Als je naar een tijdelijk huisje gaat…

  • Berichtcategorie:Huis

De afgelopen zes maanden hebben we in een tijdelijk huisje in Elders gewoond. Een vakantiehuis. Dat beviel op zichzelf prima, het was een goede overbrugging van ons stadse leven in Geldnerd City naar ons landelijke leven in de natuur van Elders. Het was praktisch om al in de buurt van ons nieuwe werk te wonen en voorzichtig te beginnen met het opbouwen van een leven hier.

We zijn verhuisd vanuit Geldnerd City met een paar kuub aan spullen. Dat lijkt veel maar is het eigenlijk niet. Allebei een paar koffers. Of eigenlijk: alle drie. Want ook Hondje heeft z’n spulletjes nodig. Wat dozen met keukenspullen, en elk één of twee dozen met persoonlijke spullen. Dan zit je daar zo aan.

Het herinnert je er wel weer aan dat je niet alles in je huis nodig hebt om je leven draaiende te houden. We hebben dat eerder meegemaakt, toen we meer dan tien jaar geleden naar het Verre Warme Land vertrokken. En ook bij terugkeer in Nederland hebben we een tijdje met weinig spullen geleefd.

Aandachtspunten

We hebben in twee verschillende huisjes gezeten. Het voelt een beetje als de huisjes die we huurden als we in het buitenland op vakantie gingen. We hebben dus ook wel geprofiteerd van de ervaringen die we daar hebben opgedaan.

Hygiëne

Meestal als we in een huisje komen is de hygiëne niet helemaal in lijn met onze standaarden. Die liggen wellicht iets hoger dan gemiddeld, en dat heeft alles te maken met mijn gevoelige longen. De tijdelijke huisjes hier waren helaas geen uitzondering. Ondanks dat ze zogenaamd ‘schoon’ opgeleverd werden.

Onder bankstellen, onder bedden, onder kasten, en ook erbovenop, was duidelijk al lang geen stof meer verwijderd. In de eerste dagen nadat we een huisje betrokken gaat alles dus op z’n kop en van z’n plek. Het zal je verbazen hoeveel stof zich hecht aan de onderkant van meubels. Alles wordt gestofzuigd en vochtig afgenomen. Daarna voelt een huisje meestal een stuk beter.

Ook de badkamer kan meestal wel een goede beurt gebruiken. Zeepresten. Kalkresten. Ik dacht de eerste dagen dat de tegels in de douche een gemarmerd motiefje hadden. Maar dat bleek dus gewoon kalk en vuil te zijn. Antikal is jouw beste vriend…

De afwasmachine mag altijd eerst een reinigingsprogramma draaien. En daarna ruimhartig bijvullen met zout en glasspoelmiddel (ja, we gebruiken de alles-in-een tabletten, maar toch). In een enkel geval hadden we zelfs een tweede reinigingsprogramma nodig voordat de vaat enigszins schoon uit de machine kwam. En ook de wasmachine draait eerst een reinigingsprogramma met soda voordat onze eigen was erin gaat. Dat krijgen die apparaten zelden, ze zijn je er dankbaar voor.

In beide huisjes roken we overigens een muffe geur in gang. Dat bleek te komen door deurmatten die veel te lang niet schoongemaakt zijn en te vaak nat zijn geworden. Ruim water, allesreiniger, een harde borstel, en goed drogen in de zon, bleek wonderen te doen.

En dan heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik smetvrees heb…

Bergruimte

Tijdelijke huisjes hebben vaak een gebrek aan bergruimte. Als je vakantie viert is dat niet erg, wij leven meestal deels uit onze koffers. Maar als je ergens maanden zit, en ook professionele kleding nodig hebt voor je werk, kan het wel een probleem zijn. In onze huisjes stond in de slaapkamers een kleine kledingkast.

Wij hebben dat ruimteprobleem opgelost door eenvoudige kledingrekken te kopen bij de IKEA. Kosten een paar tientjes per stuk. We hadden huisjes met meerdere slaapkamers, en één van de slaapkamers hebben we als walk-in closet ingericht. Want je wilt niet maandenlang in het zicht van je eigen troep spullen leven. Wij niet in elk geval… Dan is het fijn als het in een aparte kamer staat en de deur dicht kan.

Beddengoed

Wij hebben ons eigen beddengoed meegenomen. De staat en kwaliteit van de matrassen moet je maar afwachten, maar dat viel alleszins mee. We hebben er eigen matrasdekken overheen gedaan. Wel waren we blij dat we ook onze eigen kussens meegenomen hebben. Want er lagen alleen van die fluffy niksige zachte kussen. Garantie voor nekklachten en rugklachten, in mijn geval…

Keuken

In een tijdelijk huisje is het vaak een beetje behelpen met de keuken. Op zich was deze voorzien van alle apparatuur. Maar de koelkast is meestal erg klein. Ons eerste huisje had daarom een tweede koelkast in de bijkeuken. Het tweede huisje helaas niet. Dat maakt dat je wat beter moet plannen met boodschappen.

We namen ook vanuit Geldnerd City een aanvulling op de keukeninventaris mee. Onze eigen keukenmessen. Een paar favoriete pannen. Snijplanken. En dingen als spatels, pollepels, een knoflookpers. Dat deden we op vakantie ook altijd. Het zorgt ervoor dat we in elk geval een beetje normaal kunnen koken in al die maanden

Ook hebben we een eenvoudig houten stelling meegenomen voor in de bijkeuken van ons huisje. Dat gaf extra ruimte voor voorraden, want ook daar was weinig bergruimte. En uiteraard ging onze eigen koffiemachine ook mee. Want een dag zonder goede koffie is een dag niet geleefd…

Netwerk

Ik heb twee SONOS luidsprekers meegenomen uit Geldnerd City, net als onze Chromecast en mijn server. Dat kostte nog geen kwartier om aan te sluiten op het in de huisjes aanwezige internet en netwerk, maar heeft ons wel geholpen. Gewoon onze eigen muziek en favoriete radiostations. En ik kon gewoon bij mijn eigen data. Die uiteraard ook op een back-up buiten de deur staat.

Eigen huisje

Toch zijn we erg blij dat we binnenkort deze periode achter ons kunnen laten. Het was een goede overbrugging, maar het is weer tijd voor een eigen plekje. Ons definitieve plekje. Toch kunnen we ons voorstellen dat we nog een keer in een tijdelijk huisje gaan kruipen. Bij een toekomstige grote verbouwing bijvoorbeeld. Dan zullen we iets in de buurt van ons definitieve huisje zoeken.

Heb jij wel eens tijdelijk in een ander huisje gewoond?

Tijdelijk dakloos

  • Berichtcategorie:Leven

We verkeren in de prettige omstandigheid dat we de sleutels van Geldnerd HQ eerder overdragen dan dat we de sleutels van Huize Elders ontvangen. Prettig, want het betekent ondermeer dat we geen overbruggingsfinanciering of andere ingewikkeldheden nodig hebben voor de financiering van Huize Elders. Maar het levert ook wel wat administratieve uitdagingen op.

Want we worden tijdelijk dakloos. Immers, we moeten ons uitschrijven op ons adres in Geldnerd City. Maar we hebben nog geen adres in Elders waar we ons in kunnen schrijven. Op ons tijdelijke woonadres kunnen we ons niet in laten schrijven. En een adres is in Nederland wel handig en verplicht om te hebben… Iedereen die in een half jaar minimaal 4 maanden in Nederland verblijft, moet zich laten inschrijven in de Basisregistratie Personen (BRP), lees ik op de website van de Rijksoverheid.

Gelukkig heeft onze alles overzienende overheid ook hier een administratieve oplossing voor verzonnen. Het briefadres. Dat houdt in dat iemand je toestemming geeft om tijdelijk gebruik te maken van zijn / haar adres voor het ontvangen van post van officiële instanties. Onder andere nuttig als je in een zorginstelling verblijft of in de gevangenis zit. Het is geen woonadres, of postbus, maar je maakt gebruik van het adres van iemand anders die in het basisregister personen ingeschreven staat.

En ook in onze situatie heb je daar recht op. Maar gemeentes zijn er niet allemaal even happig op, merkte ik toen ik op onderzoek uitging. Want ze hebben er wel administratieve last van, maar ze kunnen je geen belastingaanslag of andere heffing of rekening sturen.

Om je in te schrijven op een briefadres heb je een briefadres-gever nodig. Dat deel was eenvoudig. De ouders van Vriendin wonen in de gemeente waar ook ons tijdelijke woonadres is. Dus doorzocht ik de website van deze gemeente. En vond een verwijzing naar de lokale regeling die te vinden was op wetten.overheid.nl. Met daarin een verwijzing naar een vragenlijst en een formulier die niet te vinden waren…

Nu is een Meneer Elders natuurlijk niet voor één administratief gat te vangen. Laveren door bureaucratische procedures en ambtelijke mist is mijn roeping, immers. Dus probeerde ik de gemeente te bellen. Tijdens kantooruren, uiteraard. Maar er werd niet opgenomen. Minutenlang liet ik de telefoon overgaan, maar wat er ook gebeurde, geen menselijke stem kwam aan de telefoon. Gelukkig heeft deze gemeente elektriciteit, stromend water, riolering, én een internetaansluiting. En dus een e-mail adres. Ik vertrouwde mijn vragen dus toe aan het beeldscherm en verzond mijn e-mail. En toen bleef het uiteraard stil.

Vier werkdagen later besloot ik nog maar eens de telefoon te pakken. En toen kreeg ik zowaar een mens aan de telefoon. Die een terugbelnotitie maakte voor de Afdeling BurgerPestenZaken. Die zowaar binnen een uur terugbelde.

Ik las de e-mail voor die uiteraard nergens te vinden was bij de gemeente gaf een uitleg van onze situatie. Men was niet enthousiast maar moest wel toegeven dat we recht hadden op een inschrijving op briefadres. En ik maakte een afspraak voor een week later. Eén van de schoonouders moest ook meekomen om te tekenen, en we moesten ook een kopie van ons koopcontract van Huize Elders overleggen. En dan zou men ons bij de gratie des Heeren en in naam van koning Willem-Alexander wel in kunnen schrijven. Mits tijdelijk.

Een week later liepen we het gemeentehuis binnen met schoonmoeder en de koopovereenkomst onder de arm. We meldden ons voor de afspraak. De medewerkster achter de balie kreeg nog even instructies van een senior, want ze had nog nooit een inschrijving op briefadres gedaan. Het schijnt niet heel vaak voor te komen. Schoonmoeder mocht een uitgebreid formulier invullen waarin zij toestemming gaf. Vriendin en ik mochten elk een nog uitgebreider formulier invullen waarvan we gelukkig de helft konden negeren, want niet van toepassing op onze situatie. Er werden paspoorten bekeken en ons koopcontract werd doorgespit. En een kwartiertje later stonden we weer buiten. En woonden we officieel niet meer in Geldnerd City

Dus. Stilletjes zijn we administratief vertrokken uit Geldnerd City. Weer een stapje op weg naar Elders!

Ben jij wel eens dakloos geweest?