Met meer dan gemiddelde interesse heb ik afgelopen jaren de discussie gevolgd over de vermogensrendementsheffing in ons inkomstenbelastingstelsel. In de volksmond beter bekend als Box 3. Menig bericht van mijn voormalig alter ego Geldnerd werd gewijd aan dit fiscale gedrocht.

Voor wie het zich nog kan herinneren: ‘vroeger’ telden we gewoon onze spaarrekeningen en beleggingen bij elkaar op. De Belastingdienst ging er vervolgens van uit dat je over dat geld (minus een bedrag dat heffingsvrij was) 4,0 procent rendement maakte. En over die 4,0 procent hieven ze vervolgens 30,0 procent belasting. In totaal betaalde je dus ( 30% x 4% = ) 1,2 procent vermogensrendementsheffing.

Onomstreden is dat nooit geweest. Ik heb al heel lang het grootste deel van mijn vermogen in beleggingen zitten, en maakte gemiddeld genomen wel iets meer rendement dan die veronderstelde 4,0 procent. Het oude systeem was in die zin voordelig voor mij.

Maar de gemiddelde spaarder klaagde steen en been. Want met alleen maar sparen is 4,0 procent onrealistisch hoog. Dus werd er geklaagd. En geprocedeerd. Tot aan de Hoge Raad aan toe, het hoogste rechtsorgaan in ons landje. Daarbij werd zelfs gesteld dat Box 3 strijdig is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Politiek en Haagse ambtenarij stribbelden tegen tot het bittere einde, maar de Hoge Raad was onverbiddelijk. Uitgaan van een fictief rendement op spaargeld en beleggingen was niet eerlijk.

Vervolgens werd er een (in mijn ogen) Onvervalste Haagsche Blunder begaan. Er werd compensatie voorgesteld, maar alleen voor die mensen die zich ook daadwerkelijk beklaagd hadden over de aanslag in Box 3. Er ontstond nieuw rumoer, een lawine aan nieuwe bezwaren richting de Belastingdienst, en nieuwe rechtszaken.

En afgelopen donderdag kwam het nieuwe oordeel van de Hoge Raad. De overheid gaat wederom grandioos het schip in. De Herstelwet, die de overheid in het leven had geroepen om ons (de ‘Box 3 slachtoffers’) te compenseren, is óók niet eerlijk. Er moet echt gekeken worden naar het werkelijke rendement. Den Haag houdt alweer rekening met een miljardenstrop, en dat bij de start van een nieuw kabinet dat sowieso al geld tekort komt… En ik hoop op een ruime schadevergoeding voor het mij aangedane leed, uitgekeerd door een stichting van één of ander prinsesje. Een tonnetje of twee vind ik dan toch wel het minimum…

Dat laatste is natuurlijk een grapje. Maar ik ben wel benieuwd naar het vervolg. Vooralsnog wacht ik maar even af waar het ministerie van Financiën nu weer mee gaat komen. Daar nemen ze in elk geval 8 weken de tijd voor, lees ik in deze Q&A. En ik vraag mij sowieso af of het voor mij wel wat op gaat leveren. Want alleen het jaar 2022 was een beroerd beursjaar. Daar heb ik zeker méér vermogensrendementsheffing over betaald dan dat ik in dat jaar aan rendement gemaakt heb. Maar in alle andere jaren was het rendement waar de fiscus van uit gaat lager dan mijn eigen rendement. Ik voel me dan ook helemaal niet zielig of ‘beroofd’ door de Belastingdienst en de overheid. Al zullen veel andere mensen daar vast en zeker anders over denken.

Hoe kijk jij naar dit meest recente hoofdstuk in de roerige historie van Box 3?

Toevoeging: op 23 mei heeft de staatssecretaris ook nog een debat gehad met de Tweede Kamer over de voorgestelde nieuwe Box 3. De Kamerbrief naar aanleiding van dat debat vind je hier.