgelopen week de eerste pepertjes verschenen. Ik maakte een vreugdedansje door mijn kas toen ik dat zag.
Verder is er nog nieuws van het fruitbomenfront. De heftige regenval van de afgelopen weken heeft de peer in elk geval geen goed gedaan. Naar schatting de helft van de jonge peren is er afgeregend en ligt op de grond. Voer voor de vogels en de insecten. Verder is de druif gesnoeid. De huidige bewoners doen dat altijd in januari en eind mei/begin juni. De wilde scheuten gaan er dan uit zodat de energie van de plant naar echte groei en bloei gaat. Ik heb deze nobele taak dus ook maar op onze jaarkalender gezet.
Toen ik dit bericht begon te typen dacht ik dat er niet veel te vertellen was. Maar dat valt dus heel erg mee. Een moestuin in het voorjaar, daar gebeurt elke dag een heleboel. En ik merk dat ik er heel blij en rustig van word, elke keer als ik er bezig ben. Dat is goed nieuws, want het is een van de belangrijkste doelstellingen van onze stap naar het leven in Elders.
Op Hemelvaartsdag was ik weer even in de tuin. Zonnig en heerlijk rustig. Het was rond 11.00 uur al 36 graden in de kas. De tomatenplantjes konden dus wel wat water gebruiken. Ik heb er ook nog een paar paprikaplanten bij gezet. De ene kant van de kas is daarmee deels gevuld.
Verder heb ik pastinaak en koolrabi gezaaid. En een aantal aardbeienplantjes gepoot. En vol verwachting klopt mijn hart: er zijn aardbeien in aantocht!
Een koppel overvliegende kraanvogels en een langsvliegende buizerd maakten het plaatje vandaag verder wel compleet. Ik mag hier straks wonen! Wat een voorrecht!
