Begin dit jaar had ik het niet durven hopen, maar het lukt. Deze zomer al eten we uit eigen tuin. Het is nog niet veel, maar het is een begin. Het is vooral de kas die opbrengst genereert, ‘buiten’ gebeurt dit jaar niet heel veel.
De afgelopen weken is er een gestage stroom tomaatjes op gang gekomen uit de wildernis die ‘kas’ heet. Rode, en sinds kort ook gele.
Ook hebben we in een hoekje een vergeten braamstruik ontdekt die af en toe wat oplevert. De frambozen stellen teleur. Ze staan kwijnend ingeklemd tussen een oud tuin/speelhuisje dat is overgroeid met klimop, en een uit de hand gelopen bos siergras naast het zwembad. Dat huisje gaat binnenkort plat, de klimop wordt verwijderd, en het siergras wordt stevig teruggedrongen. De frambozenstruik wil ik gaan stekken, om volgend jaar een veel grotere oogst te kunnen krijgen. Maar voor nu moeten we het doen met een enkele braam….
Verder doe ik een poging om nog wat extra groenvoer te kweken, ik heb pluksla gezaaid in een kweekbakje in de kas. Daar begint voorzichtig iets te gebeuren. Zodra ze groot genoeg zijn gaan ze naar een van de buitenbakken. Met veiligheidsmaatregelen om te voorkomen dat onze vrienden de slakken en de vogels meer te eten hebben dan wij…
Het is misschien niet veel, maar ik haal er veel plezier uit. Elke keer als ik mijn tuin instap heb ik een grote glimlach op mijn gezicht. Mijn hoofd zit vol plannen. Dit was precies de bedoeling.
Nu de eerste verf- en klusdampen optrekken werpen we ook weer eens een blik op het oerwoud dat onze tuin is. Mijn eerste blik werd daarbij getrokken naar de moestuin. Meer specifiek de kas, want buiten de kas gebeurt weinig ongemerkt nog best wel wat. Het is al een aantal weken geleden dat ik jullie meegenomen heb, maar hier gaan we weer…
Onze kersenbomen hebben een zware aanval van zwarte luis te doorstaan. Wij willen zeker niet chemisch gaan bestrijden, en ook spiritus of groene zeep vind ik niet meteen een goed idee. Het vruchtseizoen is toch al voorbij voor ze. Iemand tips?
Ik kijk elke week wel een paar keer glimlachend naar onze grote druif. Die hangt vol met trossen. We hebben al enigszins uitgedund, maar hopen wel dat deze trossen het allemaal volhouden. En dat er de komende twee maanden iets meer zon komt…
Ik heb de tomatenplanten ook eens even fors uitgedund. In de weken voordat we de sleutel kregen kwam ik hier maar eens per week. Dat is te weinig, merk ik nu. In het groeiseizoen moet ik ze minimaal om de andere dag dieven. Inmiddels zijn ze allemaal afgetopt en zijn de lege scheuten verwijderd. Ik hoop dat de energie nu maximaal in de vruchten gaat zitten. Er zijn veel ’tomaatjes in wording’ te vinden.
En afgelopen weekend heb ik zelfs de eerste echte tomaatjes kunnen oogsten!
Ook de paprika’s zien er veelbelovend uit. Diverse grote vruchten aan elke plant.
Maar het meest onder de indruk ben ik van mijn peperplant. Meer dan twintig grote pepers tel ik inmiddels. Nu nog rood worden, jongens!
En afgelopen weekend heb ik ook nog sla voorgezaaid. In een kweekbak in de kas. Hopelijk kan ik ze behoeden voor slakken en vogels, en kunnen we deze zomer nog sla uit eigen moestuin eten.
Over die slakken…. Vrijwel iedere ochtend loop ik een rondje door de tuin. En raap elke slak op die ik kan vinden. Ze gaan in een poepzakje van Hondje en linea recta de diepvries in. Op diverse plekken heb ik gelezen dat dat de meest humane manier is om ze te doden. Het zakje van de dag ervoor haal ik uit de diepvries en gaat de kliko in. Gemiddeld rapen we veertig tot zestig slakken op een ochtend. Stug volhouden maar…
Alles vliegt de grond uit in mijn moestuin. Of in elk geval in de kas, want de zaaisels had ik de afgelopen weken al opgegeven. Hierbij het verslag van de afgelopen week.
Vorige week meldde ik de eerste pepertjes aan de peperplant. Deze week kan ik tomaten melden. Veel tomaten. En er zit ook nog de nodige bloesem in de tomatenplanten, dus we kunnen (als alles goed gaat) nog veel meer verwachten.
Verder ook de eerste mini-paprikaatjes aan de paprikaplanten.
En ook een paar updates over het fruit. Ik meldde eerder al dat de perenboom veel jonge vruchten verloren had in de harde regenbuien van de afgelopen maand. Maar er blijft nog genoeg voor ons over.
En de druif hangt ontzettend vol met trossen. De huidige bewoners van Huize Elders hebben pas zeer onlangs het laatste sap van vorig jaar gebruikt. Zowel de peer als de druif staan, in leivorm gesnoeid, tegen de muur van het huis die op het zuiden gericht is. Is er zon, dan krijgen ze ‘m….
Het voorjaar was nat, en het voorjaar was warm. De zon zagen we in Elders wat minder. En dat heeft z’n impact op de moestuinen. En zeker ook op beginnende prutsers zoals Meneer Elders.
De naaktslakkenplaag heeft inmiddels zelfs de journaals gehaald. Ook in de tuin bij Huize Elders houden ze huis. Daar kunnen we nu nog weinig aan doen, het duurt nog even voor we er wonen en dagelijks aan de slag kunnen moeten. Emotioneel bereiden we ons erop voor dat we volgend jaar in het voorjaar elke dag een half uurtje naaktslakken gaan rapen. We zijn er nog niet uit wat we vervolgens doen. In de diepvries en 24 uur later op de composthoop? Of 500 meter verderop in het bos loslaten? Sowieso gaan we actief investeren in het werven van natuurlijke vijanden van de naaktslak. Zo gaat de tuin zeker een stuk egelvriendelijker worden dan ‘ie nu is.
Mijn zaaisels in de bakken heb ik maar opgegeven. Ten prooi gevallen aan de vogels. Wat ik ervan leer is dat ik volgend jaar echt moet voorzaaien in de kas, en de plantjes pas naar buiten moet verplaatsen als ze wat groter en sterker zijn. En een (vogelvriendelijke) vorm van afscherming zou ook geen overbodige luxe zijn. Voor dit jaar gun ik het ze maar. Inclusief de aardbeien die momenteel in hoog tempo rijpen en verorberd worden door het dierenleven. Want de natuur is al hard genoeg. Achter mijn kas vond ik het opgevreten karkas van een klein vogeltje. Hoogstwaarschijnlijk ten prooi gevallen aan de torenvalk of de buizerd die ik hier bij vrijwel elk bezoek zie. Een foto zal ik jullie besparen.
Beter nieuws is er gelukkig uit de kas. De tomatenplanten groeien met tientallen centimeters per week, en hebben veel bloempjes. Ik dief ze zorgvuldig en heb ze ook getikt voor de bestuiving. Binnenkort ga ik ze ook toppen, zodat de energie naar de vruchten gaat. Ik reken erop dat we deze zomer in elk geval tomaten uit eigen tuin zullen eten.
Ook in de paprikaplanten zitten nu bloempjes. Ze groeien nog wat minder hard dan de tomaten, maar ik vind ze fascinerend om naar te kijken. En het brengt ook jeugdherinneringen terug. Als tiener heeft Meneer Elders een aantal jaren bij een tuinder gewerkt voor een extra zakcentje, en een aantal jaren was dat in de paprikateelt.
De eerste pepertjes!
Mijn peperplant vind ik overigens de dapperste van allemaal. Daar zijn de afgelopen week de eerste pepertjes verschenen. Ik maakte een vreugdedansje door mijn kas toen ik dat zag.
Verder is er nog nieuws van het fruitbomenfront. De heftige regenval van de afgelopen weken heeft de peer in elk geval geen goed gedaan. Naar schatting de helft van de jonge peren is er afgeregend en ligt op de grond. Voer voor de vogels en de insecten. Verder is de druif gesnoeid. De huidige bewoners doen dat altijd in januari en eind mei/begin juni. De wilde scheuten gaan er dan uit zodat de energie van de plant naar echte groei en bloei gaat. Ik heb deze nobele taak dus ook maar op onze jaarkalender gezet.
Toen ik dit bericht begon te typen dacht ik dat er niet veel te vertellen was. Maar dat valt dus heel erg mee. Een moestuin in het voorjaar, daar gebeurt elke dag een heleboel. En ik merk dat ik er heel blij en rustig van word, elke keer als ik er bezig ben. Dat is goed nieuws, want het is een van de belangrijkste doelstellingen van onze stap naar het leven in Elders.
Er is een belangrijke overeenkomst tussen de huidige bewoners van Huize Elders en onszelf. We gaan allebei heel anders wonen dan we deden. Wij gaan van een stadswoning met kleine tuin in Geldnerd City naar een klassiek huis met enorme tuin. Zij verlaten die woning juist, en gaan naar een modern appartement in Elders Stad met alleen een groot terras. Tijdens hun (nog immer voortdurende) opruimwerkzaamheden komen ze dus allerlei dingen tegen die ze niet meer nodig hebben of niet meer kwijt kunnen.
De lijst met dingen die we overnemen wordt dus steeds langer. En daar is nu een interessant object aan toegevoegd. Een aanhangwagentje.
Want een tuin van onze omvang levert heel veel tuinafval op. Lang niet alles kan ik kwijt op de composthoop. En zeker niet in een groenbak. Er wordt dus regelmatig met een aanhanger vol tuinafval naar ‘de stort’ gereden. En er worden grote hoeveelheden tuinbenodigdheden mee aangevoerd. Een aanhangwagen is dus geen overbodige luxe in de rimboe van Elders. Ik zat er ook al een tijdje op te azen, en te hopen dat de huidige bewoner de aanhangwagen voor een schappelijk prijsje van de hand wilde doen. En dat is dus gebeurd.
Er is alleen één uitdaging. Ik heb nog geen trekhaak. Die moet er dus ook nog komen….
Ondertussen in de moestuin…
Deze week maar eventjes in de moestuin geweest, en toen heb ik geen foto’s gemaakt. Het lijkt erop dat al mijn zaaisels ten prooi zijn gevallen aan de vogels, of zijn weggespoeld met de overvloedige regen van de afgelopen week.
De tomaten en paprika’s in de kas daarentegen vliegen de lucht in. Er komt 30 – 40 centimeter per week bij. Ik heb stevig uitgedund zodat de energie in groei en bloemen gaat zitten, die hopelijk vrucht gaan dragen. We zullen zien!
De sleutels van Huize Elders hebben we nog niet. Maar toch is er al activiteit. Ik heb de eerste dingen gezaaid in de moestuin. Deze zomer nog gaan wij de eerste groenten uit eigen tuin eten. En daar kijk ik enorm naar uit!
De aanleiding is simpel. Sinds wij de koop van Huize Elders rondgemaakt hebben zijn de eigenaren in opruimmodus. Er moet ruim vijfendertig jaar leven en verzamelen uitgezocht worden. En laten we het erop houden dat Marie Kondo en The Minimalists geen reguliere bezoekers zijn geweest in Elders. Het lag er vol. Tjokvol. En het gaat er nu met karrenvrachten tegelijk uit om het huis op tijd leeg te hebben voor de oplevering.
En daarmee hebben ze minder tijd voor de tuin. In de moestuin hebben ze zelfs helemaal niets meer gezaaid, omdat wij begin van deze zomer het stokje overnemen. Dus kregen we de vraag of we de moestuin alvast in gebruik wilden nemen. Ja natuurlijk!
In de kas staan inmiddels drie tomatenplanten. Ook hebben we een aantal aardbeienplanten weten te redden, en een druif.
Elders in de tuin staat ook nog een prachtige druif in leiboomvorm, net als een peer (Conference). We hebben ook een vijgenboom in de tuin die al een paar jaar vruchten draagt, en een aantal kersenbomen. Verder nog een appelboom en diverse frambozenstruiken. Een goede start.
Verder heb ik bieslook en rozemarijn gezaaid, en worteltjes. Gewoon in de volle grond in één van de aanwezige verhoogde bakken. De komende periode hoop ik hier nog een paar gewassen aan toe te voegen, er is nog wat zaaigoed onderweg. En uiteindelijk willen we naast de moestuin ook een uitgebreide kruidentuin creëren.
In de buurt van Huize Elders zitten verder diverse kwekers waar ik alles kan krijgen wat ik nodig heb. En ik ga actief op zoek naar biologisch zaaigoed. Want dat is een uitgangspunt in de moestuin Elders.
Het begin is er dus. En dat voelt goed. Ik had er niet op durven rekenen dat we al in de zomer van 2024 zouden kunnen profiteren van onze eigen moestuin. Ik reken dit jaar nog nergens op, maar zit wel vol met plannen. En uiteraard mogen jullie meegenieten van alle pogingen, plannen, successen, en mislukkingen!
