De digitale mono-cultuur en de oorlog

Is het geen mooie term? De digitale mono-cultuur? Ik las ‘m onlangs in het Cybersecuritybeeld 2024 van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). Een club mensen die als taak heeft om na te denken over dingen waar wij liever niet over nadenken… En ja, ik lees dat soort rapporten af en toe. Gewoon om geïnformeerd te zijn.

Met de digitale monocultuur waarschuwt de NCTV voor het risico dat is ontstaan doordat vele organisaties en individuen afhankelijk zijn van een klein aantal aanbieders van digitale diensten. Een voorbeeld dat hierbij vaak genoemd wordt is de Microsoft 365 omgeving. De overheid gebruikt die ook, en dat trok eerder al de aandacht van de Auditdienst Rijk en de Algemene Rekenkamer. De staatssecretaris (waarvan ik me afvraag hoe je zijn naam überhaupt uitspreekt) heeft zelfs al toegezegd om het cloudbeleid van de overheid te gaan herzien.

Als zelfs de Nederlandse overheid, beroemd en berucht vanwege de hardnekkigheid waarmee ze haar kop in het zand steekt, al risico’s ziet dan moet er wel echt iets aan de hand zijn.

De bijna-monopolisten

Wil je deze wereld platgooien, dan hoef je niet zo heel veel meer te doen. Hack Microsoft, Google, en de Amazon cloud, en ik schat dat 80 procent van de organisaties op deze planeet (inclusief overheden) een groot probleem heeft. En zoveel organisaties en individuen hebben hun data opgeslagen in de OneDrive cloud van Microsoft dat dit het meest aantrekkelijke doelwit ter wereld is.

Meneer Elders is redelijk goed voorbereid. Ik ben al lang geleden begonnen met de overstap naar iets anders. Heb naast mijn huidige Windows laptop al een hele tijd een volwaardige Linux werkplek draaien. De Windows laptop is inmiddels ruim vijf jaar oud, maar doet het (na wat perikelen) weer prima. Maar volgend jaar stopt de ondersteuning van Windows 10. Voor die tijd stap ik definitief over van Windows naar Linux. Aan mijn lijf geen Windows 11… Mijn data staat al op mijn eigen NAS. Bij Meneer Elders gaat er niks mis als Microsoft ermee ophoudt. Maar het kan nog beter. Daar schrijf ik binnenkort nog wel eens over.

Veroordeeld tot de Rabobank?

In een ander bericht las ik onlangs dat De Nederlandsche Bank waarschuwt dat we er rekening mee moeten houden dat (digitale) financiële dienstverlening óók uit kan vallen. Of ik nu een kistje met goudstaven in de tuin moet gaan begraven wordt me nog niet helemaal duidelijk. Maar vooralsnog schuif ik de verhuizing van mijn privérekening van de Rabobank naar ABN AMRO maar even voor me uit. Want dan zouden we namelijk in Huize Elders alleen nog maar gebruik maken van ABN AMRO. En dat is misschien een beetje kwetsbaar.

Veranderende tijden

Het valt me wel op. Al die waarschuwingen over dreigingen. Heel vreemd is dat natuurlijk niet. De Russische inval in Oekraïne duurt alweer ruim 2,5 jaar. De wereld polariseert vrolijk verder. China is nog steeds aan het klooien op de Zuid-Chinese Zee en rond Taiwan. Iran en Noord-Korea leveren vrolijk oorlogstuig en kanonnenvoer aan Poetin. En die oranje wortel 🥕 heeft weer gewonnen in de Verenigde Verdeelde Staten. Van het optimisme na de val van de Muur in 1989 (iets dat Meneer Elders zich nog kan herinneren) is weinig meer over.

Als ik zie hoeveel moeite het Russische leger heeft met Oekraïne, dan verwacht ik niet dat de Russen (of Chinezen of Noord-Koreanen) binnenkort door Den Haag of Amsterdam marcheren. Maar digitaal acht ik ze gevaarlijker dan op het slagveld. En we zijn daar misschien de afgelopen jaren decennia iets te naïef over geweest. En ook de Amerikanen zijn misschien een iets minder betrouwbare bondgenoot dan we lang dachten. Tijd dus om de boel een beetje op orde te brengen en bewuster met de risico’s om te gaan. In de Republiek Elderstan zijn we er bijna klaar voor….

Zit jij ook in een digitale monocultuur?