Begin dit jaar had ik het niet durven hopen, maar het lukt. Deze zomer al eten we uit eigen tuin. Het is nog niet veel, maar het is een begin. Het is vooral de kas die opbrengst genereert, ‘buiten’ gebeurt dit jaar niet heel veel.

De afgelopen weken is er een gestage stroom tomaatjes op gang gekomen uit de wildernis die ‘kas’ heet. Rode, en sinds kort ook gele.

Ook hebben we in een hoekje een vergeten braamstruik ontdekt die af en toe wat oplevert. De frambozen stellen teleur. Ze staan kwijnend ingeklemd tussen een oud tuin/speelhuisje dat is overgroeid met klimop, en een uit de hand gelopen bos siergras naast het zwembad. Dat huisje gaat binnenkort plat, de klimop wordt verwijderd, en het siergras wordt stevig teruggedrongen. De frambozenstruik wil ik gaan stekken, om volgend jaar een veel grotere oogst te kunnen krijgen. Maar voor nu moeten we het doen met een enkele braam….

Verder doe ik een poging om nog wat extra groenvoer te kweken, ik heb pluksla gezaaid in een kweekbakje in de kas. Daar begint voorzichtig iets te gebeuren. Zodra ze groot genoeg zijn gaan ze naar een van de buitenbakken. Met veiligheidsmaatregelen om te voorkomen dat onze vrienden de slakken en de vogels meer te eten hebben dan wij…

Het is misschien niet veel, maar ik haal er veel plezier uit. Elke keer als ik mijn tuin instap heb ik een grote glimlach op mijn gezicht. Mijn hoofd zit vol plannen. Dit was precies de bedoeling.

Hoe gaat het met jouw tuinplannen?