Deze blogpost schrijf ik aan de eettafel terwijl ik uitkijk over de weilanden en akkers achter Huize Elders. Geen mens te zien. Ook geen auto’s of andere sporen van menselijke ‘beschaving’. Wel vogels. Ze vliegen af en aan op de pinda’s, vetbollen, en vogelpindakaas die we opgehangen hebben. Dat is begrijpelijk, want het is koud en het is winter, de andere voedselbronnen nemen af. Onze inschatting is inmiddels dat we een maandsalaris kwijt gaan zijn aan het bijvoeren van de vogels hier. En dat is prima.
Ik heb het al vaker gezegd. Ik vind hier rust. De stilte, de ruimte, het ontbreken van mensen en de op één of andere manier onvermijdelijk daarbij behorende drukte, het maakt dat ik vanzelf ook rustig wordt. Ik heb nog wel eens de neiging om mee te gaan vibreren met mijn omgeving. Zet me in een omgeving die niet zo heel veel vibreert, en ik vibreer zelf ook een stuk minder. En dat is prima.
Die rust uit zich ook op een andere manier. Minder administratie. Ik houd minder lijstjes bij dan in het verleden. Ik hoef geen eetdagboek meer, geen gezond leven spreadsheet, geen lijst met gelezen en te lezen boeken. Geen lijsten met alle verschillende soorten bier en wijn en whisky die ik gedronken heb en wat ik daar van vond. Zelfs mijn administratie is sterk vereenvoudigd. Alleen nog GnuCash en Portfolio Performance en een eenvoudig financieel dashboard. Ik blijf echt wel op koers, daar heb ik geen 20 spreadsheets en 50 indicatoren meer voor nodig. Het scheelt veel tijd. En het scheelt ook veel denkkracht en zorgen. En dat is prima.
Voor rust probeer ik ook te zorgen in mijn agenda. Werktechnisch lukt dat nog niet helemaal, alhoewel ik goed vasthoud aan mijn vierdaagse werkweek, waarvan één thuiswerkdag. Drie dagen kantoor en vier dagen Elders. En dat is prima.
Ik zie eigenlijk maar één nadeel. Minder inspiratie om te bloggen. Maar ook dat is prima, toch? Ik blijf toch wel schrijven. We zijn inmiddels bezig met de tuinplanning voor 2025. Daar zitten heel wat blogposts in… En dat is prima.
Neem jij voldoende rust?
Qua inspiratie, ook al houd je het zelf niet per se meer bij, de toptips van je whisky en bier avonturen lijken me een leuk onderwerp. Komen die lijstjes toch nog goed van pas 😉
Gelukkig… gelukkig dat je tot rust komt uiteraard, maar ook gelukkig dat je blijft schrijven want zelfs als ik er niets van snap (die spreadsheets bijvoorbeeld) geniet ik van het verhaal eromheen. En ook al tuinier ik niet zelf, van die blogposts geniet ik óók!
Als je ouder wordt krijg je vanzelf meer rust omdat je minder moet. Minder mee hoeft te doen. Als loopt wel en tevreden zijn is een groot goed.
Dat je op de plek waar je nu woont tot rust komt is de opmaat naar een lang leven. Veel buiten in de tuin bezig en je hebt geen sportschool meer nodig. Het minder moeten van jezelf maakt het leven eenvoudiger. Voor mij is je mix van schrijven tussen het financiële en de landelijke informatie van huis, tuin en je nieuw ingestoken leven als een mooi evenwicht tussen twee werelden. Ben we super benieuwd naar jullie plannen t.a.v. het aanpassen van jullie huis! Vorderen deze al een beetje of zijn de overdenkingen nog van onvoldoende kwaliteit om tot een plan te komen?
De plannen zijn nog niet rijp (genoeg)…
Grappig die constatering ‘minder om over te bloggen’.
Nu ik minder werk, minder verantwoording hoef af te leggen en meer digitaal plan is, vaker muziek aanzet (en dus minder doemscroll) valt mij de gebrek aan inspiratie ook op.
Of het is de leeftijd. Dat kan ook 😉
Heb ik ook aan gedacht. Maar dan kijk ik naar de immer doorbloggende ZuinigAan…..
Ik streef wel naar meer rust, maar met altijd mensen in huis vind ik het vaak lastig om te vinden.